The truth about forever//J.S

✨33✨

~ Alexa's pov ~

Noah mag de film kiezen omdat hij "als eerste klaar was met uitpakken." Hij heeft niks moeten uitpakken omdat hij hier woont dus dit is echt oneerlijk.

Ik loop naar hem toe en plof naast hem neer op de zetel. "Hé favorietje, heb je al een film gevonden?" Vraag ik lief.
"Sinds wanneer ben ik jou "favorietje"?" Lacht hij.
"Sinds dat jij de film mag kiezen."

"Maar ja, ik heb al een film gevonden."
"Oohh echt? Welkeee?" Zeur ik.
"Get out." Antwoord hij grijnzend.
"Oehh een horror film, daar zal Laura niet blij mee zijn. Ze haat horror."

"Weet je zeker dat Laura dat haat of heb je het stiekem over jezelf?" Lacht hij als hij me een speels duwtje geeft.
"Wat? Nee! Ik hou van horror films! Vraag maar aan Laura!" Kom ik in opstand.

"Ze heeft gelijk." Mengt Laura zich in ons gesprek als iedereen op de trap naar beneden aan het komen is.
Ik grijns. "Nou, succes allemaal met Laura kalm te houden." Zeg ik waarna ik wegloop.

"Wacht! Kijk jij niet mee?" Vraagt Olivia.
Ik schud mijn hoofd. "Ik heb hem al 3 keer gezien, dat is echt genoeg."
"Maar wie gaat me dan redden van al die vreselijke dingen?" Vraagt ze zielig.

Ik pak een hand van Cameron en een hand van Olivia en duw ze naast elkaar in de zetel.
"Hij zal je wel beschermen." Lach ik.
Haar wangen kleuren rood en ze kijkt hem verlegen aan, zo te zien voelt ook Cameron de spanning want hij krabt akward aan zijn nek.

"Veel plezier!" Roep ik lachend waarna ik naar de keuken loop.
Ik heb eigenlijk wel een beetje medelijden met Jacob, hij zit daar zo middenin twee koppeltjes. Alhoewel Cameron en Olivia geen koppel zijn maar dat komt nog wel.

Snel neem ik een tasje warme chocomelk en daarna bel ik naar Esther via skype. Ik weet dat het niet zo goed is afgelopen met heel die Amerika squad maar ik mis hun best wel. Nou, sommigen van hun. Niet Niels. Maar ik heb echt het gevoel dat er nog iets uitgepraat moet worden tussen mij, Esther en Esmee want ze ontweken me constant op school.

"Heyy Alex!!" Roept ze vrolijk. "Lang geleden!"
"Ik weet het." Zeg ik triest.
"Ik mis je echt." Antwoord ze.
"Maar... waarom ontweken jij en Esmee me dan op school?"
"Niels." Zucht ze terwijl ze met haar ogen draait. "Maar dat is nu voorbij! Niks hiervan was jou schuld Alexa! Ik en Esmee praten niet meer met hem."

"Oh." Antwoord ik droog.
"Ben je nog boos op mij?" Vraagt ze verward om mijn antwoord.
"Nee! Natuurlijk niet! Ik ben nooit boos op je geweest, ik verveel me nu gewoon eventjes."
"Hoezo? Waar ben je?" Vraagt ze.
"Ik ben samen met Noah, Jacob, Cameron, Laura en Olivia in Londen. We logeren in een vakantiehuis van Noah maar iedereen is nu naar een horror film aan het kijken die ik al gezien heb dus ja, ik ben een beetje lonely."

"Owh, als je niet in londen was stond ik nu aan je deur." Lacht ze. "Maar hé, Laura haat horror films toch? En Olivia is daar toch bang voor? Wat zitten zij daar te doen dan?" Vraagt ze lachend.
"Noah heeft Laura overtuigd om mee te kijken want die zijn nu dus een koppel en ik heb ervoor gezorgd dat Cameron Olivia gaat beschermen." Lach ik.
"Omg! Ik heb altijd al iets zien bloeien tussen Cameron en Olivia!" Lacht ze vrolijk met me mee. "Maar dat betekent dat Jacob daar het derde wiel is, of beter gezegd het vijfde wiel. Waarom vraag je niet aan hem om je gezelschap te houden?"

"Ik wil h- -.." voor ik mijn zin kan afmaken zie ik Jacob achter me staan via mijn camera.
"Ik ben daar inderdaad het derde wiel." Lacht hij. "Daarbij heb ik die film ook al gezien dus ik wil je gerust wel gezelschap houden Alexa."

Esther lacht. "Nou, veel plezier! De groetjes aan iedereen daar! Doeii Alex, hou van je!"
"Doe ik! Doei Esss, ik hou ook van jou!"

"Dusss.." lacht Jacob. "Wat wil je doen?"
Ik haal mijn schouders op. "Jij zou me gezelschap houden dus dan moet jij kiezen."
"Oké, wat dacht je van even naar buiten gaan om iets te gaan drinken of hier blijven en een andere film kijken?" Vraagt hij.

"Hmm, wat dacht je van allebei? Dan gaan we eerst naar buiten en daarna kijken we een film."
Hij knikt. "Goed idee."

"Starbucks here we come!" Lach ik.
"Hé!" Jacob geeft me een speels duwtje.  "Wie zegt dat ik starbucks goed vind?"
"Ik." Zeg ik schouderophalend alsof het mij niet kan schelen wat hij denkt.

"Oké, maar dan kies is de film." Zegt hij eigenwijs.
Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Dat dacht ik niet, we weten beide hoe dat afloopt."

"Maar jij kiest al waar we gaan drinken en daarbij zijn mijn films beter dan de jouwe."
Ik draai met mijn ogen. "Wat ben jij kinderachtig zeg." Ik draai me om om weg te lopen. 
Jacob pakt mijn hand en draait me terug om waarna hij me in een knuffel trekt.
"Ik wil geen ruzie meer." Fluistert hij.
Een zucht verlaat mijn lippen. "Ik ook niet."

"Het maakt me niet eens meer uit waar we heen gaan of welke film we gaan kijken.
Zolang ik maar bij jou ben is alles goed."
Met die woorden doet hij me helemaal smelten.

Waaraan heb ik deze jongen toch verdient?