wherever you are

5

'Overleef je het een beetje?' 'Nee',zeg ik. 'Ik zit nu al zo'n drie uur met ze opgescheept en ze zijn druk.' 'Ze zijn altijd druk voor de eerste paar shows, het geeft ze een kick',zegt Bob en ik knik. 'Na mate de tour verder is, worden ze rustiger en zijn ze ook vermoeider.'

'Het is zielig dat ze moe worden, uit eindelijk zijn ze uitgeput',zeg ik. Bob knikt. 'Om dat te voorkomen hebben we een of meerdere dagen tussen de optredens zitten. Het reizen maakt ze ook moe. Heb je er ooit aangedacht om beroemd te worden?'

'Niet echt, maar ik heb met mijn beste vriend een YouTube kanaal waar we sketches en andere dingen op posten',vertel ik.

'Cool! Hoe heet het account?' 'Brandy en Brody',zeg ik. 'Damn, mijn accent kwam naar boven.' 'Brits en Canadees toch?' Bob kijkt me aan en ik knik.

'Meer Canadees denk ik, maar vroeger was het vooral Brits',vertel ik. 'Als je het zo bekijkt heb ik eigenlijk niks met Amerika.'

'Totaal niet related?' Ik schud mijn hoofd. 'Mijn moeder wel, volgens mij, maar ik ben opgegroeid in Engeland en Canada.'

'Ik weet van je situatie af, als er iets is kan je altijd bij de jongens en mij terecht',zegt Bob. 'Bedankt',fluister ik. 'Geen probleem. Ik moet gaan, ze hebben een soundcheck en ze gaan sowieso te laat komen.' Bob staat op en steekt zijn hand op.

'Succes en sterkte',zeg ik en Bob loopt met een dramatisch gezicht weg. Ik besluit Brody te facetimen. 'Neem op fucker',mompel ik.

'Wat zei je?' Brody's vermoeide hoofd verschijnt op het scherm. 'Wat?' 'Wat?' 'Wat ben je aan het doen?',vraagt Brody.

'Niet veel. Ik probeer het podium te vinden',zeg ik. 'Hoe is het?' 'Leuk. Ze zijn aardig voor me',zeg ik. 'Stiekem willen ze je allemaal doen',zegt Brody.

'Brody, nee. Gewoon niet, wat doe jij?' 'Jou missen',zegt hij. 'Move on, ik kom na de tour gewoon terug naar Canada. Amerika is eng',zeg ik.

'Canada niet dan?' Ik weet waar hij op doelt. 'True, dan gaan we naar Bulgarije',zeg ik. 'Oh my god ja! Dan kan ik mijn ouders eindelijk ontmoeten. Dat ga ik ook doen in deze vakantie',roept Brody.

'Redenen waarom we van vakantie houden',zeg ik en duw een deur open. 'Issa podium',zeg ik en draai de camera van mijn telefoon. 'Oh mijn god!',roept Brody. 'Is dat Roadtrip?'

'Ja',zeg ik. Brody begint mee te zingen en ik val hem bij. Zodra het lied is afgelopen loop ik richting het podium. 'Je kent onze songs?' Mikey kijkt me aan.

'Ja, voornamelijk door Brody. Dit is Brody' Ik wijs naar mijn telefoon en Mikey pakt hem aan. 'Hallo Brody, ik ben Mikey',zegt hij en loopt weg met mijn telefoon.

'Niet mijn gesprekken lezen!',roep ik en Harvey lacht. 'Engeland eh',zegt hij. 'Engeland',zeg ik. 'Sol is ook van Engeland en Roadtrip, op Jack na, ook.'

'Sol?' 'Mackenzie',zegt hij. 'Mackenzie?' 'Die blonde',zegt Harvey. 'Er zijn zoveel blonde jongens hier. Mark, Brook, Andy, Blake',som ik op.

'Maar waar heb je gewoond in Engeland?' 'Eh, eh',zeg ik. 'Wacht. Mikey of Andy of degene die mijn telefoon heeft. Vraag aan Brody waar ik heb gewoond.'

'Kent!',roept Jack. 'Wat?' 'Je hebt in Kent gewoond, geen idee waar dat ligt',zegt Jack. 'Gast! Daar woon ik',roept Harvey.

'Maar dus, Kent. Dan ken ik jou, denk ik'

---

I want you to know