The truth about forever//J.S

✨13✨

~Alexa's pov~

'Ik heb je gemist' mompel ik als ik Hunter los laat.
'Ik jou ook' zucht hij.
'We kunnen gewoon vrienden zijn,toch?' Vraag ik.
'Ja,tuurlijk! Ik zie je ook meer als een gewone vriendin' zegt Hunter.
'Gelukkig' lach ik. 'Ik zou het toch niet met je kunnen uithouden.'
Hij kijkt me nep gekwetst aan en geeft me een tik tegen mijn hoofd.
'Hé!' Roep ik als ik mijn hand tegen mijn hoofd leg.
'Sorry kleine' lacht hij als hij over mijn haar wrijft.
'En nu verpest je mijn haar ook nog!'
'Het was toch al verpest' zegt hij waarna hij zijn tong uitsteekt.
'Bedankt' zeg ik sarcastisch.
'Graag gedaan hoor' lacht hij.

Nadat iedereen elkaar begroet heeft gaan we samen naar starbucks.
Als we hebben bestelt gaat iedereen zitten.
Niels zucht en komt naast mij zitten.
Als we klaar zijn met drinken geeft Niels me een tikje met zijn elleboog.
'Kunnen we even praten?' Fluistert hij.
Ik knik. 'Kom' zegt hij waarna hij me meetrekt.
'Waar gaan jullie heen?' Vraagt Loren.
Ik haal mijn schouders op. 'geen idee.'
'Wij gaan dan ook mee.' Zegt Blake.
Niels kijkt blake geiriteerd aan en zucht even.
'Oke dan niet.' Zegt Blake snel.
'Anders lopen wij gewoon door de stad en laten we jullie alleen' zegt Ariel.
Niels knikt 'Dankje' zegt hij.
'Succes he' fluistert Esmee. Ik glimlach naar haar als bedankje.
Hunter en Cameron geven me snel nog een knuffel. 'Sms me als je terug bij ons wil komen.' Zegt Hunter snel.
Daarna loopt iedereen weg.
'Het spijt me dat ik zo deed,ik wou je alleen beschermen.' Mompelt Niels.
'Het spijt mij ook dat ik zo koppig was maar Esmee is echt wel een lief meisje.' Zucht ik.
'Esmee gaat je ooit nog iets aandoen.'
'Nee'
'Jawel'
Nee'
'Ja'
'Ik heb hier geen zin meer in.' Zucht ik en ik loop weg.
'Wacht!' Roept Niels,maar ik negeer het.
Plots word ik opgepakt en kijk ik recht in de mooie ogen van Niels.
'Dacht je ni echt dat je weer weg kon gaan?' Vraagt hij met een grijns.
'Laat me los alsjeblieft' zeg ik.
'Hmm...krijg ik er iets voor?'
'Nee.'
'Ok dan niet.'
'Alsjeblieeeeeft' smeek ik.
'Nope' krijg ik als antwoord.
Hij loopt verder en als we bij een muurtje aankomen zet hij me er op, waarna hij tussen mijn benen komt staan.
'Hou je nog van me?'
Ik knik. 'Hou jij nog van mij?'
'Ja,natuurlijk.' Zegt hij.
'Waarom is alles dan zo ingewikkeld?' Vraag ik.
'Ik weet het niet.' Zucht hij schouderophalend.
'Ik hou zoveel van je,dat we niet samen kunnen zijn.' Zegt Niels.
Ik kijk hem vragend aan.
'Vanaf je Jacob terug ziet,laat je me toch vallen en dan zit ik hier met een gebroken hart.'
'Nee,dat is niet waar.' Ga ik tegen hem in.
'Jawel,je houd nog steeds van hem.'
'Nee.' Lieg ik.
'Waarom draag je dan nog steeds die ketting die hij je gaf?' Vraagt hij als hij het hartje vastneemt.
Snel trek ik het hartje terug uit zijn handen.
'Ik weet het niet.' Zeg ik stil.
'Doe hem dan uit.'
'Nee.' Zeg ik als ik het hartje vasthoud.
'Misschien moeten we gewoon vrienden blijven.' Zegt Niels.
Ik knik twijfelend.
'Maar 1 ding snap ik niet.' Zegt hij.
'Nadat het uit was met Jacob ben je samen geweest met Hunter. Waarom lukt dan niet met mij?'
'Omdat jij de eerste bent sinds ik Jacob achterliet,ik vind het gewoon moeilijk om hem te vergeten...hij was tenslotte mijn eerste vriendje.' Zeg ik.
'Ik wacht wel tot hij je hart nog eens breekt.' Mompelt Niels.
'Maar laten we vandaag even alles vergeten en gewoon plezier maken.'
'Goed idee.' Zeg ik met eem glimlach.

A/N
Sorry voor de weinige updates :(