Since You've Been Gone

SYBG 48

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

Since You've Been Gone

"Reconciliation"

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

PAGKATAPOS nilang mananghalian sa mansyon ng mga Scott ay umuwi na rin sila agad. Kailangan nilang harapin ang kanilang kambal dahil hindi nag-uusap ang dalawang bata. Hindi kinakaya ni Siege na nakikitang nakasimangot si Brynn at may lungkot sa mga mata nito, more so kay Ethan. Masyado pa itong bata para sumeryoso. He's only eight for crying out loud. Siege can not stand seeing his family without a smile on their lips, parang hindi bagay sa mga ito ang mga nakasimangot.

"Hon, are you sure we want to go home right away?" Tanong ni Brielle kay Siege habang nasa kalsada sila.

"Is there anywhere you want to go, Hon?" Siege asked glancing quick at her. She has this worried, puzzled look on her face that Siege can not miss. Nag-alala si Siege at nabalisa. "Is everything okay?" Dugtong niyang tanong. Nilingon muna ni Brielle ang kambal sa likod na tahimik lamang itong nakaupo at nakatingin sa labas ng bintana sa opposite na direksyon.

"I'm worried about these two. They haven't talked nor glanced at each other since they came knocking on our door this morning. Then they didn't look at each other during lunch. Something is up.." Puna ni Brielle.

Siege looked at the rearview mirror and saw the two not even glancing a bit at each other. Kanina pa nga rin niya napapansin na hindi nagkikibuan ang dalawa.

"What and where do you plan to go?" Parang nakuha niya ang gusto ng asawa.

"Let's go to the children's park." Pahayag ni Brielle.

"Okay. Let's stop at an ATM so I can get some cash. Malay mo may sorbetes doon mamaya." Ngumiti si Siege kay Brielle. Nakangiti din ito sa kanya. "Ano sa palagay mo ang pinag-aawayan ng dalawang yan?" Dugtong niyang tanong. Curious din siya.

Simula ng magkita at magkakilala ang magkapatid ay naging malapit ang mga ito, instantly. Hindi pa nila ito narinig na nagtatalo kaya bago ito para sa kanila. Oo nga at pareho nang pitong taon ang dalawa ay masasabi niyang hindi pa rin sanay ang mga ito sa isa't isa. In short, hindi pa nila gamay ang sumpong, ang ugali ng isa't isa and so far, palaging si Ethan ang nagbibigay. Palaging si Ethan ang nagpapaubaya.

"Hey, kids. Would you like stop by at the park for a while?" Pagbabakasakali ni Brielle na maging energetic ang dalawa.

"Sure, Mom." Malungkot na saad ni Ethan.

"Ok, Mom." Malungkot din na sagot ni Brynn.

Ngayon lang napatunayan ng mag-asawa na meron ngang hindi tama sa dalawang anak. Pumara si Siege sa tabi at bumaba. Pagkatapos makakuha ng pera sa ATM ay mabilis na bumalik sa kotse at banayad na nag-drive papuntang park na hindi rin naman kalayuan sa kanila.

Umibis na sila ng kotse pagkatapos na maayos na i-park ang kotse. Humawak si Ethan sa kamay ng ina at si Brynn naman sa ama. Tahimik silang naglalakad papasok sa park na magkahawak kamay ang mag-asawa at nasa magkabilaan nila ang dalawang bata.

Umupo silang apat sa isang picnic table na nasisilungan ng puno. Tahimik pa muna silang nakikiramdam sa kambal na anak. Pinagtabi nila ang mga anak sa harap nila. As expected, hindi nagtitinginan o nagsulyapan man lang sa isa't isa, hindi rin nag-usap.