foreplay.

072

there i saw, taehyung. outside our house, wearing a black hoodie. hindi ko siya napansin kanina habang nakaupo ako sa veranda ng kwarto ko. i was busy facetiming irene unnie when he messaged me.

nang magkatinginan kami, mabilis siyang kumaway at ngumiti sa akin.

ichachat ko sana ulit siya na umalis na lang siya nang bigla kong marinig ang tunog ng bakal.. lumapit ako sa dulo ng veranda at nakita kong pinagbubuksan ng kasambahay namin si taehyung. napanganga ako.

naku, pasalamat talaga siya at wala si kuya mino, kundi baka umuwi siya na may pasa.

mabilis kong tinawagan ang telepono namin sa baba, sana lang sagutin ni nanang.

"nanang, bakit nyo naman po pinapasok yan? hindi niyo naman yan kilala. and diba kabilin bilinan ni kuya na wag kayong magpapapasok ng lalaki?" sabi ko kaagad.

nakarinig ako ng mahinang tawa mula sa kabilang linya.

"ako anak ang nagpapasok sa kaniya." literal akong napanganga nang marinig ko ang boses ni mommy. what the?! andito siya? bakit ngayon ko lang nalaman?!

i was too busy with in my room that i didn't know she arrived.

mabilis akong nagpalit ng jogging pants tsaka tumakbo papunta sa living room.

nakaupo si mommy, kaharap si taehyung na abot langit ang ngiti.

ang bilis kaagad ng tibok ng puso ko. no, hindi si taehyung ang dahilan. never. dahil lang 'to sa pagtakbo ko. yep, that's probably the real reason.

"anong oras ka pa dumating?" tanong ko kay mommy tsaka tumabi sa kaniya.

"a few hours ago. akala ni nanang, natutulog ka kaya di na kita inistorbo." sabi niya tsaka ngumiti sa akin. ngumiti din ako.

"did you bought me some gucci stuff?" tanong ko na sobrang excited. tumango naman siya at ngumiti, my mommy is really beautiful. actually, she's in her mid 40's but she looks younger.

"of course, nini."

i tried so hard para hindi pansinin ang presensiya ni taehyung, alam kong kanina pa siyang nakatingin sakin pero gusto kong balewalain siya.

why is he even here in the first place?

"wala ka bang balak kausapin ang kaibigan mo? you brat, kanina ko pa siyang nakita sa labas ng bahay natin hindi mo man lang pinapasok? malamig pa naman sa labas. kawawa naman si taetae." sabi ni mommy at ngumiti ng matamis kay taehyung.

taetae? wtf?

"t–taetae?"

"yes! his name is taehyung right? taetae suits him. and you're nini. isn't that cute? that should be your endearment for each other!" she exclaimed. mukhang tuwang tuwa siya.

"i agree po. it's cute." taehyung smirked. kainis.

i just rolled my eyes tsaka hinila si taehyung sa labas, papunta sa garden namin.

"enjoy yourselves, kids!" rinig kong sigaw pa ni mommy. mabilis kong binitawan ang kamay ni taehyung.

umupo ako sa swinging porch na kaharap ng mga bulaklak at fountain.

sumunod si taehyung at umupo din sa tabi ko. i glared at him.

"easy, napadaan lang talaga ako." sabi niya at lumapit pa sa akin para ilagay ang kamay sa likuran ko. kaagad ko siyang tinulak. he can't be that close to me.

no.

"personal space, taehyung. distance yourself." mariin kong sabi tsaka tinuon na lamang ang atensyon sa kaharap naming fountain.

parehas kaming nanahimik ng ilang sandali, pero ang puso ko? mukhang hindi yata matahimik. shit lang.

"your mom is very pretty and kind. just like you." sabi niya.

nakatingin siya sa taas, sa nightsky. tumingala din ako para tignan ang mga bituin. pati ang buwan na napakagandang pagmasdan.

"suddenly, naimagine kita. kapag may mga anak na tayo. kapag kagaya ka na din ng mommy mo." kaagad ko siyang tinignan, it seems like it's a joke. pero sobrang sincere ng pagkakasabi niya na talagang nagpa kabog sa puso ko.

and his face was very sincere too.

"anak? tayo?" tanong ko. saan niya naisip yun? how can he say that? hindi naman magkaka totoo yun.

his eyes met mine. it was beautiful as it sparkles with the moonlight.

"oo, bubuntisin kita." sabi niya tsaka ngumisi.

gago talaga. he smiled and ended up giggling.

gusto ko siyang sapakin. that is what my mind wants.

but i ended up doing the other thing.

i kissed him. hard.