OO NGA PALA, HINDI TAYO

15

"Anak mag-iingat ka dun ha? Promise me na hindi ka magkakasakit dun at uuwi ka nang maayos ang lagay mo okay?"

"Syempre naman umma no! Kailangan ko ng madaming madaming energy para malibot ko ang buong south korea!" Inayos ko na ang sling bag ko at niyakap ko na si mom at dad.

"Anak mag-iingat ka dun." Sabi ni dad. Hindi pa nga pala alam ni dad na alam kong ang kapatid ko ang makakasama ko.

"Opo appa, 3 days lang naman po eh! Pero I'll miss you so much po!!" Niyakap ko silang muli at nag-announce na na dapat ay mag check in na ako.

"Ingat ka anak!"

"Ingat din po kayo!"

Nabanggit din ni mom sa akin na magiging magkatabi ang upuan namin sa eroplano ng kapatid ko, pero kumuha si dad ng isang kwarto sa hotel para hindi kami magsama sa kwarto, awkward pa rin kasi siguro yun.

Mas mabuti din na may kasama ako, at least may mapapakiusapan akong picture-an ako.

Excited na ako!!!!

Nasa eroplano na ako, excited eh! At saka pwede naman na talaga pumasok, may mga onti lang na wala pa.

"Paging Mr. Harry Simouns. Paging Mr Harry Simouns."

Teka... Tama ba yung rinig ko? Harry Simouns?

"Flight number 006 will be leaving in 10 minutes..."

Wag mong sabihing....

"What seat number, sir?"

"3b"

"Row three sir, the second seat from the window."

"Thanks."

TEKA?! Boses ni Harry yun ha???

What the heck... Katabi ko pa siya?!

Ignore him... Ignore him Alexi, kung ayaw mong magkaron ng world war iii sa eroplano.

Uumupo na siya sa tabi ko, samantalang ako ay nanatiling nakatingin sa bintana.

Mabuti na lang rin dahil hindi niya ako kinibo...

WOW!!! panay ang kuha ko ng litrato sa mga ulap, grabe ang ganda!!!!

"Pwede mo bang isara yung bintana?" natigil ako sa pagkuha ng pictures nang mga ulap at tiningnan ko si Harry.

"Bakit naman kita susunduin aber?" Tsk, eh hindi nga siya marunong man lang mag please.

"Nalulula kasi ako, at saka ang sakit sa mata ng sinag." Masungit na sabi niya.

"Ayoko." Nagpatuloy ako sa pag-picture nang bigla niyang kunin ang camera ko.

"Bakit ang kulit mo?" Masungit na tanong niya.

"Eh bakit ba ang pakialamero mo? Kung gusto mo sanang isara yung bintana edi sana ang pinili mong seat ay yung katabi ng bintana diba?" Kinuha ko ang camera ko pabalik at inirapan ko siya.

"As if naman ginusto ko to." Mahinang bulong niya.

Teka.....

'anak katabi mo sa upuan yung kapatid mo ha?'

IBIG BA NITONG SABIHIN.........

O.O

.....

***

Nandito na ako sa south korea pero hanggang ngayon ay hindi ako maging masaya. Hindi mawala sa isip ko yung thought na baka nga kapatid ko si Harry...