EMELY'S P.O.V.
Louis en ik waren al een hele tijd aan het lachen en aan het praten toen Niall tussen beiden kwam.
'Hey prinsses, heb je geen zin om een hapje te eten?' vroeg hij verleidelijk.
'Heb je nu alweer honger?'
'Niall heeft altijd honger.' Zei Louis.
'Ja, Dat is waar, maar met jou eten is altijd veel leuker.' Hij gaf me een zoen. Miljoenen vlinders fladderen rond in mijn buik. Ik kan nog steeds niet geloven dat Niall echt mijn vriendje is. Al jaren was ik verliefd op hem. iedereen verklaarde mij gek en zei tegen mij dat hij een meisje als ik nooit zou zien staan. In your face denk ik nu.
'Oke ik ga mee, want nu ik er over nadenk heb ik echt wel honger gekregen.' zei ik. Net op dat moment begon mijn buik te grommen.
'Ja dat hoor ik.' lachte Louis. Hij gaf me een knuffel en fluisterde in mijn oor. ' Bedankt voor alles.' 'Dat is iets wat vrienden doen voor elkaar' fluisterde ik terug. 'Nee, jij deed meer'
'Hee, Louis zo is het wel genoeg he, Emely is van mij.' Niall probeerde luchtig te klinken maar ik hoorde de jaloerse toon in zijn stem. Ik liet Louis los en nam Nialls hand vast.
'Gaan we nu nog iets eten of heb je geen honger meer?'
'Wat denk je zelf?' hij knipoogde. Niall en ik vertrekken naar het kleine keukentje dat zich in het begin van het vliegtuig bevond.
'Zo te zien komen jij en Lou wel heel goed overeen.' Zei Niall
'Ja, we hebben een zeer goed geprek gehad en elkaar echt beter leren kennen.'
'Waarover hebben jullie dan gepraat?'
'Dat is iets tussen ons.'
'Hoe bedoel je?'
'Ik heb beloofd er met niemand over te praten.'
'Je kan mij toch vertrouwen.' Hij keek me diep in de ogen.
'Dat weet ik maar dit is iets wat Louis zelf moet vertellen.En hij zal het ook zeggen wanneer hij er klaar voor is oke?'
'Oké, je bent schattig als je zo ratelt.' Hij sloeg zijn armen om mijn middel.
'Jij bent shattig waneer je jaloers bent.' Lachte ik.
'Ik? Jaloers?' Lachte hij betrapt. 'Ik heb dan ook een goede reden om jaloers te zijn.'
'Oh ja?'
'Ja, ik ben er zeker van dat als ik even niet kijken er honderden jongens, misschien zelfs meisjes in de rij zullen staan voor jou. Jij bent gewoon fantastisch!'
'Jij bent fantastisch.' Fluisterde ik. Ik sloeg mijn armen rond zijn nek en trok zijn hoodfd naar beneden zodat ik hem kon zoenen. Maar in plaats van te zakken tilde hij me op en zette me op het aanrecht en nam hij mijn gezicht tussen zijn handen. 'Ik hou van je!' Het was de eerste keer dat hij dit zei. Ik keek hem heel stom aan.
'Dit is het moment dat je zegt: ik ook van jou' glimlachte hij onzeker.
'Ik geef heel veel om jou.' Ik keek hem diep in de ogen. De teleurstelling was duidelijk te zien. Zijn handen vielen van mijn gezicht en hij draaide zich om.
'Dat is niet hetzelfde.'
'Dat weet ik, maar..'
Niall onderbrak me. 'Nee, het is wel goed.' Hij liep weg.
'Niall!' riep ik hem na. Ik voelde tranen over mijn wangen rollen.
FEMKES P.O.V.
Ik schrok op door Niall die een beetje gerirriteert keek. Hij stormde voorbij.
'Niall!' hoorde ik Emely roepen.
'Wat zou er gebeurd zijn?' Vroeg Harry.
'Geen idee, daar ga ik nu achter komen.' zei ik vastberaden en ik liep naar het kleine keukentje. Daar trof ik een huilende Emely aan. Ik liep naar haar toe en nam haar in mijn armen.
'Wat is er gebeurd?' Vroeg ik.
'Niall zei dat hij van me hield...'
'En jij hebt het niet terug gezegt?' raadde ik.
Ze barste weer in tranen uit. Ik wist hoe moeilijk het voor haar was om personen toe te laten. Ze was steeds bang dat de mensen die ze toeliet haar altijd weer zouden verlaten. Net zoals haar vader. Tot hiertoe was Niall de enige geweest die ze zo gemakkelijk had toegelaten.
'Het komt allemaal goed, dat beloof ik je. Als hij het echt meent komt hij wel terug.' Mijn woorden waren mijn mond nog niet uit op hij stond eral.
'Het spijt me! Ik had nooit zo mogen reageren, Ik weet hoe moeilijk het is voor jou!' zei Niall. Hij leek een beetje wanhopig. Emely liet me los en liep op Niall af.
'Het maakt niet uit, het is gebeurd. Laten we het vergeten?' vroeg ze.
'Ik hoopte al dat je dat zou zeggen.' HIj glimlachte. 'Om het goed te maken heb ik een cadeautje voor jou!' Hij gaf haar een doosje. 'Het zat al een tijdje in mijn broekzak maar ik wou wachten op het juiste moment.'
Emely deed ongeduldig het doosje open en haalde er een halskettingkje uit. Het was een zilveren hartje en er stond iets ingegraveerd. '04/03/14' de dag waarop ze een koppel werden.
'OMG, Niall zo lief!'
'Het kan open.' Hij glimlachte van oor tot oor.
'Echt?' Ze klikt het open en gaf een gilletje. 'Kijk Fem!' Emely liet me het kleine fotootje zien. Niall en zij stonden er op. Het was hun allereerste foto samen.
'OMG, zoooo schattig!' Ik was echt blij voor haar.
'Dankje wel!! Je bent echt een schatje!' Emely vloog Niall om de hals en gaf hem een passionele kus. Dit vond ik het geschikte moment om hen alleen te laten.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sorry voor het korte stukje en dat het zo lang geduurd heeft!!
bedankt voor het lezen! Hou van jullie!!
xxxxxEm
