Together Love (Sequel Of IFIFB)

TL 21

Clyde Parker 🖕🖕🖕🖕🖕

Ally Honey PoV

"Alam mo Mark, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit nangyayari ang mga bagay na 'to sa inyong dalawa ni Kyleigh.. I know, how you both really love each other." Sambit ko sa kanya ang tumingin ng diretso sa kanya na ngayon ay nakatungo lang siya.

"Gustuhin ko mang mabuhay ng pang-matagalan. Pero, wala e.. ganito talaga ang buhay.. fuck this life.." inis na singhal niya at napatingala na lamang.. "s-she's my everything.."

"Pwede naman kasi kayong lumaban ng sabay! Bakit kasi kailangan mo pang makipag-hiwalay sa kanya!?" Tanong ko.

"Ayokong makitang mahirapan siya, damn it.. gusto kong mamatay na masaya na siya sa iba!" Mahinang sambit niya ng hindi tumitingin sa akin.

"Kaya ngayon.. sasarilihin mo na lang yan? Titiisin mo lahat!?" Inis na sabi ko na at napatayo na lang.

"As long as I can, yes.."

Napapailing na lang ako. "May mga kaibigan ka 'rin.. may mga magulang, hindi mo naman kailangang sarilihin yan.."

Wala ng sinabi pa si Mark.. nakatingin na lang siya sa kisame at malalim ang iniisip, hanggang sa nakita ko na naman ang mga luha niya na tumulo sa mga mata niya.. Simula ng mag break sila ni Kyleigh, nang ako na ang naging nurse niya sa hospital kung saan siya mahigit dalawang taon naka confine.. palagi ko siyang nakikitang umiiyak. Walang araw na hindi siya umiiyak, araw-araw ko 'ring nakikita na tinitingnan niya ang pictures ni Kyleigh... Pero, ni minsan wala siyang naging balita kung anong mga nangyari kay Kyleigh.. iniwasan niya, pero bago siya bumalik 'rito sa Pilipinas. Pina-imbestigahan niya si Kyleigh.. at 'ayon na ata ang nalaman niya.. may pamilya na si Kyleigh at ako naman ay kanina ko lang nalaman.

Mga ilang oras lang ay umalis na rin si Mark, dahil kailangan na 'rin niyang magpahinga.. pero, ako naman ay hindi makatulog dahil napapaisip pa rin ako sa mga nalaman at nakita ko.. Kung kaya ko lang sanang sabihin kay Kyleigh ginawa ko na. Pero, damn it! Ayokong pangunahan si Mark. Pero, hindi ko na matiis!

Rrriiiiinnnggggg....

Agad kong dinampot ang phone ko at nakita ko sa screen na si Edmark ang tumatawag..

"Oh?" Bungad ko sa kabilang linya, I heard him chuckled..

"Wala man lang hi-hello, oh talaga? Astig ah!" Biro nito mula sa kabilang linya. Napa rolled eyes na lang ako.

"Bakit ka ba tumawag? Ano kelangan aber?"

"Invite lang sana kita sa birthday ng ate ko, hmm. Bukas, free ka ba? Huwag ka ng tumanggi, next week pa naman ang balik mo sa trabaho.."

"Parang may choice ako ah! Sige na, pick me up tomorrow, bibili na ako ngayon ng gift sa ate mo.."

"Suss, no need honey.."

"Honey-hin mo mukha mo, basta bibili ako. Huwag makulit! Babush!" Sambit ko at pinatay na ang tawag. Tumayo na ako at naligo na para naman fresh akong tingnan..

Agad akong pumunta sa mall, para naman bumili ng maireregalo, hanggang sa napa-isip ako.. hindi naman mahilig ang ate ni Edmark sa kahit anong bagay.. Lakad lang ako ng lakad hanggang sa may nakabungguan ako.. nakatalikod sa akin ang lalaking 'yon.. shit! Ang tanga ko naman.