OHEMGEEEEEE! CHAPTER 40 NAAAA! 5 chapters to goooooo! ^________^
I know, masyadong mabilis ang mga pangyayare pero… Ehhh! Ayoko nang patagalin pa e! XD
Ayan ah? Mahaba-haba na yan. Pambawi sa mdalang ko na pag-ol. XD
Chapter 40: Thankyou. >:)<
Maycee’s POV
It’s been a month. And yeah, I’m in the middle of moving on…
Hindi na ako umiiyak gabi-gabi,
Minsan-minsan ko na lang siya iniisip,
Hindi na rin ako masyadong naapektuhan kapag nagkikita kami,
Pero…
Mahal ko pa rin siya e.
Ah nga pala, syempre dahil sa tulong ng boyfriend ko, medyo nakapagmove-on na ako...
Oo, pinayagan ko si Davido na maging rebound ko. Actually nang una hindi… kasi syempre, bestfriend ko siya and mahal ko siya at ayaw ko siyang maging rebound ko lang. Pero syempre gusto ko din makalimut kay Brian. Oo, kahit sabi ni Allie, parang hihiramin niya lang si Brian o ano, ayoko namang umiiyak ako araw-araw kasi nakikita ko silang masya… Tsaka, si Dave din ang nagsabi, gusto niya daw na pagaralan ko siyang mahalin at tutulungan niya nga ako na makapagmove on… Bigyan ko lang daw siya ng chance na ipakita na mahal niya ako…
“Bye, Maycee. I love you po” sabi niya taz hinalikan niya ako sa noo. He knows his limits… Hinatid niya kasi ako galing sa mall date namin.
Yan. Sweet lagi si Dave, kaya nga minsan naguiguilty ako e. Kasi alam ko sa sarili ko na…
Mahal ko nga siya.
Pero bilang bestfriend lang…
Sa school~
Ayun, kakatapos ko lang sa essay writing namin… And naC-CR na ako. So nagpaalam ako at nagCR.
Pagkatapos kong magCR, may narinig akong tumutugtog ng piano sa may music room… Ewan ko pero parang may sariling utak ang mga paa ko at dinala ako papunta dun, sinilip ko at…
Boses pa lang…
Likod pa lang niya…
Upo pa lang…
Si Renz…
Tanda ko pa dati nung narinig ko siyang magviolin… Haha, para pa kaming aso’t pusa dun na ewan. Pero ngayon…
Hindi ko na alam…
(Play the song, imagine niyo yan yung boses ni Brian! Hihi. :3 Bridge na nga pala yan.. :> Angganda kaya! Yung emotions ng singer… *________*)
“And if I had the chance to renew
You know there isn't a thing I wouldn't do
I could get back on the right track
But only if you'd be convince”
Ewan ko pero... nasasaktan ako... Siguro kasi nakikita kong nasasaktan din siya? Kahit hindi ko nakikita yung mga mata niya, halata sa kanta’t boses niya...
Napatungo ako at napaisip, naalala ko na naman... Lahat ng napagdaanan namin, lahat ng masasayang araw, pati na rin ang mga problemang nalagpasan namin...
Yung mga ngiti niya, mata... lahat.
Yung sayang siya lang ang nakakapagbigay... at ngayon, nararamdaman ko na naman ang lungkot at sakit...
