"Nefes al" derin bir nefes alıp yavaşça verdi "ve ver" dediklerini uyguladım.
"Nefes al" tekrardan derin bir nefes alıp yavaşca verdi "ve ver"
Göz devirerek çıkmamız gereken diğer basamaklara baktım.
"Doğurmuyorum Kıvanç merdiven çıkıyoruz alt tarafı"
"Tıkanıyorsun hayatım.Hadi bir basamak daha nefes al.."
"Ay tamam Allah aşkına bırak kendim çıkacağım" dedim.Deyim yerindeyse karnım resmen burnuma gelmişti artık.Ve ben sandığımdan çok daha zorlanıyordum hamileliğimde. Aldığım kiloları şuanlık dert etmemeye çalışsam da nefes almam zorlaşmıştı artık.
"Kucağıma alayım mı seni?"
Ona bir bakış atıp iki basamak daha çıktım.
"Asansör bozulmak için bizi mi buldu! Burcu hamile kalırsa ve bu dandik asansör tekrardan bozulursa ne hale düşecek bu kız? Sefa hiç düşünmüyor mu bu kızı? Daha kaç basamak var çıkmamız gereken..Hayır bir de insanlara yazık yahu, eşyaları bozuk asansörle nasıl taşımayı planlıyorlar?" konuşurken bir kaç basamak daha çıkmıştım.
Kıvanç'ın şaşkın yüz ifadesiyle bana baktığını fark ettiğimde "ne var?" der gibi baktım ona.
"Umarım kızımız bu hallerinden etkilenip de sinir küpü olmaz."
"Ne diyorsun Kıvanç? Ne varmış halimde?"
"Hayatım nefesini ne kadar gereksiz kelimelerle boşa harcadığını fark etmiyor musun? Dedim sana sen çıkma diye"
"Allah Allah. Bu koca, sözde lüks apartmanın asansörü bozuksa bu benim suçum mu? Arkadaşımın evini göremeyecek miyim ? En önemli hazırlık birde"
"Tamam bir şey söylemedim say"
"Yok yok anladım ben seni" kolumu kolundan çektim "anladım ben senin derdini, sıkıldın zaten son zamanlarda anlıyorum ben seni!"
"Ne alakası var Güneş?"
"Var var, her şeyin farkındayım ben Kıvanç bey siz merak etmeyin"
"Bey mi olduk şimdi?"
"Az öteden yürü sen istemiyorum yardımını."
"Ağlamayacaksın değil mi?"
"Ne ağlayacağım ya!" Gözlerim dolmasın diye gözlerimi kocaman açtım.
"İyi tamam sen bilirsin." önden önden çıkmaya başladı.
"Bitmeyen basamaklar yapmışlar şu hale bak." üç basamaktan sonra durdum ve iki nefes aldım. Kıvanç durmuş bana bakarken pes ederek kolumu ona uzattım.
"Tut hadi, daha sonra görürüm ben senin hesabını." koluma girdiğinde kendimi dizginleyip durmaksızın çıkmaya başladım.
Sonunda kapısı açık daireye geldiğimizde alnımı Kıvanç'ın sırtına koyup nefesler alıp verdim.
"Hoş geldiniz" dedi Burcu heyecanla.
"Sizin zorunuz neydi bu kadar yüksek katı tutarken!"
"Asansöre bakım yapıyorlardı size mi denk geldi?"
"Ya sorma! " Burcuyu öpüp Kıvanç'a geri döndüm. "Asansör çalışmadan hiç bir güç beni aşağıya indiremez."
YOU ARE READING
NEFES AL ||♡ -TAMAMLANDI-
Romance... "Nasıl olur da biri,masum bir çocuğun çocukluğunu öldürebilir?" Küçüklüğünde yaşadığı travmanın etkisinden kurtulamayan genç bir adam.İkizinin ölümünden kendini suçlu tutan bu asabi adamın çaresiz olduğunu fark edebilen güzel bir kız. Yardım eli...
