Nabasa ko yung previous chaptiees nito. =))))))))))))))) Gurabe lang, ang babakla ng POV ni nerd tsaka mali-mali ung grammar and spelling taz taz… HAHAHHAHAH. Anfanjit talaga! XD Kshare~
CORNIEST CHAPTER, EVAAAH! Hahahaha. Goodluck na lang. XD
Chapter 32: Brainee. ^_____^
Maycee’s POV
Eto, kababa pa lang...
Nubayan, ang daming tao… Teka? Bakit parang wala nang nakahawak sa kamay ko? Ala… nasan si nerd?
Wow.
Bigla may naglight na mga… kandila? Pero plastic lang ata na ewan, nagfoform sila ng pathway e. Tapos may mga roses pa sa pathway… Tapos may tumugtog pa na instrumental…
(Play niyo, ITS NICE! *______* PRAMIS! :>)
“Ate, sagutin niyo daw po siya ah”
“Ate, swerte niyo naman po”
“Ate, bagay kayo. Good luck po”
Sabi ng mga bata na nakared habang nagbibigay sila ng tig-iisang roses at chocolates… Adik, piling ko kasing red na ng mga damit nila yung mukha ko. Ba’t ba ang swerte ko? Sobrang grande kasi, magproprose na ba siya? Haha. Pero ang bigat a, lahat kasi ata ng ng letters ng nabasa ko kanina may bingay na rose or chocolate… Shemay lang diba?
Sinundan ko lang yung rose petals habang nakatungo… Andami kayang nanunuod? Ano ‘to? TV show? Pero joke lang yung kanina, hindi pala lahat… dinala kasi ako ng rose petals sa iceskating ring, andun pala ung ibang bata…
Ok. Sila na magaling may-ice skates. May paikot-ikot buhat-buhat chever pa kasi…
Adik, iyakin na kung iyakin… Pero, sobrang naiiyak na talaga ako sa saya. First time may mageffort ng ganito para sakin, kaya pala hindi siya masyadong nagpaparamdam this past week, busy…
Iniwan ko muuna yung mga dala ko dun sa may upuan, May nagpasuot kasi sa akin ng skating-shoes taz dinala ako sa may gitna. Bigla kasing nag-alisan yung mga bata at may isang taong naiwan sa gitna…
Yung nag-iisang tao na minahal ko ng ganito…
“Renz…” sabi ko sabay habang nagbabalance.. Hindi kaya ako marunong magice-skates! >_____<
“Hi miss, may I have this dance?” sabi niya… Adik, nakalapel pa ang lolo niyo. Aba’y kelan pa siya naging artista, ha?
“Of course” sabi ko. Linagay niya na yung kamay niya sa waist ko at linagay ko naman ung aken sa may batok niya…
Nahalata niya ata na hindi ako marunong kaya mas lumapit pa siya, para na tuloy kami magkayakap…
Matagal din kaming nakatingin sa isa’t isa… nagtutunawan lang…
Bigla niyang pinunasan yung luha ko “Bakit ka na naman umiiyak, ha?”
“Ikaw kasi!” sabi ko at sinubsob ko na yung mukha ko sa chest niya.
“Anong ako? Ikaw nga jan, hindi pa rin sumasagot”
“Ako? Sumagot na kaya ako kanina.”
“Oh? Kelan? Habang naglalakad ka? Syempre, hindi ko narinig yun”
“Loko. Kanina kaya, magkatabi pa nga tayo nun e”
“Ha? E bakit hindi ko narini..” hindi ko na siya pinatapos…
Yinakap ko siya ng mahigpit “I love you Brian Renz Thompson at oo, sinasagot na kita”
Naramdaman kong nagstiffen siya bigla pero maya-maya din ay yinakap niya na ako “Fuck, you don’t know how happy I am. I love you so much, Maycee”
