The Perks of Loving a Faust (Perks Series #1)

3

I rolled my eyes as those flirty girls starting to stare at me. Of course they would stare at me because I just have the seven handsome boys with me right now. Walking through the canteen to buy our lunch.

Oh yeah, mamatay kayo sa inggit. Stare on my so sexy body and on my gorgeous face, bitches, I am with your dream mans and you have nothing to do with that.

"Stop rolling your eyes," hindi ko man linungin ang nag-salita, I know it was Septimus. Kabisadong-kabisado ko kaya ang boses niya, paanong hindi? His voice is my favorite sound so far!

"Tama si Septimus, tigilan mo 'yan. Lalo kang puma-pangit." sinamaan ko si Spike sa may tabi ko dahil sa sinabi niya.

Mabilis ko rin siyang siniko nang malakas, kaya naman naputol ang pag-tawa niya. Excuse me? Maganda kaya ako! Magaganda't gwapo ang lahi namin! Kung sasabihin niyang pangit ako, para niya na ring sinabing pangit siya, aba damay-damay na 'to.

"Aray naman! Sadista!" singhal niya sa'kin at bahagya pa akong inirapan. Oh great, just great. Uupakan ko talaga 'to kapag paminta siya, aba wala lahi ng mga Rancher ang bakla 'no!

"You just rolled your eyes shit! Wala sa lahi natin ang bakla!" pang-asar ko sana sa kanya, kaya lang ang loko, ang bilis kumounter ng atake.

"Wala rin sa lahi natin ang tomboy," naka-ngisi niyang sabi, narinig ko naman ang tawanan nila Enero sa sinabi niya.

Bwisit talaga, dapat talaga nananahimik na lang ako. Sa ganda kong 'to? Tomboy? No way! Crush ko nga kaibigan nila tapos tomboy? Nagpa-patawa ata 'tong mga 'to.

"Okay lang 'yan Patience, maganda ka namang tomboy." pangga-gatong pa ni Sevyn sa kaibigan nito. Right, mag-kaibigan nga sila nila Spike, parehong gago.

Muli ko silang inirapan bago ako nauna sa kanila, ang babagal nilang kumilos. Dinaig pa ang babae! Feel na feel naman kasi nila na pinagti-tinginan na kami at ang walangya kong kapatid mukhang balak pa akong ipabugbog sa fans niya, bwisit talaga.

Ramdam na ramdam ko na ang masasamang titig sa'kin ng mga babaeng humahanga sa anim na demuhong lalaki at isang anghel na bumaba sa langit na ngayon ay kasama ko sa paglalakad.

Seriously? What happen to their eyes? Hindi naman pogi ang anim na 'to, si Septimus lang ang pogi sa paningin ko.

"Pikinun naman ng kapatid niyo," rinig ko pang pahayag ni Devon.

Naabutan namin si kalawang na nasa harap na ng pila para bumili ng pag-kain. Tinawag niya kami para sumabay sa kanya dahil nasa harap na naman daw siya, para daw hindi na rin kami pumila.

"Excuse us girls, wala namang magagalit kung mauuna na muna kaming bumili diba? Hindi na kasi namin makayanan ang gutom," malambing na sabi ni Devon sa mga babaeng naka-pila pa. Patago akong umirap sa ginawa niya.

Using his power over things huh? Demuho ka nga talaga Devon. I wasn't expecting for the girls to agree on what Devon says not until they all smile and give them a space.

Nice, ikaw na ang charming at nagawa mo pang magpa-cute sa mga 'yan.

"Thank you ladies," I saw Septimus smirk at them and in just a snap they are all blushing.

Bwisit ka Septimus, nandito ako! Wala kang respeto sa nararamdaman ko!

Anyway, Septimus is not the typical good boy. But yes, he is a good boy. Kaso nga lang, may mga araw talaga na iba-iba ang mood niya. Minsan, nakiki-sabay siya sa laro ng anim, minsan naman, tahimik lang siya. Minsan, hindi ko siya maintindihan katulad nung kanina.

Why am I shock anyway? He used to do that whenever he wants to, whenever we are alone.

I was about to fall in line next to Rusty when I heard a voice, a girl's voice.