Bitin, I know. Pero gusto ko lang talaga bitinin.
Btw, sobrang… :””””””””””””””””””””””””””””””> Yung comments last chapter. >///////<
Yun na ung pinakamahabang comments na nabasa ko! Kaya.. sobrang THANKYOUUUUUUUU! >:DDD< ^__________^ <3
Pero about this chaptiee, Sobrang 50/50 ako kung ipopost ko ba ‘to o hindi. Ewan ko kasi talaga kung magugustuhan nio o hindi ung scene e. Here goes…
Chapter 29: Because.
Maycee’s POV
Andito nga pala kami ngayon sa bus, pabalik na sa Manila. Yup, buong klase magkakasama sa bus…
Katabi ko ngayon si bespren and ewan ko, antahimik nito.
“U-uy… tahimik natin, ah?”
“…”
“Uy bespren, angganda ng sunset oh”
“…”
“Uy, tingnan mo yun oh. Angganda pala talaga ng tagaytay noh?”
Yap, nasa tagaytay kami ngayon, on the way nga diba? Pero biglang…
“Ala, ano yun?”
“Ah shet, what’s that?”
“OMG. Are we gonna die?”
Ang OA ah. =_______=+
Nasiraan kasi yung bus na sinasakyan namin.
Lumabas kaming lahat at sabi ni Ms.President na magstay daw muna, taz ung iba, maghanap daw ng pwede tumulong. At kung iniisip nio kung sino yung ‘iba’ na yun?
“Maycee, Brian.. Hanap naman kayo ng pwede makatulong sa atin oh”
Ang swerte ko! Grabe! Sa lahat naman ng pwede makasama e… -__-“
“Uhh… You might get tired or what, Maycee… You want me…”
“No, Tiara… Kami yung inutusan, kami yung gagawa” sabi ni Brian sabay… hawak sa kamay ko.
Agad ko namang tinanggal yun “Yeah Yeah, Tara na”
“But but…” may sasabihin pa sana si Tiara pero pinigilan na siya ni… Dave?
“Pabayaan mo na kasi…” sabi niya
**
Ah shet! Natatakot na ako ah, gabi na kasi tapos parang forest part pa ‘to ng Tagaytay… Puro berde nakikita ko e. Taz naglalaro pa ‘tong utak ko, nagrerewind lahat ng napanuod kong nakakatakot… Err.
Tapos ang tahimik at awkward pa. Kaasar naman kasi, ba’t ba ang swerte ko?
Bakit ba kasi walang tao? Ay engot, gabi na kasi. Malamang, walang masyadong tao.
“Bumalik na kaya tayo? Baka naayos na yung bus”
Pero imbis na yung sagot niya yung marinig ko… Pagpatak ng tubig mula sa langit ang aking narinig. Shemay naman o, basang-basa na tuloy kami.
“Silong muna tayo” sabi niya at agad siyang tumakbo dun sa parang... bahay kubo? Pero hindi na ata ginagamit, pero ayos pa rin naman. Sumunod na ako.
“Mukhang dito na tayo magpapagabi” sabi niya “Ang lakas kasi ng ulan”
“Ha?! Edi lumusong na tayo at bumalik sa bus”
