Since You've Been Gone

SYBG 31

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

Since You've Been Gone

"Meeting Again"

🤍🤍🤍🤍🤍🤍

ISANG mahabang gabi ang iniupo nila Siege at Brielle nang nakagapos at walang magawa kundi ang titigan ang isa't isa na puno ng awa. Hikbi lang ang maririnig sa tahimik at malamig na gabi. Patuloy sa pag-agos ang luha. Hindi nila alam kung saan nanggagaling ang hindi maubus-ubos na mga luhang yun.

"Hon, I'm sorry." Unang salitang namutawi sa labi ni Siege simula nang umalis si Miranda sa harapan nila, kalahating oras na ang nakakalipas.

"It's okay, love." Sagot ni Brielle sa namamaos na boses.

Hindi siya makatayo para lumapit sa asawa dahil nakatali pa rin ang paa niya. Pareho silang nakatali mula paa, kamay at maging ang katawan nila ay itinali rin sa sandalan ng upuan. Mas lalong nagngalit ang loob ni Siege dahil pakiramdam niya ay napakainutil niya. Hindi niya man lang mailabas ang asawa dito. Hindi niya mang lang maipagtanggol ito dahil maging ang sarili ay hindi magawang kalagan.

"Siege. Ano yun?" Napatuwid ng upo si Brielle.

"What happened, Hon?" Naalertong tanong ni Siege sa asawa.

"Ssshhh!" Sabi niya. Panandalian silang tumahimik. Nakinig. Nakiramdam sa paligid.

Pareho silang nagulat nang biglang lumabas si Mang Asyong sa tagilirang bahagi ng nakabukas na pintuan ng balkonahe na malapit sa kinalalagyan ni Siege.

"Mang Asyong?" Mahinang sambit ni Brielle sa pangalan ng kanilang driver. Mas lalong bumalon ang luha ni Brielle sa kanyang mga mata.

"Sshhh! Brianna, anak. Nasa labas ang Papa n'yo ni Sir Siegfried. May mga kasama silang mga lalaking hindi ko kilala." Pabulong na sabi ni Mang Asyong. Mabilis itong gumapang papunta sa likuran niya para kalasin ang tali.

"Paano n'yo pong nalaman na nandito kami?" Tanong niya sa kanilang loyal na driver.

"Nung tinawagan n'yo ako kanina para sunduin sila Sir Alvin at Ma'am Ryelee sa airport, dito po sila nagpahatid. Mamaya ko na po ikukwento. Kailangan na nating lumabas dito habang kinakausap ni Ma'am Ryelee ang Mommy niya." Sa wakas nakalas na ni Mang Asyong ang tali sa kamay ni Brielle. Umiiyak pa rin siya.

"Nasaan na po ang mga tauhan ni Mrs. Regalado?" Tanong niya sa matanda.

"Hindi ko po alam pero basta ang sabi sa akin nung DJ, bilisan ko lang daw po." At yun nga ginagawa ng matanda ngayon. Nang makalas na ang tali sa katawan ni Brielle ay siya na ang magkakalas ng tali sa paa niya.

"Mang Asyong, pakitulungan nalang po si Siege." Tumango naman ang matanda at lumapit ito kay Siege at inumpisahan ang pagkalas ng tali sa kamay niya.

"Maligayang pagbabalik, Sir Siegfried." Nakangiting pagbati ni Mang Asyong sa kanya.

"Salamat po, Mang Asyong." Ngumiti ang matanda. "Paki samahan po si Brielle sa pagbaba. Mauna na po kayo." Utos ni Siege sa matanda.

"No, Siege. Sabay tayo!" Madiin na sabi ni Brielle na ngayon ay nakaluhod sa tabi niya at kinakalas ang tali sa kabila niyang paa.

Walang nagawa si Siege kundi ang tumahimik. Ayaw din naman niyang mawalay pa kay Brielle kahit na seven seconds man lang. Seven years is too much. It shouldn't happen again. Ever.