The Stalker (BoyxBoy) []

Chapter 18

Dedicated to jhayjhay007 ang chapter na ito kasi hindi daw siya makatulog kagabi dahil nabitinxD

 

 

 

=Jeremy’s POV=

Medyo inaantok ako habang nanonood kaya isinandal ko yung ulo ko sa balikat ni Kuya James. Akmang ipipikit ko na sana ang aking mga mata nang bigla akong hinila palabas. Si Andre, mukhang galit siya kaya naman kung gaano siya kabilis maglakad ay sumabay ako. Malakas kasi pagkahawak niya sa aking kamay kaya nasasaktan ako.

Huminto siya bago pa man kami makalabas ng cinema tapos kinorner niya ako. I felt weak being caged in between his strong arms.

“Ano bang meron sa inyo ng James na ‘yun?” Galit nga siya. Pero bakit?

“B-ba-k…”

“Kung makaakbay siya sa’yo parang boy~friend mo. Sandali lang, kayo na ba talaga?” Pumiyok siya sa salitang boyfriend. Ano bang problema nito?

“Ano bang problema mo?” Mahina kong tanong as I cowered.

“Ikaw! Ikaw ang problema ko!”

Hindi ako umimik. Galit talaga sa akin si Andre.

“A-ano b-bang gu-gu-g-gu-to mong gawin k-ko?” Heto na yung water works. Hindi ko mapigilan eh. Masakit kasi galit sa akin si Andre. Galit siya dahil sa akin. Dahil sa may gusto, f*ck that, dahil sa mahal ko siya. Kung natuturuan lang sana ang puso di ba? Natuturuan na ibaling ang pagmamahal sa ibang tao, edi hindi sana humantong sa ganito.

There was utter silence. Tanging ang paghinga naming dalawa ang aking naririnig.

“LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.”  He spat bitterly making my tears fall harder. Anong ibig niyang sabihin? Hindi ko na nga siya kinakausap, I even barely see him tapos sasabihin niyang lubayan ko siya.

“S-sige.” Head-down, nagsimula na akong maglakad palabas . Bago pa man ako makalabas ng mall ay may humawak sa aking braso but without looking at the person who held me, inalis ko yung kamay niya at nagpatuloy na maglakad. Gusto kong magkulong sa aking kwarto at umiyak nalang ng umiyak. Ayoko na. Bakit kasi nangyayari ‘to sa’kin? Have I done something wrong for me to deserve this?

Ahhhh. Baka ito ang kabayaran ng pagiging ganito ko. Ng pagiging isang BAKLA. Lalake at Babae lang naman kasi ang nilikha ng panginoon pero bakit may lumambot at tumigas (Bakla at Tomboy)?

I went home, locked up to my room and let the tears of hurt and confusion fell. Bakit ba ako nagkakaganito? Kung tutuusin naman hindi ganun kasakit yung sinabi ni Andre pero bakit? Bakit sobra akong nasaktan? Dahil ba sa mahal ko siya? Dahil ba sa taong mahal ko nanggaling ang mga salitang iyon?

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

‘LUBAYAN MO AKO BAKLA KA.’

His voice played on my mind over and over again for the umpteenth time until something inside of me clicked.

Magiging step-brother ko na siya soon so paano ko siya malulubayan? I’m sure gagawin din naman nila Mommy ang lahat para mag-usap kami at magkaayos pero yung magkaayos? Malabo na. I guess he hates my guts, every inch of me.

Kaya ang tanging paraan para malubayan ko siya ng husto ay ang pumanaw na dito sa mundo. Tama! Malulubayan ko lang ang isang Andre Cortez kung mawawala na ako, si Jeremy Rosales.

Pumasok ako sa aking banyo, kinuha yung razor tapos ipinadaan ko ito sa magkabilang pulso (wrist). I could see the blood drippin on the floor and before darkness engulfed me, I dipped my pointing finger in my blood and wrote ‘Mom, I LOVE YOU’ on the mirror.

========================================================================================================================

*Gasps!* Oh no! Bakit biglang naging suicidal si JEREMY!?:P

Please let me KNOW what you think of this chapter:P Thank you.

COMMENT AND VOTE PLEASE?:P