AYŞİM( TAMAMLANDI DÜZENLENİYOR)

7.BÖLÜM

💐 İYİ OKUMALAR 💐
O bunları söyledikçe daha da ağlıyordum.

"Yeter ağlama dayanamıyorum anlıyor musun? dayanamıyorum." Derken etrafındaki her şeyi yere çalıyordu. Elimle yüzümü kapatmış deli gibi ağlıyordum." Ayşimmmmm! yeter kes ağlamayı, gider laf söyleyen herkesi öldürürüm anlıyor musun?" kükreyerek söylediği sözler beni daha çok kırmıştı. " Bunların tek suçlusu sensin ağam. Bir suçlu aramak istiyorsan önce kendinden başlamalısın. Herkesin ağzı torba değil. Sen beni bu konağa aldığın gün bunların olacağını düşünmedin mi? ailemdeki insanlar böyle düşünüyorsa dışarısı nasıl düşünüyor düşündün mü hiç? Bunların tek suçlusu sensin. Yüzünü, sesini, bedenini, seni görmek istemiyorum. Senden nefret ediyorum ve hayatım boyunca nefret edeceğim. Seni sevmeyen, senden nefret eden bir kadınla hayatını sürdürebilecek misin? Boşa beni! senin karın olmak istemiyorum. Ben Ayşim HANCIOĞLU olmak istemiyorum. Boşanmak istiyorum. Beni ailemin yanına gönder ve bir daha Mardin topraklarına adımını dahi atmayacağım. Şimdi sen beni göndermezsen kaçarım ve nerede olduğumu asla bulamazsın. Bırak beni anlıyor musun bırak!

Bir anda çenemde hissettiğim sert eller "sen yaşadığın sürece bu konakta, görmek istemediğin yüzümü, duymak istemediğin sesimi, dokunmak istemediğin bedenim, her zaman gözünün önünde olacak. Sen kadın BENİMSİN. Bu evden ancak ölümün çıkar ve sen bu evden kaçmaya çalışırsan, seni bulurum ve seni bu konağa nasıl mahkum ettiysem, kendime mahkûm etmeyi de iyi bilirim. Sakın bir daha beni tehdit etme. Bunun cezasını çok ağır ödersin. Aileni unut! Senin ailen benim. Bu konak, bu Mardin ikimizin. Ve sen sakın bir daha gitmekten bahsetme " demiş ve beni sertçe yatağa itip çekip gitmişti.

Gözyaşlarım gün aydınlanmaya başlayıncaya kadar durmaksızın akmıştı. Benim suçum neydi. Alın beni bu adamın elinden diye birçok kez dualar etmiştim. Yorgun düşen bedenim kendisini uykuya teslim etmişti.

Bedirhan'dan;

Ne yapacağımı bilemez halde sürüyordum arabayı. Ayşim benden nefret ediyordu. Benden kaçmayı bile düşünmeye başlamışsa bu işlerin kötüye gittiğini gösteriyordu. Ona ilk defa bedenen zarar vermiştim. Duygusal olarak çok ağır şeyler yaptığımın farkındayım ama ilk defa ona şiddet uygulamıştım ben aşağılık adamın tekiydim. Böyle olduğu sürece beni sevmeyecek Ayşim. Beni asla sevmeyecekti, bu düşünceler aklımı yerken kendimi daha da kaybediyordum. Sevmek zorunda. Beni sevene kadar ne yapmam gerekiyorsa onu yapacaktım. Gerekirse zorla sevecek ama yinede sevecekti. Meyhanenin önünde arabamı durdurup hızla içeriye geçmiş masaya oturur oturmaz rakımı isteyip içmeye başlamıştım. Bugün yaşananları unutmak zorundaydım. Ayşim'in dediklerini unutmak zorundaydım. Unutmazsam bu gece bu Mardin biterdi...

Kaç rakı bitirdiğimi bilmeden içmeye zorda olsa devam ediyordum. Ayşim aklımdan çıkmıyordu. Söyledikleri, bakışları, gözyaşlarını hiç unutamıyordum. Yanıma gelen garsona bakınca "ağam kapatıyoruz isterseniz konağa kadar bırakalım sizi" deyince elimle hayır anlamında salladım. Yavaş ve sallana sallana zar zor dışarıya çıkmıştım. Etrafıma baktığımda ben neyle buraya gelmiştim? Burada ne işim vardı? Benim evim neredeydi? Yanıma yaklaşan adama baktığımda yüzü tanıdık gelmişti. "Ağabey neden içtin ki bu kadar hadi eve gidelim" beni kolundan tutup zar zor arabaya bindirmişti.

Konağa ulaştıklarında genç adamı Sıraç zar zor konağa sokabilmişti. Hangi odaya götürecekti şimdi Ağabey’ini. Yengesiyle tartıştıklarını biliyordu ama yinede o odaya götürmek en iyisi demişti. Yavaş adımlarla zar zor odalarının önüne gelince kapıyı tıklatmıştı. Bir kaç defa tıklatmadan sonra genç kız telaşla uyanmıştı hemen. Hızla kapıya gidip açınca karşısında Bedirhan ağa ve Sıraç’ı görünce çok şaşırmıştı. Kusura bakma Ayşim.  Abim çok içmiş ayıltalım sonra ben giderim olur mu? Genç kız başını tamam anlamında sallayınca Sıraç hızla ağabeyini içeriye geçirip yatağa yatırmıştı. "Yenge sen duşa sokabilir misin? ben de bir kahve yapıp geleyim." Sıraç daha yengesini dinlemeden hızla dışarıya çıkmıştı. Genç kız Bedirhan ağa ya bakıp Allah'tan sabır dilemişti. Yavaşça genç adımı kaldırmaya çalışırken genç adam hafifte olsa kendine gelmeye başlamıştı. Karşısında aşık olduğu kadını görünce bir an nerede olduğuna bakmıştı. Odalarında olduğunu anlayınca siniri yeniden gün yüzüne çıkmıştı.

Ayşim’i kırmamak için sakin olmaya çalışıyordu. Kendisini kaldırmaya çalışan karısına destek olmak amaçlı biraz hareket ederek zor da olsa ayağa kalkmıştı. Bedirhan Ağa'nın kilosu altında ezilen genç kız zorda olsa banyoya götürebilmişti. Duşa kabin altında suyu açınca ikisi birlikte ıslanma ya başlamışlardı. Bedirhan ağa duştan sonra kendisine gelebilmişti. Şıraç'ın getirdiği kahveyi zar zor içince Bedirhan ağa kendine gelebilmişti. Sevdası olduğu toprak gözlere baktıkça içi gidiyordu. Kumral saçları birbirine girmiş, küçük burnu ağlamaktan kıpkırmızıydı.

Aşık olduğu gözler ağlamaktan kan çanağına dönmüştü. Onu günden güne bitirdiğini biliyordu ama onu bırakırsa kendisinin de öleceğini çok iyi biliyordu genç ağa. "Seni çok seviyorum güzelim" genç kız kendisini tutamayıp." Sen seviyorsun ama senin taş kalbin sevilmeyi hak etmiyor ağam."

Hayatta parayla satın alınamayacak şeyler vardır;aşk ,sevgi,güven, mutluluk,huzur ve benzeri bir çok şey parayla ve zorbalıkla alınamayacak şeyler. Bunların bilincinde olmayan birçok insan vardı Mardin'de. Burada söz en büyük ağadan biter, herkes ona uymak zorundaydı. Kurallara uymayanın sonu ölümdü...

Eski günlerim sürekli aklıma geliyordu. Babamın aşık olduğu gamzelerim, bu konağa geldiğim günden beri kendisini bir daha göstermemek adına saklanmıştı sanki.  Annemin kıyamayarak taradığı saçlarım. Kız kardeşimin uyumak ve benimle sohbet etmek için dizlerime yatması, onun saçlarıyla oynamam, hepsi benim için servet değerindeydi. Bedirhan ağa beni dünyalar kadar sevse de, önüme bütün mirasını koysa da bana o mutluluğu veremezdi.

Ailemi görmeyeli 15 ay oluyordu. Burnumda tütüyorlardı. Bu gidişle Bedirhan ağa beni asla göndermeyecekti. Bu konakta daha fazla kalmak istemiyordum. Bu konaktan kaçacaktım. Hem de en kısa zamanda. Kendimce planımı uzun uzun düşünmüştüm. Bir aksilik olmaması için dualar etmiştim. Balkonda oturduğum koltuktan kalkıp odaya girmiştim.

Banyodan su sesi geldiğini duyunca planımı devreye sokmuştum. Komedinin üzerindeki telefonu hızla elime alıp tuş kilidi ile  açınca  şifresi  olmadığı için  mutluluktan gülüyordum.  Kişilere girip annemin adını arayınca  yoktu. Babamın adını arayınca Şerafettin ağa yazısını görünce hızla elime bir kalem kağıt alıp numarayı yazmıştım.

Banyodan su sesi kesilince hızla telefonu kapatıp yerine koymuştum numarayı yazdığım kağıdı hızla kıyafetlerinin içerisine koyunca banyonun kapısı açılmıştı. Bedirhan’a bir şeyler yaptığımı belli etmemek için, kıyafetlerimi düzenliyormuş gibi yaptım.

Bedirhan yanıma gelip dolaptan bir şeyler almaya çalışırken yavaşça yana kayıp ona yer vermiştim. Dolaptan aldığı bir kaç parça eşyaya bakmamıştım bile. Hızla odadan çıkıp aşağıya inmiştim.

Konağın kapısından giren Sıraç ve Baranı görünce "Sıraç konuşabilir miyiz ?"demiştim. "Olur yenge konuşalım "deyince Baran yanımızdan uzaklaşmıştı. Sıraç'ı bir köşeye çekip "şimdi senden bir şey isteyeceğim Sıraç cevabın olumlu yada olumsuz olsa bile bu isteğimi asla başka birine söylemeyeceksin bana söz ver." Deyince Sıraç  telaşlı sesiyle "kötü bir şey mi var yenge konuş lütfen " deyince

" Mardin'den kaçmama yardım eder misin Sıraç? " deyince Sıraç’ın gözleri bir anda büyümüştü. "Sen ne dediğinin farkında mısın yenge, abim öldürür bizi, gözünü seveyim unut bu işi, kime gideceksin? ne yapacaksın ? başına kötü bir şey gelirse ben bu yükün altında kalamam. Sende bu düşünceni yapmayı düşünürsen abime söylemek zorundayım." Demişti sert sesiyle "sakın Sıraç, ben buradan gideceğim ve buna kimse engel olamayacak "dedim sinirli sesimle, bunu Bedirhan duyarsa benim sonum olurdu. "Bu fikri aklından çıkar. Abim ikimizi de bitirir" demiş ve hızla oradan uzaklaşmıştı.

🎀 Hatalarım varsa affoluna..

🎀Bol bol yorum ve oy arkadaşlar.

🎀Hepinize bolca sevgiler💕💕💕💕

💞💞💞 Musnaz17💞💞💞