LOVE WITHOUT LIMITS

CHAPTER SEVEN

Hindi ako kumilos. Hinayaan ko si Maxwell na sakupin ang katinuan ko at pakilusin ko nang naaayon sa kaniyang gusto. Ang nakakaloko niyang ngiti habang ninanamnam ang aking labi ay gusto kong kuwestiyonin. Pero ang sensasyong dulot niya ang pumipigil sa akin.

Pinagmasdan niya nang may nakakaakit na paghanga ang kabuuan ko nang tuluyang mahubad ang lahat ng aking suot. Saka siya tumitig sa nga mata ko habang isa-isang inaalis ang pagkakabutones ng polo niya. Sunod-sunod ang paglunok ko. Inuubos ng kigwa ang lakas ko ng loob. Ang natural na kapal ng mukha ko ay parating numinipis pagdating sa kaniya.

Nakagat ko ang labi nang makita kung gaano siyang kahanda para sa akin. Mukhang hindi lang yata labi ang gutom sa kaniya. Nasisiguro ko iyon. Walang babae ang hindi hahanga sa kaguwapuhan ni Maxwell. At sinumang lalaki ay hahanga kung hindi maiinggit sa kaniyang pagkalalaki.

Namungay ang mga mata niya habang tinitingnan ang bawat parte ng katawan ko. Awtomatiko akong nahawa sa hindi malamang dahilan. Gusto kong takpan ang lahat ng bahagi ko, pero kulang ang aking palad.

Maxwell...

Wala pa man ay tinatraydor na ako ng isip ko. Gano'n na lang katindi ang pagpipigil kong lumapit. Gusto ko siyang hintayin. Gusto kong iparamdam niya sa akin kung gaano siyang nananabik. At sa unang pagkakataon ay ayaw kong gumawa ng hakbang para sa sarili kong kagustuhan.

Lalo akong naliyo nang muli siyang humakbang papalapit. Hindi ko napigilan ang sarili kong mapakapit sa kaniyang braso nang pagapangin niya ang palad sa dibdib at baywang ko. Napapikit ako sa panibagong sensyasyon.

Ano nga ba ang nakaliliyo sa ginagawa niya? Hindi na ito bago, Yaz, mahiya ka!

Ikinahihiya kong harap-harapan niyang nakikita ang pananabik ko. Nasisiguro kong hindi lang sa mata, kundi sa buo kong hitsura niya nababasa ang bawat pananabok sa aking katawan.

Yumakap siya sa baywang ko saka sinunggaban ang labi ko. Doon ko tuluyang naramdaman kung gaano siyang kauhaw. Seryoso ang loko, halos magkulay asul ako kapipigil sa sariling hininga malabanan lang ang halik niya. Sabik na sabik nga!

Halik pa lang ay dumaraing na siya, naghahanap, naghahangad nang higit pa. Ang impit na daing ni Maxwell ang paborito kong parte sa t'wing magsasama kami. Iyong daing na tila tubig na idinidilig sa makamundong parte ng aking pagkababae.

Marahan niya akong itinalikod at nang magmulat ay tumama ang paningin ko sa sarili mula sa salamin. Ang gandang pagmasdan ng height namin, bagay na bagay. Height ni Maxwell ang paborito kong height sa buong mundo. Paborito ko ang likod niya pero mukhang paborito ko na rin ang dibdib niya. Kahit yata hindi ako bihag ng bisig niya ay magagawa akong protektahan ng kaniyang dibdib.

"Why the hell are you doing this to me?" ungol niya. Napapikit ako sa sarap niyon sa aking pandinig.

Napatingala ako nang yumuko siya upang halikan ang leeg ko. Hinawakan niya ako sa sentido, mas inilalantad ang parte na gusto niyang dampian ng labi. Napadaing ako nang hawakan niya ang pareho kong dibdib.

"I want you so bad..." muling ungol niya. Nakangiti kong kinagat ang aking labi.

Awtomatiko akong nagmulat nang maramdaman ang palad niyang bumababa sa aking hita. Nagtama ang paningin namin sa salamin. Pinanood ko siyang iangat ang hita ko at ipatong iyon sa kama. Binalot ako ng kahihiyan nang lumantad ang itinatago kong korona.

Pinakatitigan naman iyon ng kigwa. "You're the most beautiful art that I have ever seen, felt and touched, Zaimin Yaz." Sinabi niya iyon nang may uhaw na paghanga, ang paningin ay hindi mawala sa korona ng reyna. At nang maramdaman ko ang katawan niya sa likuran ko, doon ko napagtantong siya ang hari. At handang-handa na siyang magpaupo sa kaniyang trono.