AYŞİM( TAMAMLANDI DÜZENLENİYOR)

4.BÖLÜM

🎀 İYİ O OKUMALAR🎀

"Tüm konağı başımıza toplayacaksın yüreğim“demiş ve gülmüştü. Bedirhan Ağa'nın gülüşleri gizlidir onları kolay kolay kimseye göstermediğini biliyordum. 
Bu gülüşleri benim yanımda atması her şeyi kanıtlasa da, bu benim umurumda değildi.  Kapının önündeki hareketlilikle oraya bakmıştım hemen. Avzem teyzem,Gül peri ve evin bir kaç çalışanı bize şaşkın bir şekilde bakıyordu. Hızla kendime gelip  Bedirhan ağa’dan ayrılmış ve arkasına geçmiştim. Onların yüzlerine nasıl bakacaktım. 
" anne bir Ağa'nın odasına nasıl girileceğini unuttunuz her hal " demişti sinirli sesiyle. "Yoktur ağam unutmadık. Ayşim bir anda çığlık atınca bir şey oldu sandık." 
"Gördüğünüz gibi bir şey yok. Hepiniz odamızdan çıkın ve bir daha bir Ağa’nın odasına nasıl giriliyorsa öyle girin" demişti sert sesiyle. Kimseden ses çıkmazken "haydeee " diye Bedirhan ağa kükreyince yerimde irkilmiştim.
Kapı sesi duyulunca herkesin gittiğini anlamıştım. Derin bir nefes alıp verince hızla Bedirhan Ağa'nın yanından geçecekken belimden tutup "Sen benim karımsın Ayşim. Biz utanılacak yada yanlış bir şey yapmıyoruz, asla ama asla utanma. Benden başka  kimseye hesapvermek zorunda değilsin. Şimdi git ve hanım ağalığını göster” demiş ve beni bırakarak banyoya girmişti. 
Hızla adımlarla odadan çıkıp mutfağa inmiştim. Bu adam da beni istediği şekle sokmaya çalışıyordu. Yok hanım ağaymış, ben olmak istiyor muydum? Tabi ki hayır... 

İçerideki Berrak ve Gülperi akılları sıra benim taklidimi yapmaya çalışıyorlardı. Onlara sinirle bakıyordum ama onlar devam ediyorlardı. Sinirle mutfaktan çıkınca avluda oturan Sıraç ve Baranın yanına gidip ortalarına oturmuştum.Onların az önceki olaydan haberleri olmadığı için rahat davranıyordum. Rahat dediğime bakmayın o konuda rahat sadece. "Ee yenge hafta sonu olacak düğün için ne aldın bakalım" deyince 14 aydır  bu konaktan dışarıya adımımı artırmayan Bedirhan ağa haliyle düğünlere de götürmüyordu. Alışverişlerimi Avzem teyzem ve Gül peri yapıyorlardı. Başımı hayır anlamında sallayıp "gitmeyeceğim ki, neden alayım?" dedim. Sıraç hemen "Her yere gitmeyi hak ediyorsun ayşim. Abimi biliyorsun seni kırmayı istemez, bide evlisiniz ona her istediğini yaptırabilirsin. Her şey senin elinde  " demişti. Yanımıza gelen Avzem teyzem yüzünden herkes susmuştu...

Yemek vakti yemekler yenmiş, çaylar içilmiş. Ve herkes odasına çıkmıştı. Geceliklerimi giyip yatağa uzanmıştım. her gece yaptığım gibi yine ailemi düşünüyordum .

Kapı'nın önünde bekleyen genç adam heyecanlıydı. Sevdiği, helâli olan genç kızla aynı odayı paylaşacaktı. Yavaşça kapıyı açınca yataklarında uzanan meleğini görmek adamın yüzünde büyük bir gülümsemeye yol açmıştı.Dolaptan bir pijama ve tişört alıp banyoya girmişti. Ne kadar geceleri üstsüz yatmayı sevse de, Ayşim Alışana kadar  böyle davranacaktı. Hatta davranmak zorundaydı. Banyodan çıktıktan sonra yatağın boş tarafına geçip uzanmıştı.

Yanındaki meleğe bakarken kendini kaybediyordu  resmen. Onu asla ama asla korkutmak istemiyordu. Bu konakta Ayşim le çok zor günler geçirmişti. Adamı istememesine rağmen onu bu konağa kapatmış, bir günden bir güne ailesine göstermemişti. Sanki ailesini görmeye gitse geri gelmeyecekmiş gibi hissediyordu. Dışarıya çıksa başka bir adamın ona bakmasından korkuyordu. Etrafındaki herkes Ayşim’e kötü davrandığını, bu yüzden en ufak bir şeyde onu yanından alacaklarını biliyordu. Genç adamı Düşüncelerinden koparan şey aşık olduğu helalinin sesiydi. "Ağam yarın Gülperiyle çarşıya inebilir miyiz" demişti.  Onun çarşıya inmesini istemiyordu. Arkasından adam yüzünden konuşulan sözleri duyması onu mahvederdi."Ne ihtiyacın varsa söyle Gülperi alır. Benim alabileceğim bir şeyse bende alırım" deyince genç kız üzülmüş yatakta oturur pozisyona gelmişti. Genç ağaya bakarak " neden böyle yapıyorsun. Beni aylardır bu konaktan çıkartmıyorsun.  Eski hayatımı özledim. Arkadaşlarımın, ailemin olduğu özgür hayatımı özledim. Aylar oldu ailemle görüştürmüyorsun. Bir telefonla bile konuşmamı yasakladın. Sonra bana gelmiş sana aşığım diyorsun. Aşk bu değil ağam. Ben burada günden güne tükenirken, senin tek umurunda olan bu konakta , gözünün önünde olmam. Bugün bu odada kalıyorsam senin için değil, sırf teyzemler üzülmesin bu konakta huzur olsun diye. Ama görüyorum ki senin olduğun her yer cehennem bana."

Genç adam toprak gözlüsünün söylediklerini duymak istemese de hepsi doğruydu. " Güzelim, dışarısı artık senin sandığın kadar güzel bir yer değil. Ben sana sonsuza kadar güveniyorum, ama dışarısı senin gibi masum biri için kötü." Bedirhan Ağa onu böyle sözlerle kandıracağını sanıyordu, ama Ayşim böyle sözlere inanmayı ailesi gittikten sonra bırakmıştı. " Ben çocuk değilim ağam bu sözlerinle sıla”yı susturabilirsin ancak "

Yataktan kalkıp yastığını alıp, odada ki iki kişilik koltuğa koymuştu. Dolaptan bir tane çarşaf alıp koltuğa uzanmış ve dizlerini kendisine çekerek Bedirhan ağaya arkasını dönüp sessizce ağlamaya başlamıştı. Bu adamdan nefret ediyordu. Her zamanda etmeye devam edecekti. "Ayşim saçmalıyorsun hemen

buraya gel. Senin yerin kocanın yanıdır." Dese de genç kız hareket etmeden sessizce ağlıyordu…

14 Ay önce

"Ağam yalvarırım Ayşim burada yalnız başına yapamaz. Yalvarırım bırak onu da götürelim." Yaşlı adamın söylediklerini umursamıyordu bile, adam gözleri merdivenin başında kız kardeşiyle oturmuş sevdasına bakıyordu. Genç kızın gözlerinden yaşlar sicim gibi akıyordu. Bana bakmak yerine ailesine bakıyordu.

Konuşamıyordu, konuşamazdı zaten. Mardin'de benim sözümün üzerine söz söyleyen canıyla öderdi. "Şerafettin ağa, aileni bu şehirden, bu lekeden kurtarmak istersen adamlarım hazır, Sizi bekliyorlar." 
"Ağam Ayşimsiz nereye gidelim biz" deyince genç ağa, "Ayşim artık benim namusumdur. Ona yapılacak her hareketi bana yapılmış sayarım. Tez zamanda düğünümüz var hazırlıklara başlansın " demişti.

Şerafettin ağa " Ayşim daha küçüktür ağam evlilik nedir bilmez. Biraz büyüsün bekle 18 yaşında ben vereceğim sana, ama yalvarırım bırak gidelim." Bedirhan ağa babası Şehmuz beye bakınca başını olumlu anlamda sallamıştı. "Tamamdır Şerafettin ağa . Ayşim 18 yaşına gelince evleneceğim, ama Ayşim yinede burada kalacak. Gitmesine asla izin vermem. Şimdi kapıdaki arabalara hemen binip gidin. Bu sizin son şansınız ." Deyince yaşlı adam bitmiş bir şekilde kızına bakıyordu. Onu buraya hem de Bedirhan ağaya nasıl emanet edecekti. Bedirhan ağa acıması olmayan bir insandı . Her şey onun istediği gibi olmasını isteyen biriydi. Kızı ise masu ,saf, bir o kadar iyi kalpliydi. Bedirhan Ağa'nın kızını bu konakta bitireceğini biliyordu yaşlı adam.

Genç kız duyduklarını kaldıramıyordu. Bedirhan ağa onu istiyordu, hem de ailesini serbest bırakmak şartıyla. Ne yapacağını bilmiyordu. Bir yanda ailesinin hayatı, diğer yanda Mardin'in korkulu rüyası olan adam vardı. Genç kız ailesini kaybetmektense onların yaşamasını, yanında olmasalar bile nefes alabileceklerini düşünerek, yavaş adımlarla babasının yanına ilerleyip, "gidin ağam, sizin yaşıyor olduğunuzu bilmek bana yeter."diyebilmişti genç kız gözyaşları arasında. Babası kızının gözlerinin içine bakarken" lütfen baba gidin ." 
Yaşlı adam kızına bakmıştı ama nasıl davranacağını ne yapacağını bilmiyordu. En sonunda zorda olsa bir karar vermiş ve kızını Bedirhan Ağa'nın ellerine bırakmıştı.

Genç kızın ailesi konaktan ayrılırken, Ayşim perişan bir haldeydi. Babası genç kızı sadece izleyip bu haline üzülüyordu. Ailesinden zar zor ayrılan genç kız ailesinin arabasının arkasından yere çökmüş hıçkırarak ağlıyordu. Genç kızı teselli edecek kelimeler bulamıyordu ev halkı." Hadi Ayşim gel odaya gidelim "demişti Gülperi ama kız onu duyamayacak kadar üzgündü. Bedirhan ağa sert adımlarla sevdiği kızın yanına gelmiş onu kucağına almıştı. Genç kız bunun Bedirhan ağa olduğunu çok çabuk anlamıştı.

🎀bol bol yorum ve oy lutfen...