Inseparable ~ A Zayn Malik fanfiction

Hoofdstuk 31

'Ga je gang,' zeg ik en ik probeer weer langs haar heen te lopen. Ze begint te lachen, alweer. Ik word kotsmisselijk van die lach van haar.

'Dus je zegt dat ik hem zomaar van je mag hebben? Zal hij leuk vinden om te horen.' Ze kijkt me uitdagend aan.

'Nee dat zeg ik niet en heb ik nooit gezegd.' Ik duw haar arm opzij en loop de wc uit.

'Loop niet van me weg,' zegt ze wanneer ze me volgt. Ik negeer haar gewoon en loop door. Ze pakt mijn schouder vast en draait me ruw om.

'Wat is jou probleem?' snauw ik en ik kijk haar geïrriteerd aan.

'Jij bent mijn probleem Julie, jij verziekt alles voor me.' Ik begin te lachen uit medelijden.

'Alsjeblieft zeg, stel je niet zo aan.' Ik draai me weer om en loop weg, snel genoeg zodat ze me niet nog eens tegen kan houden.

Snel loop ik de studio in en ga ik zitten naast de man die aan het opnemen is. Rebecca komt na me binnen en gaat aan zijn andere kant zitten. Ik geniet ervan om ze te horen zingen, en ik geniet vooral van Zayn en zijn prachtige stem. Nog nooit heb ik er zo een als die van hem gehoord, en elke noot klinkt even mooi.

Als ze klaar zijn komen ze het opnamen hok uitgelopen en slaat Zayn zijn armen om mijn schouders.

'Kom je mee naar huis?' vraagt hij fluisterend als hij vooroverbuigt om zijn gezicht bij dat van mij te houden.

'Ik ben met de scooter,' zeg ik en hij steekt zijn onderlip uit. 'Ik kan nog steeds naar je toe komen hoor,' lach ik en hij kust mijn voorhoofd.

'Graag.'

Nadat de jongens, plus vieze vuile Rebecca, weg zijn pak ik Lucas' scooter en rijd ik richting Zayn's huis. Hij is er nog niet, dus ik zet de scooter in de achtertuin en wacht op het opstapje bij de voordeur tot Zayn thuis is. Ik had een sleutel mee moeten nemen, maar aangezien je de deur alleen dicht hoeft te trekken om hem te sluiten heb ik daar niet aan gedacht. Na 10 minuten wachten komt Zayn eindelijk de oprit opgereden.

'Jij hebt je tijd genomen,' klaag ik en hij grinnikt.

'Sorry, ik moest Rebecca nog een afzetten.' Bij die naam alleen al draait mijn maag om. Maar ik forceer een lach en ik knik.

'Kom je mee naar binnen?' Zayn trekt me overeind en doet de deur voor me open, waarna hij me mee trekt naar de bank en me laat vallen naast hem. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en hij zet de televisie aan.

'Wat vond je ervan?' vraagt hij na een tijdje en ik kijk hem aan.

'Het was echt heel mooi,' zeg ik, en ik meen het. De liedjes voor het nieuwe album zijn stuk voor stuk prachtig.

'Jij bent ook heel mooi,' fluistert Zayn in mijn oor en ik grinnik.

'Dankjewel, jij ook.' Zayn kust me en gaat met zijn tong langs mijn lippen. Snel open ik mijn mond en Zayn duwt me achterover op de bank.

'Ik heb je gemist,' zegt hij als hij zich even terugtrekt maar zijn lippen daarna weer op de mijne drukt. Ik kreun maar een beetje om hem te laten weten dat ik hem ook gemist heb. Zijn handen gaan omlaag en maken de knoop van mijn skinny open.

'Ben je ongesteld?' vraagt hij en ik leun op mijn ellebogen.

'Nee, dat weet je toch?' vraag ik verbaasd en hij haalt zijn schouders op.

'Het duurde zo lang op de wc vanmiddag, ik vroeg het me af.' Ik ben niet van plan hem nu te vertellen wat er daar is gebeurd, misschien later op deze dag.

'Ik was de weg gewoon kwijt,' zeg ik en ik trek zijn naar me toe en schop ik mijn all-stars uit. Zayn kust mijn kaak en mijn nek en ik kreun zachtjes.

'Zullen we naar boven gaan?' vraag ik.

'Maar natuurlijk,' zegt hij met een knipoog en hij tilt me in zijn armen en loopt de trap op, naar zijn kamer.