After Camren - III

93

Najbardziej, zabolało mnie, gdy Austin powiedział, że nie jestem częścią ich rodziny. To sprawiło, że czułam się nie mile widziana, niekochana i nieprzyłączona do czegokolwiek lub kogokolwiek. Czułam, że zostałam sama.

Stałam się zbyt zależna od innych i zaginęłam w środku cyklu, w którym chciałam być chciana. Nienawidzę tego uczucia, nienawidzę go bardziej niż czegokolwiek, ale teraz rozumiem, dlaczego Austin oświadczył to sam w gniewie.

Podczas mojego czasu z dala od nich, postanowiłam odbudować relację z moją matką, wiem, że to istotna część woli Lauren do zaakceptowania i działa na jej relację z Kenem. Nie robię tego dla niej, ale pomoc w staniu się lepszym człowiekiem to jedno z moich największych dokonań.

- Głowa w chmurach nie pomoże ci szybciej wyjść przez drzwi. - Moja matka podchodzi do mnie i otwiera górną szafkę mojego pudełka z biżuterią.

Para małych diamentowych kolczyków jest umieszczona w mojej dłoni, a jej dłoń zamyka się na mojej.

- Załóż je. Nie będzie tak źle jak myślisz, po prostu zachowaj spokój i nie okazuj żadnej słabości. - Moja matka radzi.

Śmieję się z niej, próbującej mnie pocieszyć i wkładam drugi kolczyk.

- Dziękuję. - Uśmiecham się do jej odbicia w lustrze, a ona, sugeruje, żebym zebrała włosy z dala od mojej twarzy, nałożyła więcej szminki i ubrała wyższe obcasy.

Stosuję jej rady, po czym dziękuję jej ponownie, gdy ona nie naciska na swoje pomysły. Moja matka i ja jesteśmy na drodze do relacji, o której zawsze marzyłam. Uczy mnie, że jestem młodą kobietą, będącą w stanie podejmować własne decyzje i że nigdy nie zamierzałam stać się kobietą, jak ona. Miała złamane serce przez mojego ojca wiele lat temu i nigdy go nie odzyskała. Pracuje nad tym teraz, jakby przez to, że tu jestem.

Byłam zaskoczona, kiedy powiedziała mi, że spotyka się z kimś od kilku tygodni. Największą niespodzianką było to, że ten mężczyzna, David, nie jest prawnikiem, ani lekarzem i nie jeździ nowym samochodem. Jest właścicielem piekarni w mieście i śmieje się więcej niż ktokolwiek inny, którego kiedykolwiek spotkałam. Ma dziesięcioletnią córkę.

Dziewczyna mocno polubiła przymierzanie moich ubrań, które są za duże na jej małe ciało i pozwoliła mi ćwiczyć moje powoli rozwijające się umiejętności makijażu i czesania włosów na niej.

Jest słodką dziewczynką o imieniu Sifia, a jej mama zmarła, gdy miała siedem lat i zaskakująco moja matka jest bardzo miła dla tej dziewczynki. David wniósł coś do mojej matki, czego nigdy wcześniej nie widziałam i uwielbiam sposób, w jaki śmieje się i uśmiecha, gdy on jest w pobliżu.

- Ile mam czasu ? - Zwracam się do mojej matki i robię krok w moich butach.

Ignoruję sposób, w jaki moja matka przewraca oczami, kiedy wybieram najniższe obcasy, jakie mam w szafie. Już jestem kłębkiem nerwów, ostatnią rzeczą jaką należy dodać do moich lęków jest martwienie się o chodzenie w szpilkach.

- Pięć minut, jeśli chcesz przyjechać wcześniej, a wiem, że chcesz. - Kręci głową i przerzuca jej długie blond włosy na jedno ramię.

To niesamowite i emocjonalne doświadczenie oglądać zmiany w mojej matce, oglądać, jak niektóre kamienie pękają, jak staje się lepszą wersją siebie. Miło jest mieć jej wsparcie dzisiaj, zwłaszcza dzisiaj, i jestem wdzięczna, że zachowała swoją opinię mnie jadącej do Pullman dla siebie.

- Mam nadzieję, że nie będzie korków. Co jeśli to będzie katastrofa ? Dwie godziny jazdy łatwo mogą zamienić się w cztery godziny, moja sukienka będzie pognieciona, a włosy opadną i...