MTE 28
Mika's PoV
Ilang araw, linggo na ba since bigla na lang nawala si Ara?
Hindi naman biglang nawala kasi ayon kay coach nakausap naman nito ang parents ni Ara at nagpaalam itong di na makakapaglaro ang anak nila at di na mag-aaral ng La Salle?
Yah right!! Just like that. Wala man lang bang ibang reason? Yon na yon?
"hey ye, focus naman.", sigaw ni Ate Kim sa akin.
"sorry.", hingi kong paumanhin at inayos ng ang trainig ko.
"okay ka lang ba? Ilang araw ka ng wala sa focus.", nag-aalalang tanong sa akin ni Cienne. Seriously? Ganun sila magtanong? Damn!!
Nagnod na lang naman ako.
Di ko alam kong anong nararamdaman nila sa biglaang pag-alis ni Ara sa team at paghinto nito sa pag-aaral bahala sila.
"oh tama na muna yan. May bisita kayo!", sigaw ni coach sa amin.
Naexcite naman ako bigla. Baka si Ara na yon.
"hello babies!!!!", sigaw nong bisita raw namin.
"Ate Aby!!!!!", tyaka sila sabay-sabay na tumungo kay ate aby at yinakap ito.
Naglakad na rin ako papunta sa kanila.
"hello ye!! Kamusta?", masigla bati sa akin ni Ate Aby.
"ayos lang Kapitana.", tipid kong sagot.
"Dyowsa namiss ka namin!!!", singit ni Camille tyaka yinakap ulit si Ate Aby.
"namiss ko rin kayo. Kaya nga bumisita na rin ako e.", sagot ni Ate Aby sa kanila.
Di nya man lang ba tatanong kung asan si Ara? Diba daughterf nya yon?
"kuha lang akong tubig. Paalam ko sa kanila at tumungo na sa bench kung san nakalagay ang mga gamit namin.
Naramdaman ko namang may sumunod sa akin. Inakbayan ako nito pero hirap na hirap syang abutin ako. Hinayaan ko lang sya.
"miss mo na? Miss ko na nga rin e.", bigla na lang nitong sabi. Tiningnan ko lang sya. At mukhang may alam ito.
"may alam ka ba ate aby?", tanong ko rito. Naupo naman ito sa bench at tiningnan ang mga teammates naming bumalik na sa training.
"nakakamiss ang paglalaro ano?", pag-iiba nito sa usapan.
"May alam ka ba ate aby?", ulit kong tanong. Tyaka ko inimom ang tubig ko.
"Sana galingan nyo sa upcoming season. Alam ko namang kayang-kaya nyo yon e.", sagot nito na para bang hindi narinig ang tanong ko at kung ano-anu ang sinasabi nito.
"may alam ka ba ate aby?", hindi ko alam kung ba't paulit -ulit ko itong tinatanong pero kahit ano, kahit konting information lang. Malaman ko lang kung nasan sya. O kung okay sya.
Huminga ito ng malalim at tinitigan lang ako.
"you're all grown up na talaga. Mula sa mga babies namin, ngayon kayo ng ang mga Ates.", umupo na ako sa tabi nito at tumingin na rin sa mga teammates kong nagtitraining na.
"makakaya mo namang wala sya diba?", sabi nito na syang nagpainit ng ulo ko. Lately lagi na lang umiinit ang ulo ko. Ang bilis maubos ng pasensya ko.
Napatayo ako sa pagkakaupo at tinitigan sya. Gusto ko syang sigawan o kahit na ano. Mawala lang ang inis ko sa sinabi nito.
"maupo ka. Alam kong gusto mo na akong sigawan sa sinabi ko.", sabi nito na para bang nababasa nito ang nasa isip ko.
"babalik sya. Pero sana sa pagbabalik nya andyan ka pa rin nag-aantay sa kanya. Wala akong karapatan na sabihin kong anong nangyari sa kanya o kung nasan sya. Pero isa ang sigurado ko na pwede kong sabihin. Mahal ka nya ye. Mahal na mahal. At kung sya lang hindi ka nya iiwan, pero kasi masyadong mabilis ang pangyayari. Sa sobrang bilis ni sya walang alam kung asan sya ngayon.", mahaba nitong pagkakasabi na halos di ko maintindihan.
