Stay Away Stranger (Completed)

Chapter 13

**13**

"hey! guess what?"

"o?"

"interesado ka ba talaga? btw, nabunot ko si nikko"

"malas mo naman"

"hindi no, swerte, eh, ano naman bang pwedeng iregalo?"tinignan ko naman sya ng masama..  

"malathion" 

"seryoso!"

"seryoso ako dun! ewan ko kung joke sayo yun, pero sakin, totoo yun, with all my heart" tapos nagpromise sign pa ako...

"ang bitter mo bestfriend"

"whatever!" tumawa naman ako then lumabas na, may pupuntahan pa ako...

"ang loser mo!" kinindatan ko lang sya then nagstop ako...

"he'll love to receive a capo, he's missing one lately" tapos tumuloy na ako

"at paano mo naman nalaman yon?" pahabol pa nya.. secret!

para atang nagback to normal ang lahat kasi nagiging busy nanaman ako pagdumadaan ako sa corridor. nakakangalay kayang ngumiti.. 

so i'm back here! nasa playground ako kasi may ibibigay ako kay Angel, regalo ko

napaaga naman ata ako kasi wala pa sya dun, pero nandun na yung mga kaklase nya kaya nagtanong nalang ako

"si angel?"

"nasa room po, ayaw nyang maglaro eh"

"bakit daw?"

"kasi po sabi daw ng kuya nya papaluin sya pagpumunta sya dito"  

"ah, sige, salamat po" mapuntahan nalang nga.. ang sadista talaga ng taong yun

medyo malayo yung building ng elementary sa amin, tumatagaktak na nga yung pawis ko nung nakarating ako sa room ni Angel. ayun nga sya, nakaupo lang..

"angel!" lumapit naman sya

"ate! ate!" 

"bakit wala ka sa playground? ito nga pala, christmas gift ni ate"

"barbie doll?" tumango naman ako.. tapos talon sya ng talon

"tengku!"

"welcome po"

"kuya! may barbie doll ako bigay ni ate aizen!" hay badtrip.

"aa, angel pasok ka na sa loob, dun nyo laruin yan" tapos pumasok naman na si Angel, paalis na ako kasi naibigay ko na yung pakay ko kaso lang nagsalita naman si nikko. Away nanaman ba?

"mag usap daw tayo" humarap naman ako sa kanya

"tungkol san?"

"kay angel, layuan mo nga yung kapatid ko! please? hindi ka magandang impluwensya sa kanya"

"o talaga? ang galing mo naman at nasasabi mo yan!" habang pumapalakpak ako

"stop pretending! ano yung pinansisiksik mo sa utak nya? na masama ako, na masama si Bianca? na ikaw ang mabait at ikaw ang kawawa, inosente yung bata kaizen, wag mo namang idamay"

"whoa!?   ako pa pala ang nagsasabi nun? naiinggit ka ba kasi close ako sa kapatid mo?"

"kapatid ko sya, kahit anong gawin mo, yun na yun"

"pwes, malapit ang loob ko sa bata, kahit anong gawin mo, yun na yun"

"stay away from her!"

"I wont! kasi alam kong I will do her no harm. Wag mong isipin na kaya ako lumalapit sa kanya ay para mapalapit din sayo kasi hindi ako desperado. Hindi pa ako baliw, Nikko. Alam mo napupuno na ako eh" 

"I don't care!" uminit lalo yung ulo ko  

"so do I! paki ko kung wala kang pakialam? Ilang beses na ring inulit ng mga nagmamahal sakin na t*nga ako at hinahayaan lang kita. Well gising na ako, Nikko, sobra na! You can accuse me of lying but you can never dictate what I have to do. Ibang iba ka na nga nikko, it seems like I never knew you"

"because you really didn’t"

"siguro nga! Siguro nga hindi talaga kita kilala, yung sweet, caring at kinaiinggitan ng lahat noon? What the?! If only they knew! It’s not you, not even a bit.. at tama ka, I have to wake up on this dream, wala naman talagang Nikkong nag eexist eh. So will you, please, stay away from me stranger..." tumalikod na ako ulit "and i'll surely do the same thing" 

tama ganyan nga kaizen. pakiramdam ko biglang gumaan lahat. Sa sobrang sarap ng feeling, gustong gusto kong sumigaw. Finally, my tears didn't fall...