My daddy is a popstar

A weird situation

Ik wil aanbellen, maar de deur wordt al open gedaan. 'Heey Nikki. Handig dat je langskomt wij moeten namelijk even weg doei'. En weg zijn de pleegouders van Noa. Oké, nou heb ik wel samen met Noa het huis voor ons alleen. Ik doe de woonkamerdeur open en Noa rent meteen op me af. 'Mama', roept ze. Ik til haar op. 'Dag schatje heb je me gemist?' 'Ja heel erg. Is papa er ook?' Au een steek in mijn hart. Die vraag heeft ze nog nooit gesteld. 'Eeuhm sorry maar papa is er niet'. 'Maar waarom niet mama?' 'Papa en ik hebben een soort van ruzie'. 'Maar waarom mama?' Wat stelt ze veel vragen. Die waarom fase is echt irritant. 'Eeuhm gewoon Noa. Papa en ik zijn niet meer bij elkaar'. 'Maar waarom?' 'Hij wou me niet meer. Hij ging me anders te veel missen, maar dat is lang geleden'. De tranen staan in mijn ogen. Volgens mij ziet Noa ze, ze komt me namelijk knuffelen. 'Sorry mama', zegt ze. 'Geeft niet schat'. Ze laat me los en kijkt heel moeilijk. 'Noa?' 'Ja mama ik ga al',zegt ze en rent naar de gang. Snel trekt ze de wc-deur open. 'Haha mama had het dus goed gezien?' 'Ja mama had gelijk'. Ik loop lachend naar de tv en zet hem aan. 'Noa wil je Dora kijken?' 'Nee. Ik wil sesamstraat zien of papa', roept ze. Au alweer zo'n opmerking. 'Oké dan gaan we sesamstraat kijken'. Ik stop de dvd in de dvd-speler. Noa pakt haar knuffel en haar speen en gaat op de bank liggen. Ik til haar hoofd, ga zitten en leg haar hoofd op mijn schoot. Samen kijken we naar sesamstraat. Als de tweede aflevering is afgelopen, zet ik hem uit. Noa ligt te slapen. Ik wil opstaan, maar ze wordt wakker. Ze wrijft in haar ogen. 'Mama wat ga je doen?' Ik trek me jas aan en pak Noa haar jas en schoentjes. 'Ik wou even naar de winkel en jij gaat mee'', zeg ik. 'Nee ik wil slapen', zegt ze en draait zich om. 'Noa nee. Je gaat met me mee. We gaan met de buggy'. 'Mama buggy?' 'Ja we gaan met de buggy'.

* In het restaurant*

Ik drink me koffie op. Noa eet haar koekje op. We zitten aan een tafeltje in een restaurant in Birmingham. Ik ken een hoop mensen die hier wonen. Er komen 4 giechelende meisjes binnen. Hey die ken ik niet. Die zitten vast nog op school. Dat gebeurt vaker dat er meiden zijn die ik niet ken en die zitten dan op school. Ik ga vaak weg onder hun schooltijd. Ze gaan een tafeltje voor me zitten. 'Heb je het al gehoord?' vraagt het meisje met blonde haren. 'Misschien vertel gewoon Laura'. Oké die heet dus Laura. 'Taylor Swift maakt Harry belachelijk', zegt Laura. 'Duh Laura we zijn directioners dit weten we al lang', zegt het meisje met rode haren. Ooh fijn directioners achter me, echt geweldig. De meisjes staan op. Één van hun (volgens mij Laura) ziet Noa liggen in haar buggy. 'Aaahw wat een schatje. Ze is echt mooi', zegt Laura. 'Ze lijkt op Harry', zegt het meisje met het korte blond/paarse haar. 'Dat hoor ik vaker', fluister ik. 'Is Harry de vader?' vraagt Laura. Au alweer zo'n geweldige vraag.'' Mocht hij willen', zeg ik. 'Ooh oké. zegt Laura en de meisjes lopen door. 'Kijk kijk kijk wie hebben we daar?' vraagt een meisje met een Justin Bieber shirt aan. Achter het meisje staan nog 3 andere meisjes. 'Waarom vielen jullie die vrouw lastig met jullie one direction onzin?' 'Gaat je niks aan Esmee'. Oké die meid met het JB shirt heet dus Esmee. 'Gaan jullie toch lekker naar Amerika voor Justin Pieper', zegt Laura. Zo het leek zo'n verlegen meisje dit had ik niet verwacht en Esmee volgens mij ook niet. 'Zo Laura krijgt praatjes. Luister Laura ik ga hier niet weg voor jullie. Jullie gaan hier maar weg voor ons', zegt Esmee. Ze gaat uitdagend voor Laura staan. 'Esmee laat Laura met rust'. 'Eindelijk Kate doet ook wat?' Oké dat meisje met rode haren, die directioner heet dus Kate. 'Kom op meiden we gaan het aan die vrouw vragen', zegt Esmee. Shit ze bedoelen mij. Esmee gaat voor me staan. Net als ze haar mond open doet, begint Noa opeens te huilen. 'Sorry meiden. Dit zijn mijn zaken niet en nu huilt me dochtertje. Ik moet gaan', zeg ik. Ik sta op, geef de ober het geld en loop met de buggy naar buiten. 'Noa wat?' Ik kijk in de buggy en zie dat ze slaapt. Ze zal het wel in haar slaap hebben gedaan. Noa is zo schattig als ze slaapt. Ik maak een foto van haar. Zo een nieuwe profielfoto voor op Whatsapp. Samen met Noa loop ik naar huis. Het is winter, maar niet erg koud. Als we bij Noa haar huis zijn, stop ik. 'Het zou zo geweldig zijn als we samen woonde, maar waarom ik? Waarom moet ik nou weer zo dom zijn geweest? Waarom moet ik nou weer zo weinig verdienen? Waarom?' Er stromen tranen over me wangen. Ik zie vanuit mijn waterige ogen dat Noa wakker wordt. 'Mama waarom huil je?' 'Mama heeft stomme dingen gedaan, maar door die stomme dingen heb ik jou'. Ik zie dat Noa pleegouders thuis komen. 'Noa mag ik een kusje en een knuffel?' 'Ga je weg?' 'Ja mam gaat weer naar mijn huis'. 'Maar mama dit is jou huis'. 'Nee schat naar mijn eigen huis sorry'. Noa geeft me een knuffel en een kusje en dan ga ik naar huis. Mijn eigen stille huis. Ik heb alleen een konijn Archimedes. Het is zo'n schatje! Maar hij is ook lui. Hij lijkt op mij Hihi :)