Niall's POV
Nadat ik een douche had gepakt doe ik eindelijk hetgene wat ik al veel vroeger had moeten doen. Ik bel Emely op. Ik heb er echt nood aan dat ik haar stem even hoor. Het geluid van haar stem heeft een kalmerend effect op mij, dat is nog steeds niet veranderd. wat ik net tegen Lauren zei klopt allemaal. Emely is de ware voor mij, het is dom dat ik dat nu pas besef. Ik ga voor haar vechten en er haar van overtuigen dat ik degene ban die ze nodig heeft, waar ze niet zonder kan.
Ik twijfelde even voor ik op 'bellen' drukte. Wat als ze haar keuze al gemaakt heeft en ze voor Louis kiest? Wat als ze me nooit meer wilt zien? Ik zou dat echt niet overleven. Ik heb haar echt nodig. Ze is mijn eigen persoonlijke drug. Ik druk dat toch maar op bellen en breng de telefoon naar mijn oor.
Emely's POV
Ik werd uit mijn slaap gehaald door het geluid van mijn gsm. Slaperig keek ik naar mijn scherm om te zien wie het lef had mij wakker te bellen. 'Naill' stond er op het scherm. Mijn hart maakte een sprongetje, ik was meteen klaar wakker en raakte in paniek. Wat moet ik doen? Ophangen of opnemen? Wat als hij tegen mij te roepen?
Ik verzamelde al mijn moed en nam op. 'Hallo?'
'Em? Met Niall. Alles goed?' Mijn hart ging te keer toen ik zijn stem hoorde. Ik had het geluid gemist.
' Niet echt, Met jou?' Ik hoopte echt dat hij zich niet zo slecht voelde als ik.
'Eerlijk? Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld, ' Het bleef even stil omdat ik echt niet wist wat ik hierop moest antwoorden. ' Ik mis je.' Fluisterde hij. Hij heeft echt geen idee hoe goed die woorden me doen voelen.
' Ik mis je ook Ni. ' Ik hoorde hem zuchten alsof er last van schouders is gevallen. 'Ik hou nog steeds zielsveel van jou Em. Ik heb het geprobeerd om je te vergeten, om verder te gaan, maar het lukt niet. Ik besef nu pas echt hoeveel je voor me betekend! Ik wil je terug Em!' Mijn hart stopte bij het horen van deze woorden. Ik had nooit verwacht deze woorden ooit nog te horen. De tranen liepen over mijn wangen.
'Em? Zeg aljeblieft iets.' Smeekte hij me.
' Ik hou nog steeds van jou' De woorden kwamen zo stil uit mijn mond dat ik twijfelde of hij ze wel gehoord had.
'Je hebt geen idee hoeveel die woorden voor me betekenen, babe. ' Zei hij zacht. Ik moest glimlachten bij 'Babe' . Ik vond het leuk als hij me zo noemt. 'Ni, ik hou nog steeds van jou, maar ik heb nog wat tijd nodig. Het is allemaal zo verwarrend.'
' dat weet .Ik heb ooit een liedje voor geschreven, ik hoop dat ik je zo kan overtuigen dat ik degene ben waar je niet meer zonder kan.'
'Ni, ik..' hij onderbrak me. 'Luister gewoon oke?' 'Oké.' zei ik zacht. Ik hoorde op de achtergrond dat hij zijn gitaar vast nam en zijn gsm ergens neer legde. 'klaar?' Vroeg hij. Ik knikte, en zei zacht ja. De eerste noten klonken
hello, hello
I know it's been a while but baby
I got something that I really wanna let you know
yeah, something that I wanna let you know
you say you say to everybody that you hate me
couldn't blame you cause I know I left you all alone
yeah, I know that I left you all alone
yeah, and know I'm back at your door
you're looking at me unsure
