[Discontinued] Karma's a Bitch and so is Snow

Revenge #5

"Ay gaya-gaya!" I spat at him. He just laughed. Sabay kaming naglakad para maghanap ng bakanteng upuan.

Today is Friday at hindi na nakakapagtaka na ganito ka-crowded ang cafeteria. Karamihan sa mga upuan ay occupied na. Kung may bakante man, madalas pang-isahan lang ito. Napunta na kami sa isolated part ng cafeteria pero wala pa rin kaming mahanap.

Nang marating namin ang pinakadulo at pinakahuling lamesa ay halos sumayad ang panga ko sa pulang sahig ng cafeteria.

Could this day get any better? Because sitting right in front of us is the perfect epitome of betrayal.

Wait, why am I shocked? I've seen them together a couple of times now. I've seen them being sweet with each other, exchanging sweet glances and I even saw them kissing. So why am I shocked?

Sitting in a round table that could fit five people is Jana and Josh. Maraming libro ang nakakalat sa mesa. Meron ding orange juice and sandwiches. Kasalukuyang tinuturan ni Josh si Jana nang God knows what. They looked genuinely happy.

I was about to turn around because I know I shouldn't bother them when I realized something. Holy shit bricks I'm with Miguel! I'm with Miguel Patrick Robles! Ang taong hindi dapat makaalam ng lahat nang ito.

Bigla akong nakaramdam ng panic. Agad kong nilingon ang katabi ko. Kitang-kita ko kung paano umawang ang bibig niya, kumunot ang noo, dumilim ang mga mata at humigpit ang hawak sa tray.

I need to do something. I need to fucking do something!

Iniisa-isa ko ang mga inisip kong plano noon. Kung paano ko sisirain si Miguel, kung paano ko siya tuturuan ng leksiyon at syempre kung paano ko pagtatakpan si Jana.

Kinawit ko ang braso ko kay Miguel. Naramdaman kong nag-relax siya ng kaunti. Binalingan ko ang dalawa na hanggang ngayon ay wala pa ring kamuwang-muwang sa paligid. They're busy laughing and giggling.

I smiled. Ngiting matagal ko nang pinagpraktisan bago sinabi ang litanyang kanina ko pa pinag-iisipan.

"Hi guys! Mind if we join you?" I said cheerfully.

Pareho silang natigilan. Inipon ko ang lahat nang self-control na meron ako para huwag tumawa. They looked shock, of course. Namutla pa nga si Jana.

"So?" I asked while tapping my heel on the floor.

"A-ah s-sure!" Nauutal na sabi ni Jana. She should be. Sa kalokohang ginagawa niya ay dapat lang na mataranta siya.

"Really? Thanks!" Umupo na ako sa tapat ni Josh.

Napansin kong nakatayo lang doon si Miguel kaya sinita ko siya.

"Oh ano Migs nadikit na yang paa mo sa sahig?" Mataray na tanong ko. "Go on. Don't be shy. Be with the love of your life! Di ba si Jana naman talaga yung pinunta mo dito? Wag ka nang mahiya. Kami lang naman ni Josh ang nandito." I winked at him and grinned.