Karanlık Esaret KİTAP OLUYOR

🌕 PEZEVENK DEĞİLİM | BÖLÜM▪︎14▪︎🍂

Hellö 💦

O

nunla karşı karşıya geldiğimde, beni yerimden sarsacak bir şey kesinlikle söylüyordu. Bu yüzden onunla karşı karşıya kalma işini tamamen kesmem gerektiğini düşündüğümde ise inadına karşıma geçmiş, benimle dalga geçer gibi davranmaya devam ediyordu. 

“Ne yani, bugün de karşıma bu yüzden mi çıktın? Tekrar görüşmek istediğin için?” diye sormama karşı derin bir nefes alıp verdi. 

“Ben seninle hiçbir zaman görüşmek istemediğimi söylemedim prenses. Sen kötü adamlarla görüşmem dedin. Ben de kararına saygı duydum.” demesine karşı bir anda bedenime yayılan hüzmeye karşı istemsiz nefes alma ihtiyacı duymuştum . 

Bir an söyledikleri beynimde mantık çerçevesi içerisinde kendisini gösterirken kaşlarımı çatmadan edememiştim. Ne olursa olsun beni etkilemesinin de ötesine geçebilirdim. 

“Hakkında hiçbir şey bilmediğim bir adamla görüşemem. Kararım hâlâ kesin.” dedim ve dolabımın karşısına geçip kendime pijama ararken bulduğum ilk takımı elime aldım ve dönüp ona baktım. Oturduğu yerde beni meraklı bir şekilde izlerken bir anda bahsettiğimiz konudan saptığını fark etmem uzun sürmemişti. Bu beni heyecanlandırsa da içten içe kendisini gösteren yanımı görmezden gelerek konuştum .

“Balkona çık. Üzerimi değiştireceğim.” dediğimde bir an kaşları itiraz edecekmiş gibi havaya kalksa da hemen ardından beni ikiletmeden yavaşça yerinden kalkıp balkonun kapısını açtı. Tam da o sırada cebinden çıkardığı sigara kutusunu elinde tutarken bana dönmüştü. Bir kere üstten aşağı o kadar yavaş bir şekilde süzdü ki bu hareketine karşı istemsiz bornozun altında olduğuna şükrettiğim göğüs uçlarımın bir düğme kadar sert olduğunu hissedebiliyordum. 

“Bu kadar merak etmeseydin yine de benimle görüşür müydün?” 

“Hayır.” dedim anında. “Bu merak değil. Kardeşinle tanışıyor olmasaydım ailen hakkında da bir şey bilemezdim muhtemelen. Ben hakkında bir şey bilmediğim adamla neden görüşeyim?” dediğimde derin bir nefes aldı ve balkona çıkmaya yönelen bedenini bana çevirdi. 

“Kötü birisi olduğumu öğrendiğin an bana yol veren sendin.” 

“Bu aynı şey değil.” dedim bir an boşluğuma gelerek. Evet, bu konuda haklı olabilecek yolları vardı ama şimdi bahsettiğimle ilgisi bile yoktu. 

“Aynı şey. Ana fikri, kötü birisi olmamdı. Yaptığım şeyleri öğrendiğinde neden yanımda kalmak isteyesin ki?” 

Bir an, kafamda oluşan profiline karşı bir an gerilmeden edememiştim. 

“Kadın tacirliği falan mı yapıyorsun?” diye bir an kendimi tutamadan sormama karşı yüzünü buruşturdu ve bana kızmış bir şekilde bakmaya başladı. Onun, bana kızgın bir şekilde bakmasından hoşlanmıyordum. Hatta görmek istediğim en son şeylerden birisi olabilirdi ama bu sözlerime karşı sinirlenmesinde falan haklı değildi. 

“Söylediklerinden ne çıkarmamı bekliyorsun? Bakma bana öyle hiç” dediğimde ise bir an derin bir nefes aldı ve gözlerime bakmayı kesip etrafa üstünkörü göz attıktan hemen sonra konuştu. 

“Pezevenk falan değilim güzelim. Seni de kötü yola düşürmeyeceğim. Bu yolda harcanamayacak kadar değerli bir insansın.” dedi ve bir an ne demek istediğini anlayamadım. Kafam karışmışken ona söylediğim şeye hâlâ takılmış bir şekilde bana baktığını fark etmem uzun sürmemişti. 

“Peki, ne iş yapıyorsun o zaman?” dediğimde aslında bana söylediği şeyin önemini, aylar sonra anlayacağım kimin aklına gelirdi ki?

Derin bir nefes aldı ve sigarasını çıkarıp içerisinden bir tane çıkardıktan sonra dudaklarına götürüp yavaşça yaktı. Yanaklarının bunu yaparken çukurlaşmasının güzelliği şöyle dursun, sigarayı tutuş şeklinin bile bu kadar ilgi çekici olması sinirlerimi bozuyordu.