Betrayal (Mortal Enemies Book 1) NOW COMPLETED

26. The Dragon of Treason

-------------------- Keith ---------------------

Μόλις έφυγε ο Damian

Δεν μπορούσα να καταλάβω το είχε πάθει έτσι ξαφνικά, πότε δεν ήταν τόσο απροσεκτος σε όλη μας την ζωή. Τον θυμάμαι να είναι σοβαρός και προσεκτικός όταν ήμασταν παιδιά, ακόμα και όταν μας έλεγαν ιστορίες που τα περισσότερα παιδιά θα φοβοντουσαν. Δεν ήταν στην φύση του να χάνεται στις σκέψεις του, κάτι πρέπει να έχει συμβεί.

Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να νιώσω τι ένιωθε, να δω τι έβλεπε, να ακούσω τι σκέφτεται μέσα από την πνευματική μας σύνδεση. Όσο και αν προσπαθούσα όμως να τον βρω δεν κατάφερνα τίποτα απόλυτος, ήταν σαν να είχε χαθεί από την γη, ή μάλλον για την ακρίβεια δεν σκεφτόταν τίποτα και ήξερα πως πήγαινε κάπου συγκεκριμένα. Κάτι ήταν πολύ περίεργο σε αυτήν την κατάσταση, από χθες κάτι ήταν τέλειος στραβά μαζί του, και δεν το είχα προσέξει μόνο εγώ. Και η Beth το είχε καταλάβει και ακόμα κι η Belle ήταν ανήσυχη πάνω στο θέμα αυτό.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα την Belle να είναι κοιτάει με την απορία στα μάτια της και της κούνησε το κεφάλι αρνητικά. Δεν ήξερα ποια ήταν αυτή η δουλειά που είχε και δεν μπορούσα να ξέρω τι σκεφτόταν τώρα. "Κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα". Αμέσως όλοι κοίταξα με την Belle νομίζοντας ότι υπερβάλει αλλά το επιχείρημα της μας έβαλε σε σκέψεις. "Εδώ και λίγες μέρες κάτι έχει αλλάξει εσάς του, και δεν μιλάω για το γεγονός ότι όσο πάει νιώθει όλο και λιγότερο. Χθες το βράδυ έφυγε για περίπου δύο ώρες και όταν γύρισε είπε πως είχε πάει στο μπάνιο".

"Αυτό δεν σημαίνει τίποτα Belle, μερικές φορές ο Damian φεύγει μέσα στην νύχτα και πάει στο δάσος για να τρέξει, το έχει κάνει πολλές φορές". Ο πατέρας μου προσπαθούσε να την ησυχάσει αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που ήθελε να πει. "Αυτό είναι το θέμα, όταν γυρίσεις και το είπε αυτό ήταν κάπως περίεργος. Ναι χαμόγελο σε όπως πάντα αλλά αυτό το χαμόγελο ήταν πολύ σκοτεινό ακόμα και για τον ίδιο, και τα μάτια του ήταν... Τρομακτικά. Όταν με κοίταξε τα μάτια του έμοιαζαν σαν αυτά ενός άγριου θηρίο έτοιμους να σε κατασπαράξει. Έμοιαζαν σαν αυτά που έχει ο δράκος στην πλάτη του και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό".

Μόλις τελείωσε την πρόταση της και κοίταξε στο πάτωμα ένιωσα κάτι που δεν θα έπρεπε να υπάρχει μέσα στις σκέψεις του Damian. Το μόνο συναίσθημα που είχε ήταν μίσος, και μάλιστα υπερβολικά μεγάλο για να γεννήθηκε τώρα. Κάθε ίνα της ύπαρξης μου μου έλεγε πως αυτό δεν ήταν δυνατό, η λογική δεν μπορούσε να το στηρίξει αυτό. Αλλά υπήρχε και ένα κομμάτι μου που ήξερε ότι υπήρχε ένας τρόπος. "Αυτός δεν είναι ο αδερφός σου νεαρό λύκε... Είναι ο...". Η φωνή μέσα μου συνέχισε να μου λέει αυτό που ήδη είχα αρχίσει να υποπτεύομαι και αμέσως σηκώθηκα όρθιος και πήγα να τον βρω χωρίς να ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να πάρω αυτή την απόφαση. "Πάω να του μιλήσω".