KURDELE

İSTER YAK İSTER YAŞAT

Okuryazar olmam, değiştirmiyor bağlı olduğum aşkı

Aşk vatanım senden ibaret,

Var olan tüm duygularım, gönül okyanusundan taştı

Durma öyle, gönlümü ihbar et

Marifet sanma, o gökyüzünde gördüğünü

Ben kanatlanarak da çözebilirdim o kördüğümü

Geriye doğru yaslan, say kaç hayat söndürdüğünü

Marifet ağlatmak değil, görmektir ne denli güldüğümü

Dün günündü, peki ya bugün neyin var

Senin sadece nefesin, benim aşkla tutuşmuş Ney'im var

Gözlerini gördüğüm ilk seferde, gemimden indireceklerim var

İndirdiğim her duygu yükünün üzerinde, sana anlatacaklarım var

Al bu hisleri, ister yak ister yaşat

Gönlümü paketledim, damarlarına taş bağlayarak

Canımı yakanı, yine seni düşünüyorum ağlayarak

Dönmene vesile olacaksa eğer, gönlümün camına taş at

Öyle ki, duyguların birleştiği yerdir gönül

Zamanla yaşlanan toprak ki, yerdi gülü

İnsanoğlu öyle kıskanırdı ki zarafetini görüp

Güneş'e sırt çevirdiğimde kaybettim günü

Ölümün soğuk beyazlığıdır içimde kaynayan

Seni görmek korkusundan bakamıyorum aynaya

Hayatım senden ibaret olduğundan, alamıyorum dalgaya

Sahip olduğum hazinem, yetmiyor seni saymaya

Yeryüzünde seni saymayan her canlı benimle harbe girer

Satırlarıma sevgi doldurmak istedim, onlar hep kan dediler

Beni kim nerede görürse görsün, yıkık dökük harabe zannederler

Hala toparlanamadım, lakin hayat çoğu kez zahmete değer

Zahmet etmeden kavuşamazsın mutluluğa

Aşk ki, insan hayatını tümüyle değiştirir mutlaka

Ben aşk savaşını kaybettim seninle, sen umutla kal

Gönlümü, yıllarca içimde beslediğim umut yakar

Umudumun kaynağı ölesiye sevdiğim gözlerin

Beni bitap halde, bir çöle hapis etti sözlerin

Gönül ocağımdan temizleyemiyorum közleri

Her doğan güne, daha fazla umut ekiyor özlemin

Ekilen onca umudun hasat zamanı geldi

Beni yok eden ölüm değil, gözlerindeki seldir

Cinayeti işleyen kim, beni bu sele iten mi?

Hayır, fakat biliyorum sevmeye erinen sendin...

MUHAMMED RAŞİD YÜKSEL