Firework

-5-

Hier dan het tweede deel van de dubbel date (en Carel), maar ik dacht dat die al helemaal in het vorige hoofdstuk zat, dus ik was weer lekker dom bezig, maar bij deze. Ik post hem nu vast, omdat ik morgen de hele dag moet oppassen en het dus waarschijnlijk ga vergeten. Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden. 

Hoofdstuk 5: "Vrijdag?" "Deal."

 Ik steek mijn hand uit naar de jonge vrouw en glimlach beleefd.

"Janna." Stel ik me voor en ook Sascha stelt zichzelf voor. "Leuk je te ontmoeten. Sorry als we nu iets verstoren." Sascha doet haar mond open om iets te zeggen terwijl ik naast haar ga zitten, maar Carel is haar voor.

"Nee hoor." Met grote ogen kijkt Sascha Carel aan, weer gaat haar mond op maar met een boze blik sluit ze hem weer. Ze staat op en slingert haar tasje over haar schouder.

"Bekijk het maar, ik ben hier klaar mee. Doeg Carel." Ze loopt weg, haar jas over haar arm en met een knal sluit de deur achter haar. We kijken allemaal geschrokken, met als uitzondering Carel. Zelf kijkt hij zelfs opgelucht.

"Carel..." Begint Daphne die het ziet en er niets van snapt. "Volgens mij hoor jij nu niet opgelucht te kijken, maar heel sip ofzo..." Carel begint te lachen en ik begin er nog minder van te snappen.

"Ik ben juist blij dat ze weg is. Laten we zeggen dat wij twee samen het tegenovergestelde waren van match made in heaven." Nu lachen wij ook en we beginnen gezellig te praten. We krijgen, nadat we besteld hebben, ons eten voorgeschoteld en genieten lachen we de avond door. "Had je dat jurkje niet ook vorig jaar aan?" Vraagt Carel en ik knik glimlachend.

"Auw!" Naast mij zit Kasper met nog net geen tranen in zijn ogen Daphne aan te kijken. "Verkeerde voet!"

"Oh sorry Kas! Dat ging perongeluk!" Ze pakt zijn hand. "Gaat het?" Kasper knikt uiteindelijk en ik pak onder de tafel zijn linkerhand, wat makkelijk gaat omdat hij rechts van me zit, en ik knijp er even in voordat ik weer een hap van mijn eten neem. "Zullen we anders zo nog even naar de bioscoop? Ik heb wel even zin in een leuke film, plus ik wil deze avond nog wel even rekken." We grinniken en knikken. Carel, die tegenover me zit, pakt zijn telefoon en begint op te zoeken welke films er vandaag nog draaien.

"Als we ons haasten kunnen we nog naar Jumanji, maar dan moeten we nu weg en rennen, anders kunnen we alleen nog maar 'the greatest showman' kijken." Mijn ogen beginnen te glimmen. Ik wil die film al sinds ik de trailer heb gezien en dat is al aardig lang geleden.

"Hè nee..." Zucht Daphne. "In die film heb ik dus echt geen zin..." Kasper en Daley stemden met haar in.

"Ah..." Smeek ik en ik kijk voornamelijk Kasper aan. "Ik wil die film zo graag zien!" Hoe hard ik het ook probeer, ze stemmen geen van allen in.

"Anders gaan wij hem een keertje met z'n tweeën kijken, mij lijkt die film ook echt leuk." Ik kijk Carel glimlachend aan en knik. "Vrijdag?"

"Deal." Zeg ik en mijn hart begint sneller te kloppen. Ik bedoel, ik ga niet zomaar elke dag met een knappe, voetballer naar de film. Met Kas doe ik het vaak, maar dat is anders. "Misschien kunnen we nu wel even lekker langs de grachten lopen ofzo, het is lekker weer." Stel ik voor en iedereen stemt in, dus na het toetje pakken we onze jassen en doen we ze dicht tot onder onze kin en de sjaals gaan strak om onze nekken.

"Wanneer ga je eigenlijk weer terug naar Denenmarken?"

"Weet ik nog niet. Ik moet me in ieder geval binnenkort aanmelden voor een studie, ik doe nu een tussenjaar, maar ik wil niet nog een jaar niets doen."

"Wat wil je gaan studeren?" Vraagt Carel en hij is oprecht geïnteresseerd.

"Geneeskunde."

"Kun je dat niet gewoon in Nederland doen." Kasper kijkt me aan en ik kijk terug, we hebben het hier al over gehad. "Je hebt inmiddels genoeg vrienden hier, dus dat kan geen probleem meer zijn." Een van de argumenten die ik had genoemd was dat ik al mijn vrienden achter zou moeten laten en weer helemaal opnieuw zou moeten beginnen, maar hij heeft gelijk, ik heb nu al een hele rits met vrienden hier in Nederland.

"Laten we het hier een andere keer over hebben Kasper." Zeg ik uiteindelijk maar wijs en Kasper knikt. We lopen langs de grachten en ik kijk naar een eendje die voorbij zwemt. "Wanneer moeten jullie weer spelen?"

Xxx

"Kasper?" Vraag ik als ik iets hoor vallen.

"Janna!" Hoor ik Kasper dan gillen. "Kun je mijn kruk even geven? Hij is van de trap gedonderd!" Ik schud mijn hoofd en pak de kruk op en loop dan de trap af en geef Kasper zijn kruk.

"Kijk eens meneertje." Ik loop naar de logeerkamer en pak een schoon setje kleren die er 'leuker' uitzien dan het trainingspak die ik van Kasper heb gekregen op mijn verjaardag. Het is er een van Ajax, zoals de meesten niet zal verassen.

"Wat doe je?" Vraagt Kasper als ik mijn haar begin te krullen. "Waarom krul je je haren?"

"Ik ga naar de bioscoop, dat weet je toch?" Kasper pakt mijn krultang mij uit de handen en zorgt dat ik hem aan kijk.

"Is dit nu zo slim... Je weet wat er de vorige keer gebeurde toen jij en Carel..."

"Kasper." Onderbreek ik hem voordat hij ook nog maar een woord kan zeggen. "Ik ben oud en wijs genoeg om zelf te beslissen met wie ik wat ga doen en als ik met Carel naar de film wil, dan doe ik dat. Bovendien, we gaan als vrienden, we hebben beide gezien wat er gebeurd als er meer gebeurd dan vrienden horen te doen." Met tegenzin knikt Kasper en geeft me mijn krultang terug.

"Waarom dof je je dan zo op?"

"Omdat ik er leuk uit wil zien. Zo vaak dof ik me niet op en ik ga nu gezellig een avondje uit, dus maak ik me even leuk op." Met een zucht loopt Kasper weg en na een kwartiertje loop ik naar beneden. Carel komt me over een paar minuutjes op halen en dan gaan we gelijk weg, voordat Kasper weer iets in zijn bol kan krijgen. "Kas, ik ben! Tot vanavond!" Roep ik naar boven en ik heb geluk dat Kasper niet zo snel is met zijn krukken, dus ik zit al bij Carel in de auto voordat Kasper alleen al beneden is. "Hey!" Zeg ik vrolijk en ik geef hem een knuffel. Zo te zien laat zijn uiterlijk Carel ook niet helemaal koud want ook hij ziet er goed uit in een donkere trui met witte bloes eronder en en lichte spijkerbroek. "Je ziet er goed uit!" Complimenteer ik hem.

"Jij ziet er ook schitterend uit!" Ik kijk uit het raampje en zie Kasper de deur open doen.

"Rijden, nu." Zeg ik lachend en Carel doet snel wat ik van hem vraag. "Oef net op tijd, ik denk dat je niet met Kasper had willen praten op dit moment." Carel grinnikt.

"Dan is het maar geod dat we zo snel weg waren." Knipoogt hij en hij kijkt snel weer naar de weg.