Hiiiii de examens zijn gedaaaaan!!!! wooohooo dat wil zeggen dat ik weer kan beginnen schrijven! Dus hier is het lang verwachte vervolg! :) Have fun!
Vote& Comment pleaseeee! :)
Love Emxxxxx
ps: Vanavond België - Rusland wie gaat er kijken??
---------------------------------------
Emely's POV
Louis en ik liepen samen naar de bus en we probeerden erachter te komen waar de bal nu ook alweer lag.
'Ik ben er zeker van dat hij helemaal onderaan in die houten koffer met al die attributen voor de shows ligt.' Zei Louis.
'En waar staat die koffer?'
'Eeeum geen idee eigelijk.' We schoten in de lach.
'We zullen hem wel vinden zeker, het is een grote koffer. Daar kun je niet naast kijken he!' Hij gaf me een por.
'Hé stop dat! je weet dat ik daar niet tegen kan!'
'Oooh dat wist ik niet, weet je het wel zeker? Ik zal het nog eens testen.' Ik gilde het uit toen hij me ineens heel erg begin te porren. Om eraan te ontsnappen holde ik naar de bus, die nu niet meer zo ver weg stond. Louis zette de achtervolging in.
Toen ik binnen ging in de bus zocht ik een meteen een goede verstopplaats. Ik besloot om gewoon op een bed te gaan liggen en het gordijntje dicht te doen. Louis kwam al strompelend binnen.
'OOh zijn we een ander spellentje aan het spelen nu? Ik vind je wel hoor darling!' Hij lachte eens.
Mijn ademhaling was iets te luid naar mijn zin, dus toen ik hem voorbij hoorde komen, sprong ik uit het bed en sprong op Louis.Hij schrok waardoor hij zijn evenwicht verloor en we samen op de grond vielen.
onze gezichten waren opeens wel heel dicht bij elkaar. Niemand zei iets.
'Eeum dit spelletje was heel leuk en zo maar ik denk dat we nu wel naar die kist moeten zoeken.' zei ik. Ik probeerde mijn stem onder controle te houden. wat tot mijn verbazing nog lukte ook.
Louis lachte even en knikte alleen maar. Ik stond op en hielp hem overeind. Hij zei nog steeds niets.
'Oke ik zoek achterin en jou van voor in de bus.'
'Uw wens is mijn bevel, Darling' Louis knipoogde en vertrok naar de voorkant van de bus.
Ik voerde zelf mijn bevel ook uit. Het was ongewoon stil terwijl we de bus uitkamde.
Louis was sneller klaar dan ik dus kwam hij me nog even helpen. We stonden rug aan rug in 2 grote houten koffers te zoeken. Tot ik opeens de bal in mijn handen had.
'Lou ik denk dat hem.....' Ik stopte met praten toen ik me omdraaide.
We stonden voor de tweede keer vandaag super dicht bij elkaar. Ik was blij dat de bal er deze keer tussen zat. We staarden elkaar aan. Alweer.
Louis stak zijn hand uit en wou mijn wang aanraken, maar net op dat moment kwam Femke binnen.
'Hoe jongens waarom duurt het zolang?' Ze zweeg toen ze ons zag staan.
'Dit kun je niet menen!' Femke stormde de bus weer uit.
Femke's POV
'Fem wacht dan toch!' riep Emely me achter na. 'Het is niet wat je denkt!'
Ik bleef staan. 'Niet wat ik denk? Ik heb anders genoeg gezien om te denken wat ik denk!' Ik was zo overstuur dat ik zelf niet eens begreep wat ik bedoelde.
'Ik zweer het je! Ik vond de bal en draaide me om toen Louis ineens voor me stond!' Verdedigde Emely zichzelf.
'Wat was hij dan van plan om met zijn hand te doen? De bal aaien? De Rode Duivels uitzwaaien?!' Oke ik moet toegeven dat dat laatste nogaal raar klonk, maar het was het eerste wat me te binnen schoot.
'Ik wou hem juist tegenhouden toen jij binnenkwam, we zijn gewoon goede vrienden oké? Alsjeblieft geloof me dan toch!' smeekte ze.
'Emely, je bent mijn beste vriendin en ik hou van je, maar op dit moment heb ik echt geen idee wat er aan de hand is met jou! Je hebt het liefste vriendje van de wereld, alé ja op 1 na liefste vriendje en dan laat je Louis zo iets doen? Dat had ik echt nooit verwacht van jou!'
'Dat weet ik, maar ik zweer dat ik echt niets voor hem voel! Alsjeblieft zeg niets tegen Niall het zou zijn hart breke, en dat is het allerlaatste wat ik wil! Ik hou van Niall en ik wil derest van mijn leven bij hem zijn!' Dat voel jij toch ook bij Harry?'
'Ik zal niet tegen hem zeggen, maar beloof dat wat ik daarjuist gezien heb nooit meer zal gebeuren oké, want anders zal ik er toch eens goed over nadenken.' Waarschuwde ik haar.
'Ik zweer het! ooh dankje! je bent de beste!' riep ze uit.
' ik beloof dat ik niets zeg, maar blijf maar even uit mijn buurt. Ik moet dat beeld even uit mijn hoofd krijgen.' Ik liet haar alleen achter en ging terug naar de rest van de groep.
