39.bölüm-Soru 2

2.8K 147 23
                                    

Medya: Yaman

"Maalesef kıza hala müdahale yapıyoruz ama yapacağımız herşey sonucunda tekrar iyileşmezse büyük ihtimal meme kanseri olabilir. Kanserlerin ücretleride yüksektir. Ümidinizi kaybetmeyin. Geçmiş olsun."deyip tekrar içeri girdi doktor. Başak bayıldığında onu taşıyıp hemşirelerin yanına götürmüşlerdi. Ben ise ayakta ve başak gibi bayılmamak için zor duruyordum. Yaman ve duman baba yanıma gelip beni oturttular.

"Sarp iyimisin."dediğinde yaman ona baktım. Başımı iki yana sallayıp yere bakmaya başladım.

"Koç bak yarım saate nolacak belli değil belki kanserden kurtulabilir, hemen kendine kötü düşünceler getirme."dedi duman baba teselli ederek. Gözlerimi açmaya halim kalmamıştı bu yüzden konuşmamıştım. Yanımıza maralda geldiğinde ona da bakmadım.

"Nasıl kızım. Iyimi başak."dedi duman baba.

"Iyi babacım. Uyandı tansiyonu düşmüş serum taktılar."diye açıkladı maral. Duman baba ayağa kalkıp maralın omzuna elini koydu.

"Maral kızım. Sarpın dinlenmeye ihtiyacı var. Saatte çok geç oldu. Eve götür onu yatsın. Sen yanında kal. Biz yamanla burda kalacağız."deyince duman baba onlara baktım.

"Hayır ben burdan ayrılmam."dedim.

"Koç. Dinlenmeye ihtiyacın var. Şimdi itiraz etmeden gidiyorsun. Ne dedim sana, dik durup ümidini kaybetmeyeceksin. Ben yere çakılmış bir sarp görmek istemiyorum. Şimdi git."deyince duman baba ona katılmıştım. Yaren ve mert uyandığında bizi beni böyle görürlerse üzüleceklerini biliyordum. Ayağa kalkıp duman babaya sarıldım.

"Sağol baba."dedim ve geri çekildim.

"Sen sağol koç."dedi. Yamana ve marala bakıp ilerlemeye başladım. Merfivenleri inecek halim kalmamıştı bu yüzden asansörün düğmesine basıp bekledim. Yaman hala bize bakıyordu. Asansörün kapısı açılınca ikimizde girdik ve 0 numaraya bastım. Elimi alnıma koyup ovaladım.

"Başın mı ağrıyor."dedi bir adım yaklaşarak. Başımı salladım sadece.

"Eve gittiğimizde ben başına masaj yaparım. Geçer."dediğinde elimi aşşağı indirip tebessüm ettim. Gözlerini kaçırıp konuştu.

"Ta-tabi istersen."diye devam ettiğinde başı eğikti.

"Iyi olur."dediğimde kendisi de gülümsedi. Asansör açılınca çıktık. Hastahaneden de çıkıp arabaya yürüdük. Temiz hava iyi gelmişti. Arabaya vardığımızda binip kemerimi bağladım. Aynı şekilde oda bağlayıp arabayı çalıştırdı. Pencereyi açıp gözlerimi kapattım.

Arabanın fren yapıp duruşuyla gözlerimi açtım. Eve geldiğimizi anladığımda camı kapatıp kemeri çıkarttım ve arabadan indim. Evin zilini çaldı maral, 10 saniye sonra kapı açıldı. Içeri geçip direk merdivenlere yöneldim, arkamdan maral geliyordu. Ben odama geçtiğimde kendisi geçmemişti ona baktım.

"Üstümü değiştirip geleceğim."dediğinde başımı salladım. Kapıyı açık bırakıp bende tişörtümü çıkarttım ve yatağa uzandım. Yorganın soğukluğu bedenime değdiğinde rahatlamıştım. Bir elimi alnıma diğer elimi karnıma koydum ve gözlerimi kapattım. 5 dk sonra yatakğa birinin oturmasıyla gözlerimi açtım. Elimi alnımdan çekip onuda karnima koydum. Yukarı baktığımda maralı görmüştüm.

"Sen gözerini kapat ben masajı yapıp çıkarım."dediğinde gülümsedim.

"Yok, ben gözlerimide kapatmadan nasıl masaj yaptığına bakacam."dedim. Bir elini saçıma koyarak okşadı ama sonra çekti.

"Özür dilerim. Uzun saçları okşamayı severim."dediğinde bende güldüm.

"Yo benim hoşuma gitti."dedim evet onu utandırmayı seviyordum. Elini alnıma koyup masaj yapmaya başlamıştı. Benim ona bakmam dikkatini dağıtıyordu bunu biliyordum. Bir elini gözlerimin üstüne koyduğunda nolduğunu anlamıştım ama anlamamış gibi yaptım.

"Hey noluyor."dedim. Elini çekmeden konuştu.

"Bakman yasak. Bakmayacasın."dedi. Buna sadece sırıttım. Serçe parmağı dudaklarımın üstünde olduğu için küçük küçük öpmeye başladım. Elini çekip bana baktı.

"Sarp ya bi rahat duramadın."dediğinde güldüm. Zaten yarım saattir yapıyordu.

"Yeter ağrım geçti. Uyumak istiyorum."dedim. Kendisi ayağa kalktı.

"Iyi o zaman sana iyi geceler."deyip arkasını döndüğü an bileğinden tuttum. Bana dönüp ilk bileğine bakıp sonra bana baktı.

"Baban, sarpı hiç yalnız bırakma demedimi. Yanımda kalıyorsun."dedim sırıtarak.

"Yok artık sarp."dediğinde inandırıcı olsun diye onu yatağa çektim. Üstüme düştü.

"Burda yanımda benimle beraber kalacaksın."dedim.

"Sarp aniden birisi girerse nolacak. Hadi sen uyu."dedi gerilerken kendime bastırdım.

"Birisi gelirse sen battaniyenin altına geçersin."dedim gülerek.

"Hay-"

"Maral. Babana beni bıraktı yanımda kalmadı derim."dedim. Başını salladiginda ellerimi gevşettim. Üstümden hafif çekilip parmağıyla üstümü gösterdi.

"Tamam peki. Ama üstüne bişey giy."dediğinde biraz dikleştim.

"Söylesene maral. Yaman burda bu şekilde olsaydı onada bunu dermiydin."diye sordum. Sadece bana baktı ama konuşmadı.

"Aldım ben cevabımı."deyip yatağın yanında duran tişörtümü elime alıp giyinecekken maral tişörtü tuttu ve bana baktı.

"O bu şekilde olsaydı sarp. Odasına bile girmezdim."dedi. Gülümsemedim ama çünkü anlamıyordum. Ona göstermediği ilgiyi bana gösteriyordu.

"Maral. Bugün sana bi soru sormuştum. Benden bişey gizliyormusun diye, hayır demiştin. Peki şimdi 2.soruma net ve dürüst bir cevap istiyorum."dedim. Konuşmamıştı.

"Yaman senin sevgilin, ama biz sadece arkadaşız. Peki sevgilinin odasına üstü çıplakken niye girmiyorsunda,

Bana neden giriyorsun."

YATILI OKULHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin