...
"Nasıl olur da biri,masum bir çocuğun çocukluğunu öldürebilir?"
Küçüklüğünde yaşadığı travmanın etkisinden kurtulamayan genç bir adam.İkizinin ölümünden kendini suçlu tutan bu asabi adamın çaresiz olduğunu fark edebilen güzel bir kız.
Yardım eli...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sabah namazından sonra uyku tutmamıştı bir türlü.
Uykusuzdum.
Yorgun ve isteksiz gelmiştim buraya. Bir saattir oradan oraya koşuşturup durmuştuk,o kadar fazla şeyler almışlardı ki.
Elimizdeki onca poşeti şoför alıp arabaya koymuştu. "Bir şeyler mi içsek?" Ayten'e bakarak göz devirdim ,ben bir an önce eve gitmek istiyorum bu oturup bir şeyler içmekten bahsediyor.
"Tabi içelim" diye onu destekledi Zümrüt Hanım . Bir kafeye girdiklerinde peşlerine takıldım omuzlarımı düşürerek. Sıkıntıdan patlıyordum. Burcu da işi çıktığı için gelememişti bizimle.Neyse ki Rana vardı.
"Keşke Batın da gelseydi" dedim Rana'ya sıkıntımı belirterek.
"Rahat durmazdı" diyerek güldü bana.
"Alo?" telefonla konuşan Zümrüt hanıma kaydı gözüm. "Biz şimdi oturduk bir şeyler içiyoruz.Oda takımı bakacağız sen ne zaman gelirsin? "
"Rutin işleri hallettik bizde oğlum."
Rutin işlerden kastettiği kişisel eşyalardı.Sonuçta zengin olan taraf onlardı,bizim hiçbir şey almamıza izin vermemiş hepsini kendileri hallediyordu. Öyle itici şeyler almışlardı ki bana onları giyeceğim gün gelmesin diye dua ediyordum.
"Tamam biz burada oturuyoruz geldiğinde ara beni"
"Tamam oğlum.Tamam."
"Yüzük bakacaksınız,yatak odası takımı bakacaksınız ve davetiyeler de seçilecek"
"Görüşürüz,hadi dikkatli ol"
Geliyordu işte.
Dün yapacaktık bu alışverişi ama önceki akşamki Kıvanç ın tavırları sinirime dokunduğundan gitmemek için direnmiştim.
Bana bahsettiği şeyi çok düşünmüştüm,kafam allak bullaktı ve hayatımın kararmasından korkuyordum.
Ayten dün yapacağı en saçma şeyi yapıp insanlara rahatsız olduğuma dair bir yalan söylemişti.Ona kızamazdım çünkü bir bakıma işime gelmişti ama yalan söylemişti işte.Portakal suyumu son kez yudumladım ve kapıdan gelen Kıvanç ı görmemle masadakileri bilgilendirdim.Hep birlikte ona baktığımızda başımızda dikildi ciddi bir tavırla.
"Selam herkese"
"Hoşgeldin oğlum"
"Hadi kalkmıyor musunuz? Halletmem gereken işler var biraz hızlı olalım"
"Oğlum!" hep birlikte ayaklandık.Ayten hanım konuşuyordu, "Acele etmek olur mu? sakin kafayla yapılır bu işler sinirleri germeyelim"
