Firework

Bonus

Heyy guyss, zoals ik net al zei was ik een deel van mijn hoofdstuk kwijt. Guess what...

Ik heb het gevonden! Zucht... Omdat mensen het hoofdstuk al gelezen hebben ga ik het nu nog niet veranderen, maar zet ik het eerst hier neer en laat ik jullie stemmen wat beter is, dan kan ik het dan nog veranderen. 

Love you guys<3

Ik leg mijn telefoon op mijn schoot en ga achter het stuur zitten. Kasper kan niet rijden, dus dan doe ik het maar. Als mijn scherm oplicht gooi ik hem op Kaspers schoot.

"Kun jij even kijken?" Vraag ik Kasper. "Dat is waarschijnlijk Daphne." Kasper voert mijn code in.

"Wat heb jij mij niet verteld? Dat is wat ze stuurt." Ik frons en begin dan te lachen.

"Bel haar maar even." Kasper doet wat ik hem opdraag en hij zet hem op de luidspreker.

"Wat heb jij mij te vertellen idioot?!" Gilt Daphne als ze op neemt. "Een dubbeldate?"

"Met Kasper ja." Gelijk is het stil. "Met wie dacht je dan dat ik een date had?"

"Weet ik veel, met Carel ofzo?" Ik grinnik. "Het had gekund."

"Dacht ik nu dus heel even niet, ik heb al genoeg problemen gehad met hem." Aan de andere kant van de lijn hoor ik een zucht. "Maar kom je mee? We gaan bij Loetje eten."

"Ik zal Daley vragen, maar ik denk dat hij wel ja gaat zeggen, dus ga er maar van uit."

"Shucks!" Gil ik in het Deens. "Tag et kig på idiot!"

"Pardon?" Is het nu Daphne die verbaast is, terwijl Kasper zich nog net niet dood lacht. "Wat riep jij daar nu weer?"

"Er loopt hier iemand niet op te letten, dus die reed ik erdoor bijna aan!" Nu begint Daphne ook te lachen. "Er is helemaal niets grappigs aan. Het was een fietser, dus ik had de schuld ervan gekregen..."

"Sorry..." Hikte Daphne. "Ik ga Daley vragen, die komt nu net thuis. Ik laat het wel weten."

"Is helemaal goed!" Roep ik en dan hangt Kasper op.

"Jij was degene die niet oplette hoor Jan. Jij had de schuld dan ook verdient." Ik grijns.

"I know, maar Daphne hoeft het niet te weten. Ze gaat zich dan echt als een grote zus gedragen." Kasper schudde zijn hoofd.

"Je bent me er een." Ik haal mijn schouders op, het maakt mij niet uit.

Xxx

"Janna wat zie je er leuk uit!" Zegt Daphne als ze me een knuffel geeft. "Die kleur staat je toch echt fantastisch. Is het niet hetzelfde jurkje als met oud en nieuw vorig jaar." Ik knik. Ik heb inderdaad het babyblauwe jurkje aan als met oud en nieuw.

"Dank je. Jij ziet er anders ook niet verkeerd uit." Ze heeft een strak zwart jurkje aan met diamandjes. Hij staat haar echt goed. "Zullen we ergens gaan zitten. Jij had gereserveerd toch Kas?" Kasper verschiet van kleur en ik zucht. "Je bent het vergeten." Het ziet er al aardig druk uit, dus ik besluit het maar te vragen. "Is er nog ergens een tafeltje vrij voor vier personen?" De vrouw checkt het even na, maar schud dan haar hoofd.

"Sorry, het spijt me, we hebben een drukke avond. Misschien als u wat later terug komt, ik kan dan wel een tafeltje voor u vrij houden." Met z'n vieren kijken we elkaar aan.

"Hey jongens." Ik kijk op en zie Carel. "En dames natuurlijk."

"Hey Carel!" Zeg ik dan vrolijk, de kus toch maar achter me latend.

"Hebben jullie geen plekje?" Hij kijkt naar de andere persoon die aan de tafel zit en het blijkt een knap meisje te zijn. "Kunnen ze bij ons zitten? We hebben genoeg plek aan de tafel en hebben toch genoeg plek." Met tegenzin knikt de jonge vrouw toch maar.

"Dan is het geregeld." Zegt Daley tegen de vrouw en ze knikt. Met z'n vieren gaan we bij Carel zitten en ik steek mijn hand uit naar de vrouw.

"Ik ben Janna." Zeg ik met een glimlach. "Ik ben het zusje van Kasper."

"Tamara, ik en Carel zijn op een date." Ze werpt Carel een blik toe, maar hij kijkt snel weg. Ze schudt mijn hand niet, dus ga ik maar gewoon zitten. Naast haar en Daphne. Ik en Daphne wisselen een blik. "Als het niet uit komt kunnen we ook gewoon wel later terug komen."

"Het maakt helemaal niets uit!" Zegt Carel gelijk, maar op hetzelfde moment zegt Tamara dat het eigenlijk wel wat uit maakt.

"Nu wordt hij helemaal mooi! Je bekijkt het maar! Ik ga naar huis!" Ze staat op en stormt weg.

"Bedankt!" Zegt Carel zodra ze buiten gehoor is. "Ik werd gek van haar!"

"Weer een mislukte date?" Ik frons. Weer?

"Ja, ik werd helemaal gek van haar, dus die mislukte is helemaal op zijn plaats. Ik ben blij dat jullie kwamen." Daphne begint te grijnzen, maar ik zit nog steeds te twijfelen of ik moet vragen waarom Daley weer zei.

"Ach, het was gewoon het lot dat het zo moest gebeuren." Vanuit haar ooghoeken kijkt ze mij aan en onder de tafel geef ik haar een schop waardoor haar gezicht vertrekt en iedereen haar aankijkt met een blik die verbaast staat. "Laat maar." Zegt ze snel en ik grinnik. "Wat willen jullie eten?" Vraagt Daphne snel voordat iemand vragen kan gaan stellen.

"Lijkt me een goed idee." Voeg ik er aan toe. "Is er iets wat ik echt moet proberen?" Gelijk worden er van allerlei dingen mij voorgelegd. En lachend praten we de avond door.