My daddy is a popstar

Who is in love with me?

Snel draai ik de kraan open. Sophy heeft al een zakdoek (vraag me niet waar ze die vandaan heeft). Ze houdt hem onder kraan. Nieke pakt de zakdoek en drukt het op haar jurk. 'Dus Nikki. Wie was die gast?' vraagt Sophy. Ik bloos. 'Jaja we zagen het wel'. 'Oké dat was Jake'. 'Oeehhh Nikki in love',roepen ze in koor. 'Hij vindt je leuk', zegt Nieke en blijft deppen. 'Misschien', zeg ik en kijk naar de grond. 'Ja dus',zegt Sophy. Ik bloos. 'Vind je hem ook leuk?' 'Ik weet het niet'. Sophy kijkt me onderzoekend aan. 'Wat?' vraag ik. 'Ik zie je dat je denkt aan hem. Dus het antwoord is ja'. Ik lach. Sophy kent me door en door. 'Weten jullie wat er met Luke is?' vraag ik. 'Nee. Hoezo?' vraagt Nieke. 'Oh hij deed zo raar. Ik bedoel hij stond er zo ongemakkelijk bij toen ik de rest knuffelde. En toen ik knuffelde hem, maar dat voelde ook zo raar. Er is iets, maar wat weet ik niet'. 'De velk is er uit', zegt Sophy. 'Michael vond het volgens mij ook raar', zegt Nieke. 'Ik vraag het zo wel aan hem', zegt Sophy. 'Oké'. Sophy ruimt haar zakdoek weer op. Ik bekijk Nieke haar jurk. Van de vlek is bijna niks meer te zien. Nu is alleen haar jurk nat. We lopen weer naar de dansvloer. Ik loop meteen naar Michael toe. 'Hey Mike', zeg ik en ga met hem dansen. 'Hey Nikki'. 'Wat was er met Luke?' 'Weet ik veel,vraag het hemzelf', zegt hij. Ik knik en loop naar Luke toe. 'Hey Lukey', zeg ik. 'Hoi', zegt hij kortaf. Hij wil zich weer opdraaien, maar snel pak ik z'n hand en trek hem terug. (Oké lastig te omschrijven, hoop dat jullie hem snappen). 'Laat me los', zegt hij boos. 'Luke ik wil met je praten', zeg ik. 'Laat me los'. 'Ik wil dat je naar me luistert'. 'Als je me los laat'. Ik laat hem los. 'Bedankt', zegt hij en wrijft over de rode plek op z'n arm. Ik kijk hem aan en hij kijkt mij aan. Dan draait hij zich om en loopt weg. 'Luke!' roep ik. 'We hadden een afspraak'. Ondertussen stromen er tranen over me wangen. Snel veeg ik ze weg. Jake pakt me vast. 'Wat is er?' vraagt hij lief. 'Er is iets met een vriend van me, maar ik weet niet wat', zeg ik. Hij trekt me tegen zich aan en wrijft gerustellend over me rug. Ik probeer niet te huilen, maar toch stromen er een paar tranen over me wang. Iemand achter me kucht. Snel draai ik me om en zie Michael staan. Ik laat Jake los. Michael pakt me hand en samen lopen we naar buiten. Michael staat plots stil. 'Wat is er?' vraag ik. 'Luke zit hier om de hoek en je moet met hem praten', zegt Michael. 'Bedankt', zeg ik en geef hem nog een knuffel. Dan loopt hij weer naar binnen. Ik adem diep in en dan uit. Dan loop ik de hoek om. Daar zie ik een verdrietige Luke zitten. Ik probeer zo stil mogelijk naar hem toe te lopen, maar dat gaat moeilijk als je op hakken loopt. Hij draait zich om. Hij kijkt me aan en dan draait hij z'n rug naar me toe. 'Ga weg', zegt hij. 'Nee Luke. Ik wil het uitpraten. Al weet ik niet eens wat er is'. 'Er is genoeg'. 'Vertel.' 'Nee'. 'Ik ga niet weg vootdat ik het weet'. 'Heb je even dan?' Ik lach. Ik ga naast hem zitten. Ik zie alleen z'n rug. Hij draait zich om. 'Oké je wil weten wat er is?' Ik knik. 'Je heb me hart gebroken door met Harry te gaan. Ik was ook verliefd op je. Nu niet meer, maar het voelt raar om je opeens weer terug te zien', zegt hij en staat op. Hij loopt weg. Ik sta snel op en loop achter hem aan. 'Wat? Oké. Het spijt me zo heel erg. Als ik dat geweten had'. 'Ja dan?' 'Dan had ik nooit met Harry genomen'. 'Ooh ja tuurlijk. Nikki dat kan je niet beloven. Ik weet zeker dat je dan alsnog verliefd was geworden op Harry', roept Luke. 'Das waar. Oké, maar ik had alles anders aangepakt'. 'Ja tuurlijk geloof je hetzelf'. 'Sorry Luke. Het spijt me zo',zeg ik en de tranen stromen over me wangen. 'Oké ik geloof dat je spijt heb, maar we kunnen er niks meer aan veranderen'. Luke loopt naar me toe en geeft me een kus op de wang. Dan loopt hij weer naar binnen. Oke dat was apart. Geen vlinders in me buik, maar het voelde ook niet als een normale kus. Het voelt raar. Dan loop ik ook maar naar binnen. De meiden lopen meteen naar me toe en vragen me van alles. Ik hoor het allemaal niet. Ze begrijpen het. Wij nemen afscheid van iedereen en lopen naar buiten. We bellen een taxi. We moeten even wachten. 'Bethany hoe was het met Josh?' vraagt Nieke. Bethany wordt helemaal rood. Ik weet genoeg. 'En Joëlla was het gezellig met Ashton?' vraagt Kim. 'Euhm ja', zegt ze en ook zij wordt rood. De eerste taxi arriveert. We nemen afscheid van elkaar. Kim, Joëlla en Bethany stappen in. Dan arriveert de andere tax. Nieke, Sophy en ik stappen in. De hele weg zeg ik geen woord. Ik ben diep in gedachte verzonken. Bij het station stopt de taxi en ze stappen uit. Ze roepen nog doei, maar ik hoor het niet. Als de taxi voor het huis van de jongens stopt, betaal ik de chauffeur en stap uit. Ik pak me sleutel en open de deur. Ik doe de hakken uit en zet ze voor de slaapkamerdeur van Elvira. De jurk gooi ik in de was en pak me joggingsbroek die er ligt. Ik trek hem aan. Ik loop naat boven en pak een wit hempje en trek die ook aan. Ik plof op me bed neer. Waarom? Van allerlei dingen gaan door me hoofd. Had Sophy gelijk en vind Jake me echt leuk? En vind ik hem eigenlijk wel leuk? Waarom heb ik nooit gezien dat Luke me leuk vond? Zou hij gelijk hebben en dat ik het verleden niet wil veranderen? En wat moet ik doen met Harry? Ik zucht. 'Waarom heb ik geen normaal leven?' 'Omdat je niet normaal bent'.

Nieuw stuk oké met wie shippen jullie Nikki?? Harry, Jake of toch met Luke?? xx