The truth about forever//J.S

✨24✨

~ Alexa's pov ~

'Goedemorgennn!' Roep ik lachend door de gang. Ik weet niet wat er met met is maar ik ben extreem blij vandaag.
'Waarom ben jij nu zo vrolijk? We moeten vandaag veranderen van kamer en dat is echt niet leuk.' Moppert Laura.
'Elke dag is een reden om te lachen.' Zeg ik heel cliché. 'Ja maar ik ben wel de persoon die van kamer moet veranderen, niet jij.' Zegt ze geirriteerd.
'Jha...nog eens sorry daarvoor maar ik ben zo benieuwd wie het gaat zijn!!' Roep ik.
'Ik niet.' Mompelt Laura terug.
'Hé wees toch eens blij, we moeten vandaag niet naar de lessen omdat we dan even kunnen wennen aan onze nieuwe kamergenoot.' Zeg ik met een glimlach.
'Ok daar heb je een punt maar als ik bij één of andere seut zit kom ik de hele dag naar jou.' Zegt ze nu wat vrolijker.
Ik knik. 'Is goed, kom dan gaan we naar de directeur om te vragen naar welke kamer je moet.'
Laura en ik lopen nieuwsgierig door de gangen, als we bij de deur van directeur aankomen klop ik op de deur.
'Dag meneer, alles goed!' Glimlach ik.
'Ja hoor Alexa, jullie komen waarschijnlijk om te weten welk kamernummer Laura heeft?' Vraagt hij vriendelijk. Laura en ik knikken.
'Laura jij gaat naar kamer 12.'
Laura en ik kijken elkaar met groten ogen aan waarna er een grote grijns op haar gezicht ontstaat. 'Dus dat betekent dat ik op de kamer zit met Jacob?' Vraagt ze.
Dit is karma, echte karma. Als Laura en Jacob op 1 kamer komen is mijn leven voorbij.
'Nee, dat betekent dat je op de kamer zit met Noah. Jacob zit op kamer 15, met Alexa.' Zegt de directeur nu.
Weer kijken ik en Laura elkaar met grote ogen aan. 'WAT? NEE!' Roepen we tegelijk.
'Wat is het probleem?' Vraagt de directeur zuchtend. 'Noah is gemeen en de grootste player van de school.' Zegt Laura. 'En Jacob is mijn ex.' Vul ik haar aan.
Hij kijkt ons bestuderend aan.
'Ik ga niks meer veranderen, jullie zitten bij hun voor een reden.'
'Waarom dan?!' Vraag ik geirriteerd.
'Mevrouw De Leene heeft me verteld dat Jacob gisteren goed voor je gezorgd heeft door mee te lopen naar je kamer en hij kan je helpen in alle omstandigheden want hij kent je ziekte en weet wie je vrienden zijn.' Antwoord hij.
Oké, hij heeft een punt maar dan nog wil ik dit niet.
'En waarom moet ik dan bij Noah?' Vraagt Laura.
'Dat was gemakkelijk om te wisselen. Daarbij ben jij een goede invloed voor Noah.'
'Ik? Een goede invloed?' Vraagt Laura sarcastisch. Als ze mij aankijkt schieten we allebei in de lach.
'Het spijt me meisjes maar het is beslist, ga nu maar naar jullie kamer.' Zegt de directeur serieus. We zuchten en gaan naar de kamers.

- 1 uur later -

Ik hoor geklop op de deur en Laura en ik kijk elkaar vreemd aan. 'Ik ga wel.' Zeg Laura snel.
'Hallo, ik moest verwisselen naar deze kamer ik ben ja--' Hoor ik als Laura de deur open trekt.
'Alexa?' Vraagt hij als hij achter Laura kijkt. 'Wat doe jij hier?' Gaat hij verder.
'Dit is mijn kamer, dat had je kunnen weten want je bent gisterenavond nog meegelopen.' Zeg ik als hij naar mij toegelopen komt.
'Ja maar ik had niet naar het kamernummer gekeken.' Zegt hij. Ik knik begrijpend.
'Dus wij worden kamergenootjes?' Vraagt hij met een glimlach. 'Of blijft zij hier?' Vraagt hij wijzend naar Laura. Hij is vast haar naam vergeten. 'Nee, ik blijf hier. Laura moet naar Noah toe.' Zeg ik als ik haar meelevend aankijk.
'Hij is nog niet zo erg hoor.' Zegt Jacob tegen Laura. 'Hij gedraagt zich anders op school dan in de kamer.'
'Dat hoop ik dan maar.' Zegt ze met een lachje.
Ze pakt haar koffers en zet ze aan de deur. 'Moet ik anders even meegaan om te helpen met je spullen goed te zetten enzo?' Vraag ik aan haar. Ze knikt. 'Als je dat wilt, dan JAAAA GRAAG!'
Ik lach en loop naar haar toe. 'Zo heb jij de tijd om je spullen goed te zetten.' Zeg ik snel tegen Jacob.'Ok, tot straks?' Zegt hij vragend. Ik knik en wuif snel voor ik de deur toe trek.
Ik heb het gevoel dat Jacob en ik steeds meer terug naar elkaar toegroeien. Maar het is niet goed, ik moet dit stoppen. Dat hij een relatie heeft met Lisa moet wel iets betekenen, misschien is ze beter dan mij of geeft hij veel om haar. Dan nog, Lisa heeft mij laten vallen en heeft me pijn gedaan. Ik wil niet zo een persoon zijn.
Als ik bij Jacob ben voelt alles zo goed, alsof dit moest gebeuren snap je?
Maar ik mag niet 2 keer dezelfde fout begaan, ook al denk ik niet dat hij een fout is.
Opeens schrik ik wakker uit mijn gedachten door Noah. 'Babe kom je nog binnen of blijf je daar staan?' Vraagt hij grijnzend waarna Laura in de lach schiet. Ik rol met mijn ogen en stap naar binnen.
Na een uur zijn Laura en ik klaar. Het verassende is dat Noah ook geholpen heeft, misschien heeft hij dan toch een goede kant.
'Ik ga dan maar terug naar mijn kamer, even kijken of Jacob het daar wel overleeft.' Lach ik.
Laura en Noah lachen en ik geef Laura snel een knuffel. Noah schenkt me een knipoog maar niet zo een irritante knipoog, zo een knipoog die zegt "ik zie je nog wel".
'Laura je bent nog altijd welkom hoor.' Lach ik.
Noah kijkt me nep gekwetst aan. 'Ja jij ook hoor, als je je kan gedragen ten minste.' Lach ik terug.
Noah rolt met zijn ogen maar lacht dan ook.
'Byeee!' Roep ik nog waarna ik de deur achter me dicht trek.
Ik loop terug naar mijn eigen kamer.
Tijd voor een nieuw begin.