The truth about forever//J.S

✨30✨

~Alexa's pov~

Een beverige zucht verlaat mijn mond en tranen stromen over mijn wangen. Dat Niels me dit kon aandoen?

Het is ondertussen al ochtend en Jacob is nog aan het slapen.
Ik kan nog steeds niet geloven wat hij me gisteren heeft verteld, of ik geloof het wel maar ik wil het niet geloven.

Niels zou me niet kapot maken als Jacob een relatie kreeg met Lisa.
Maar nu besef ik dat hij me uiteindelijk toch kapot heeft gemaakt.
Zijn vriendschap betekende veel voor mij maar het was allemaal fake.
De waarheid doet pijn. Echt heel veel.
Maar het was natuurlijk erger geweest als ik een relatie met hem had.
Al een geluk dat dat niet zo was anders kwam ik mijn bed een week niet meer uit.

Ik stap uit mijn bed en ga op de vensterbank zitten, ik staar gewoon een beetje uit het raam om alles even te vergeten.

Na een tijdje besluit ik om een douche te nemen en me aan te kleden.
Niet dat ik haast heb want het is zaterdag vandaag dus het is geen school.
Maar ik wil gewoon dat vandaag alles duidelijk word voor mij.
Daarom ga ik praten met Niels en jammer genoeg ook met Lisa.

Als ik uit de badkamer kom zie ik Jacob op zijn bed zitten.
Als hij me ziet glimlacht hij en maakt hij gebaren met zijn handen dat ik naar hem toe moet komen.

Ik ga naast zijn bed staan en kijk hem vragend aan.
"Wat ga je doen?" Vraagt hij.
"Praten met Niels en Lisa."
Hij knikt begrijpelijk.
"Wil je dat ik mee ga?"
"Neenee, ik doe dit liever alleen." Zeg ik rustig.
"Oh oké, succes." Antwoord hij waarna hij me snel een knuffel geeft.
Ik laat hem uiteindelijk los en loop de kamer uit.

Ik ga eerst een broodje eten in de kantine en ondertussen stuur ik snel een berichtje naar Niels.

Ik: Heyy, ik moet je spreken. Waar ben je??

Als ik klaar ben met eten kijk ik naar mijn telefoon om te checken of ik al een berichtje teruggekregen heb.
En dan zie ik dat hij teruggestuurd heeft.

Nielsjee💕: Niks ernstigs hoop ik😉 Maar ik ben op het grasplein buiten. Was ff aan het joggen.

Nou, hij hoopt verkeerd. Het is wel ernstig, voor mij dan toch.

Snel verander ik zijn naam in mijn contacten naar gewoon 'Niels'
Daarna loop ik naar het grasplein toe.

Als hij me ziet komt hij op me afgelopen om me een knuffel te geven maar ik hou hel snel tegen.

"Wat is er?" Vraagt hij verward.
"Ik weet het. Van Lisa haar plan." Mompel ik.
"Ohh.."

"Waarom doe je zoiets?" Vraag ik met traanogen.
"Ik heb toch niks gedaan? Ze kreeg een relatie met Jacob dus ik moest niks doen." Zegt hij verontwaardigd.

"Ik heb je alles verteld. Ik dacht dat we beste vrienden waren." Zeg ik zacht.
"Dat waren we ook, dat zijn we nog steeds.
Onze vriendschap was echt, alles was echt want ik heb niks gedaan. Alexa, ik zei al dat het haar gelukt was om Jacob voor haar te krijgen dus eigenlijk heb ik hier niks mee te maken."

"En jij waarschuwde mij nog voor Esmee." Lach ik sarcastisch. "Eigenlijk was jij gewoon altijd degene waar ik voor gewaarschuwd moest worden."

"Alles was echt." Zegt hij zacht.
"Nee, dat was het niet." Zeg ik boos waarna ik wegloop.

Op naar Lisa.

Het moment dat ik haar zie staan stijgt de woede naar mijn hoofd, als mijn ogen nu kogels waren was ze al lang dood.
En alsof het niet erger kon draait ze haar om en kijkt ze me met een grijns aan.

"Jij!" Schreeuw ik boos.
"Ik?" Vraagt ze lachend.
Met gespleten ogen kijk ik haar aan.

"Vieze bitch!" Schreeuw ik woedend waarna ik haar een klap geef.
Iedereen kijkt ons verwonderd aan en komt nieuwsgierig rond ons heen staan.
Ik begrijp het wel.
Wie had nu ook verwacht dat ik, Alexa Maes, het altijd kalme meisje ook agressief zou kunnen zijn?
Ik in ieder geval niet. Het gebeurde gewoon.
Ik ben ook maar een mens die mijn gevoelens uit.

Lisa maakt aanstalten om me terug te slaan maar snel grijp ik haar pols beet.
"Waag. Het. Niet." Sis ik.

Ze kijkt me chagrijnig aan.
"Waarom?!" Vraag ik nog steeds woedend.
"Wat heb ik je ooit misdaan dat je mijn hele leven wil verpesten?!"

"Waar heb je het over?" Vraagt ze zogenaamd onwetend.

"Ik weet alles. Over het plan en dat Niels dus je neef is." Dat lijkt bij haar als een bom in te vallen want haar gezicht trekt helemaal wit weg.

Jacob die blijkbaar ook ik de kring rondom ons stond komt nu naast mij staan en slaat zijn arm op mijn schouders heen.
"En nu Alexa alles weet, is het uit tussen ons. En je moet niet denken dat je haar kapot krijgt want daarvoor moet je eerst langs mij. Ik zal haar 24/7 beschermen tegen alles en iedereen en al zeker tegen trutten zoals jou." Zegt hij fel tegen Lisa.

Ik hoor mensen rondom ons 'ahww' zeggen en ik bloos lichtjes maar snel focus ik me terug op het gesprek.

Ik zie aan Lisa haar gezicht dat ze ervan aangedaan is en dat ze niet meer weer wat ze moet zeggen.

"Ikk-ikk.." stottert ze.
"Nee Lisa, ik wil niks meer van jou horen dus laat mij, Alexa en onze vrienden met rust." Zegt Jacob.
Lisa knikt en wil weglopen maar ik pak haar arm tegenhoudend vast.

"Ik wil weten waarom." Zeg ik kort.
Ze kijkt weg en ik kuch eventjes.

"Mijn ouders vonden jou altijd beter dan mij, ik wou gewoon dat iemand waar jij van hield mij beter zou vinden dan jou. Dan weet je hoe dat voelt." Zegt ze terwijl ze ondertussen terug opkijkt.

"W--wat?" Vraag ik stotterend terwijl ik zachtjes haar arm loslaat. "Dat is niet waar!"

"Jawel." Antwoord ze zacht. "Ze vonden jou perfect, dat vinden ze trouwens nog steeds.
En mij dus niet. Waarom denk je anders dat ik hier nu op internaat zit?"

Ik zucht eventjes, ik zie het anders.

"Ik woonde een tijd bij jullie omdat ik niemand meer had en ik wou niet alleen zijn. Je moeder was er voor me omdat jou familie bevriend was met mijn familie, ze wist hoe erg het voor me was dat mijn vader en zusje gestorven waren en dat mijn moeder de hele tijd reisde voor haar werk. En dat doet mijn moeder trouwens nog steeds. Daarom zit ik hier ook op internaat dus nu staan we quitte. Of nee, wacht toch niet.
Uiteindelijk heb jij de enige mensen die ik wel nog had van me afgepakt en nu ben ik terug alleen. Het enigste wat ik niet wilde zijn. En ja, eigenlijk heb ik Jacob nu maar toch is je plan deels gelukt. Hij is van jou geweest. Waarom heeft hij me dit niet vroeger verteld? Geen idee. En besef je dat het doel van je hele plan uiteindelijk ook nog gelukt is?
Je hebt me kapot gekregen, ik heb gisteren gehuild.
Ik gaf echt om Niels, als beste vriend. En nu ben ik hem kwijt. Wie weet wisten al mijn andere vrienden ook van dit plan en heeft niemand iets tegen me gezegd. Ik weet het niet meer. Ik weet niet meer wie ik nog kan vertrouwen en dat allemaal dankzij jou. Maar wees gerust, ik ben niet zoals jou. Ik ga je niet terugpakken." Een beverige zucht verlaat mijn mond.

Lisa trekt me in een knuffel. "Het spijt me.." fluistert ze.

Snel duw ik haar van me weg.

"Dit kan je niet goedmaken met een het spijt me."

A/N
Dit boek komt bijna aan zijn einde...
3de boek ja of nee? 😉