Since You've Been Gone

SYBG 11

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

Since You've Been Gone

"Acceptance"

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

"RICHARDSON?" Napatingin si Dean sa kanya. Nagulat ito.

"Tim?! Of all people? Really?" Sambit ng binata. Inirapan niya lang ito.

"I need your help." Matiin at maikli niyang sabi. Mamaya-maya pa ay puro pagtango na lang at pag-oo ang ginagawa ni Siege. Napataas ng kilay si Dean.

Ano kayang kalokohan ang pumasok sa ulo ng kaibigan at sa lahat pa ng taong matatawagan ay si Richardson pa ang naisipan nito. Gago ba siya? Alam ba ito ng Daddy niya?

"Brianna Marielle Scott. Aug 5th, 2010. That's all I have." Simpleng sagot ng baritonong boses sa kabila ng linya.

Nanlaki ang mga mata ni Dean nang i-on ni Siege ang speaker phone. Alam na niya ang dahilan ng pagtawag ng kaibigan sa isang Richardson pero hindi pa rin niya maintindihan kung bakit ito ang kinontak? Marami namang ibang pwedeng lapitan, bakit ito pa?

Matagal pang nag-usap ni Siege at ang kausap nito sa telepono. Maya-maya lang ay nagpatay na ito ng tawag. Nagpalakad-lakad ito. Paikot-ikot na parang di mapaanak.

"Bro, stop walking back and forth! Will you freakin' sit down?!" Nanggigigil niyang sabi. "Nahihilo ako sa iyo." Dugtong pa niya. Tinapunan lang siyang matamlay na tingin ni Siege.

"Eh di wag kang tumingin! Damn it!" Gigil na sagot ni Siege sa kaibigan. Napipikon siya dito. Hindi niya alam kung ano ang ipinanggigigil nito sa kanya at sa pagtawag niya kay Richardson.

"Kahit hindi pa kita tingnan, nakakahilo pa rin!" Bwelta ni Dean kay Siege. "At ano yang tawag na yan? Bakit siya pa? Wala na bang iba?" Dugtong pa ng kaibigan.

"Why not?" Ano to? Three-words-two-word conversation? Para silang mga kindergarten. or worse, talo pa sila ng mga kindergarten magpalitan ng usapan.

"Ano na lang ang sasabihin ni Tito?" Puno ng pag-aalalang tanong nito. Napaangat ang isa niyang kilay sa tanong ng kaibigan.

"Ano ang sasabihin niya?" Napakunot siya ng noo. Ano ba ang ibig sabihin ni Dean. "At ano naman ngayon kung si Richardson ang tinawagan ko?" Hindi maintindihan ni Siege kung bakit masyadong hang-up ang kaibigan sa paglapit niya sa mga Richardson.

"Bro, karibal ng daddy mo yan sa negosyo tapos siya ang tinawagan mo?" Alam niyang naiinis sa kanya si Dean. Wala siyang pakialam.

"Alam ko. Labas ang negosyo dito, Dean, and besides that was a long time ago. And I was thankful na hindi kami nagkatuluyan ng kapatid niya." Napailing siya. Nakangiti siya ng maalala yun.

"Bakit nga ba hindi natuloy yun? Di ba yun sana ang gusto ng daddy mo dahil hindi naman nagkakalayo ang klase ng negosyo n'yo?" Napalayo na ang usapan nila kaya parang gumaan na ang tanungan. Gusto niya ang usapang ito, nailalayo ang isip niya kay Brielle panandalian.

"Hindi natuloy dahil hindi kami pumayag ni Mommy. Mom believes in love as the foundation of any marriage." Magaan niyang pahayag. Sumandal sa kanyang swivel at nag-relax. "And besides, Mae is such a good friend of mine. At wala naman kaming pakialam sa negosyo ng mga pamilya namin that time. Tito Paul is in the furniture and designs business and we are more on stationery, invitations, specialty papers and printings, events. Oo nga at sa kanila kami kumukuha ng mga furnitures kapag may malakihang events but that's about it. Natuwa lang si Daddy noon kasi maganda at mabait si Mae. Other than that, wala na." Paliwanag ni Siege kay Dean.