Sa tingin niyo guys? Matatapos ko ‘tong story ko nang andito pa ako sa Pinas? Hanggang June 6 na lang kasi ako e. Tapos ko na si Chaptiee 41, 42, 44 , Epilogue, and Acknowledgement. I’m workin’ on the other chapts pa. Haha, I know, WEEIIIRDDD~Paskip-skip ang trip ko e, ba’t ba? LUL.
Chapter 41: Sinusulit?
Maycee’s POV
Eto si ako, nakababad sa earphones ko…
Now playing, Summer Paradise by Simple Plan…
But someday
I will find my way back
To where your nameIs written in the sand
Cause I remember every sunset
I remember every word you said
We were never gonna say goodbye
Say la-ta-ta-ta-ta
Tell me how te get back to
Back to Summeer Paradise with you
And I’ll be there in a heartbeat
'll be there in a heartbeat Oh-oh
Aish. Pati ba naman kanta? Nanadya talaga teh?
Asar naman e. Inalis ko na ung earphones at yinakap na lang si Brainee…
Kung nagtataka kayo kung ano nangyari kanina pagkatapos naming mag-usap ni Allie… well, biglang umalis si Renz at pinauwe na rin ako ni Davido, hinahanap na daw ako ni mommy e.
Naisip ko lang…
Magpaparaya si Allie. Makikipagbalikan ako kay Renz at papayag naman si Renz, sabi naman ni Allie na ako talaga mahal niya diba…
Pero…
Paano na si Dave?
Bakit kahit anong gawin namin, may natatapakan kami?
Bestfriend ko siya at mahalaga siya sakin. At sobra-sobra na yung ginawa niya sakin… lagi siyang anjan para sakin kahit nasasaktan ko siya, lagi din siyang…
*tok tok* “Nak, may naghahanap sayo sa baba…”
“Oh? Bukas na lang po pakisabi… antok na po ako e…”
Wala lang. Ganyan kasi ako kapag antok at madaming iniisip, gusto ko talaga matulog. Tsaka malamang si Cheyz lang yun, sino pa ba? Pwede naman yun bumalik bukas, mayaman sa gas yun e…
Tsaka, gusto ko muna makalimot sa problema… Kapag kasi nawala ang isa, may susulpot na bago…
Asar lang e
Biglang umulan... Nice, mas masarap matulog nito.
“O Brainee, tulog na tayo ha? Sana magkaayos na kami ni daddy mo noh? Taz ok na rin lahat. Everybody happy. O sige, dami ko pang daldal. Good night Brainee. I love youuu”
**
“Nak gising…”
“Mi ano ba, maya-maya pa…”
“Pero nak…”
“Mi, lagi namang late yun first subject teacher namin e… 5 minutes lang…”
“Nak…”
Tiningnan ko yung cp ko na nasa ilalim ng unan ko.
Adik naman si mi, 3:00 pa lang kaya…
“Mi, 3 pa lang kaya. Sira ata alarm niyo…”
“Nak hindi… yung bisita mo…”
“Ha?” bigla naman akong napaupo. Sino ba kasi yun at talagang naghintay siya? Madaling araw na at… umuulan…
