Clash Of The Gangsters:Stanford University

[Chapter:1] (Start Of Something New)

Venice Pov

~Flashback~

I gathered all of my members in the meeting room to announce the university I was planning to enter. We've been kicked out to our previous school because of too many violations.

Nang sa wakas ay nakaupo na ang lahat, umupo nako sa pwesto ko at kinuha ang isang folder. "As you all know I've gathered you all here to announce the university I'm eyeing at and it's inside this folder." I said, then waved the folder in front of them. Wala naman nag salita kaya't binuksan ko na ang folder at binasa ang pangalan ng university. "Stanford University," basa ko, agad ko naman nakuha ang atensyon nila sa sinabi kong university.

Biglang umingay ang buong meeting room at napapikit na lamang ako ng sabay-sabay silang mag salita sa pagtutol. I slammed the folder in the long table, natahimik naman sila at iniwas ang tingin sa akin. "Yes, this might be suicide but that's the only way we have right now to climb the rankings. I cannot proceed my plan without any power in hands. I have given you all enough time to prepare for this and I didn't expect that you'll still be scared." I said, and let out a cold laugh. "Funny. You are all gangsters, meaning you all do dirty and bloody shits for power or money, but afraid to enter a hole with tons of your kind? You'll making me laugh." I was in the tip of my patience when Airah held my hand. She mouthed 'calm down,' and then Andrea, my right-hand continue the meeting for me.

Umupo naman ako at hinayaan si Andrea. Tiawala ako sa pagsasalita niya kaya alam kong mapapayag niya lahat ng miyembro namin. "You almost drew a gun again." Bungad ni Airah ng makaupo ako. She was just right beside. "Because they're testing my patience. They ask some time to prepare and I gave it to them. I even gave them the privilage to do anything they want, even if it's a risk to our gang." Napailing naman siya. "That's because they aren't trained since birth, unlike you. That university is too dangerous and it's a suicide to enter it. Tambayan ng mga Gang ang university nayun na mga sanay na sa pagpatay ng tao. Kaya natural lang na matakot sila." I sighed, maybe but it's still not enough, they signed in to be one of my men, so they should follow my order, even if it cost their lives.

~End Of Flashback~

Ngayon kami na ang pinaka-kinakatakutan sa loob ng Stanford madami narin ang dumantay na tao sa aming mga kamay. Ang ilan na Gang na nabuo sa loob ng Stanford ay napatay sa labas ng unibersidad para lang katakutan. Isa na lamang na grupo ang nag tatapang tapangan at lagi kaming binabangga. Ito ay ang Dark Warriors.

Sila lamang ang ka kompetensya namin sa lahat, hindi ko ipagikakaila may ibubuga din sila. Lalo na't ang tatlong lalaki na namumuno rito. Kahit gusto ko na sila patayin. Dahil talaga namang nakakairita ang mga ito at sagad ata sa buto ang kahanginan, ay di ma-aari. Dahil napag sunduan naming tatlo na wag ng papatay at isa pa nakakawalang gana kung walang kaunting kakumpetensya.

"Ven!" sigaw ng isang pamilyar na boses. Narinig ko ang kanilang yapak. Nasisiguro kong tumatakbo ang dalawa papunta sa gawi ko. Dahil sa bilis ng kanilang mga yapak.

Mas palapit na sila kaya namukhaan ko na sila. Si Airah at Andrea, Ai at Rea for short kung ma-tripan ko. Masyado kasing mahal ang laway ko ayaw kong sayangin sa mahahaba nilang pangalan. Ngunit minsan ay ang sagwa nilang tawagin sa ganoon, kaya laging buong pangalan ang aking tinatawag.

Mukhang may problema. Hindi naman magsisigaw si Airah ng ganoon kung wala. Alam naman nilang pag nandito ako ay gusto kong mapagisa dahil sa tahimik at masarap sa pakiramdam ang ambiance rito.

Natinag lamang ako sa pagiisip ng may pumitik ng noo ko. "What the hell?" gulat na bulaslas ko at wala sa sariling dinaklot ko sa leeg ang may gawa noon.

"C-Can't breathe." mahinang usal nito. Natinag naman ako at tinanggal ang pag kakasakal ko sa leeg niya. Baka mamaya matuluyan ko pa siya, edi nalagot na. Agad naman siyang nag habol ng hangin, tinignan ko lang siya habang parang kilo-kilometro ang layo ng tinakbo.

"What brought you guys here?" kalmado kong tanong. Hindi parin siya makapagsalita, habang ang isa naman ay alam kong walang kusa. Hinayaan ko lang sila, nang maayos na si Airah ay nagsalita nato.

"Baka naman kasi gusto mo gumalaw na jan, baka kasi ma-late ho tayo." sarkastiko nitong sabi. Tumango lang si Andrea bilang pagsangayon. Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya.

"Oh, ano naman kung ma-late tayo? Hindi naman tayo lagi napasok ng maaga sa klase, ano pabang bago doon?" tanong ko. Tinawanan naman ako ni Airah, kumunot ang noo ko sa pagtataka. Isang minuto narin siya tawang tawa na di ko naman maintindihan kung bakit, para lang itong baliw na naiiyak sa kakatawa. Nang mairita ako ay nasigawan ko ito.

"Umayos ka nga! Isa pang tawa mo pareho kayo malilintikan sa'kin." seryosong pagbabanta ko. Natigil naman siya at napalunok pa.

"Oh, easy, my friend." Binalingan nito si Andrea at tinulak paharap sa akin. "Andrea kaw na mag sabi." pagtuturo pa ni Airah. Natuon ang atensyon ko kay Andrea na kanina pa tahimik. Hindi parin siya nag sasalita, nauubos ang pasensya ko sa dalawang ito. Ang isa patumpik tumpik kung mag salita, habang yung isa naman parang pipe at ayaw mag salita.

Nag lakad ako papalapit sa isang drawer at binuksan ito. Kinuwa ko ang isang pistol na nakatago sa loob nito. Humarap ako uli sa kanila at sa mismong harapan nila kinasa ang baril na nag dulot ng kaba sa kanila, ngumiti naman ako.

"Magsasalita naba kayo? Nakakasagabal kayo sa pananahimik ko rito." nakangiti paring usal ko kung ngiti parin ba ang matatawag doon. Nagmumukha na kasi itong ngisi. Pinaglaruan ko naman ang baril na hawak habang nakatutok kung saang saang parte ng katawan nila ang bibig nito.

Nagtaas naman ng dalawang kamay si Airah na animo'y sumusuko sa pulis. "Okay, I'll talk properly. Just please put the gun down." nakangiwing usal nito, umiling naman ako.

"Nope, tell me want you want to say. I'll give you one minute top, and if it ends without me getting satisfied. Pray that I won't hit any critical parts of your body." banta ko, nag bibiro ngunit di ata nila iyon nahalata, dahil namutla lang sila, tumingin naman ako sa relong suot ko.

"The time is ticking." paalala ko at nag angat ng tingin sa kanilang dalawa. To be honest I'm enjoying seeing them like this.

"May bagong pasok na gang sa Stanford. Baka gusto mo i-welcome sila?" nagmamadaling sagot ni Airah. Halatang kabado.

"Yun lang?" I said in disbelief.

"O-Oo." nauutal na sagot niya. Talaga namang di magkandaugaga.

"Yun lang? At ginugulo ninyo ko dito? At ang mas malakas pa ay pinitik ninyo pako sa noo." inis na utas ko. Inangat naman ni Andrea ang ulo niya, kaya nag tama ang aming mata.

"Ayaw mo ba?" nakakamangha at di siya nautal, pero mahihimigan ang takot sa kanyang boses.

"Ano ang pangalan ng grupo?" tanong ko at tumalikod sa kanila.

"Yes! We survived!" rinig kong pag didiwang ni Airah sa likod ko.

"Just fucking tell me already!" nauubusang pasensyang usal ko at nanakot na tinutok uli sa kanila ang baril.

"Dark Scorch." sagot nilang pareho. Tumango lang ako at tumalikod na uli.

"Lumayas na kayo dito at baka matuluyan ko kayo." utos ko, dali dali naman silang nag lakad palabas. Ngunit sumilip uli si Airah sa awang ng pinto.

"What?"

"Papasok na ba tayo? Baka di natin maabutan yun."

"Oo, kaya sabihin mo na din ang iba. Para handa na pag baba ko."

Pagsabi ko nun ay tuluyan na siyang lumabas habang masayang umaawit ng malakas na talaga namang rinig hanggang kapitbahay.

**

|Edited • Revised| \(^0^)/