wherever you are

16

'Brandy, kom met je luie reet je bunk uit' Alex trekt het gordijntje open. 'Aangezien jullie naar de laaste show gaan rijden, moet ik je verlaten',zegt ze.

'Nee! Dat wil ik niet',zeg ik en knuffel haar, waardoor ik uit mijn bunk val. Gelukkig vangt Alex me op. 'Ik heb samen met James en Reed een perfect plan gemaakt. Vertrouw hun en ik heb Reeds nummer',zegt ze.

Ik sta op. 'Fixer. Heb je ook mijn nummer?' Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. Ze knikt. 'We houden contact. Ik wil Brody ook nog meeten',zegt ze.

'Komt goed. Komt goed',zeg ik en knuffel haar nog een keer. Ik loop met haar de tourbus uit. 'Daar staat mijn mama, want ik ben lui',zegt Alex en ik lach.

'Nou, doei dan',mompel ik. Alex knikt en loopt dramatisch weg. 'Nee! Alex. Niet gaan.' Reed duwt me aan de kant en springt de tourbus uit.

Alex en hij belanden in een knuffel. 'Goals!' Ik draai me om en zie James en Mackenzie staan.

'Ik ben doof',mompel ik en kijk de jongens aan. 'Je mist het moment! Ze zoenen!',roept James. 'Wat?' Ik draai me om.

'Ze zoenen helemaal niet',zeg ik. 'Brandy! Ik ga je missen',roept Alex voordat ze bij haar moeder in de auto stapt.

Ik zwaai totdat de auto uit het zicht is. James en Mackenzie zijn verdwenen.

'Brandy, kan je me helpen?' Reed kijkt me aan. 'Oké',zeg ik. 'Je moet even je borstel pakken op de badkamer',zegt Reed.

Ik kijk hem vreemd aan. 'Geloof me, het is leuk. Vertrouw me',zegt Reed en kijkt me lief aan.

Aarzelend loop ik de badkamer in. De deur wordt achter me dicht geduwd en ik hoor het slot kraken.

'Holy crap! Brandy wat doe jij hier?' Mackenzie kijkt me geschrokken aan. 'Ja, weet niet',mompel ik. 'Ze zeiden dat ik ze kon vertrouwen.'

'Jullie mogen er pas uit zodra Breckany is gefixt',roept James en het plan van Alex schiet me te binnen.

'Breckany?' 'De ship van Brandy en Mackenzie',roept Reed en ik laat me op de grond zakken.

'Dus.'

'Dus.'

Ongemakkelijk kijk ik naar het kleine badmatje. Ik beweeg mijn voeten op en neer. Ik hoor de wc bril dicht klappen en ik zie Mackenzie er op zitten.

Ik rol met mijn ogen en voel in mijn zak. Dammit, mijn telefoon ligt nog in mijn bunk.

Na een half uur nog steeds niets te hebben gezegd, wordt er op de deur geklopt.

'Wees niet kinderachtig en praat met elkaar!' Hoor ik Blake roepen. 'Or I'll swear to God dat jullie hier de hele nacht zitten en het maakt me niet uit of we een show hebben of niet.'

Ik zucht. 'Blake, laat me er gewoon uit.' Ik hoor hem en Reed lachen. 'You wish.

Praat met elkaar en jullie mogen eruit. Simpel.' Deze keer was het Reed.

Ik hoor Mackenzie zuchten. 'Kijk, het spijt me oké', begint hij, maar ik onderbreek hem.

'Waarom heb je het dan gedaan?'

---

Ananas is bae