Ο Λυκος Της Λιν - Βιβλιο 2ο

Οι Φυλακες Επεσαν

Σκεψεις Ντερεκ

Η σκηνη "παιζοταν" σε αργη κινηση μπροστα στα ματια μου.

Το βελος στα μισα της διαδρομης και...

Τοτε ενας καταμαυρος Λυκος πεταγεται μεσα απ' το σκοταδι.

Πιανει το βελος με το στομα του, αποτρεποντας το να φτασει στον στοχο του και προσγηονεται λιγα μετρα μπροστα μου.

Ο τυπος με την βαλιστρα θυμωμενος βγαζει ενα μαχαιρι απ' την τσεπη του.

Δεν προλαβαινει να το χρησημοποιησει ομως, καθως ενας δευτερος, γκρι, Λυκος του επιτηθεται.

Ο μαυρος Λυκος παιρνει την ανθρωπινη μορφη του και με πλησιαζει.

Γονατιζει κοντα μου και πιανει με τα χερια του το βελος που ειναι καρφωμενο στο ποδι μου.

Με δυναμη το τραβαει εξω. Η πληγη αρχιζει να κλεινει.

Γινομαι ανθρωπος και τρεχω προς την Λιν.

Γονατιζω διπλα της και παιρνω το κεφαλι της στα χερια μου.

-Λιν. της λεω. Ξερω οτι εισαι "κουρασμενη", ενταξει; Ομως θελω να μινεις συγκεντρωμενη στην φωνη μου και να μην κλεισεις τα ματια σου.

Δεν με κοιταζε ομως, τα ματια της ηταν κενα.

-Λιν. λεω και πλησιαζω το αφτι μου στην καρδια της.

Ακομα χτυπαει.

Ευτυχως.

Παιρνω μια βαθια ανασα με ανακουφιση.

Πιανω το βελος στα πλευρα της και το τραβαω εξω.

Η πληγη αρχιζει να κλεινει.

Η Λιν αφηνει μια ανασα και ενα χαμογελω απλονεται στα χειλη της καθω παιρνει την ανθρωπινη μορφη της.

Την βοηθαω να σταθει στα ποδια της και αφου βεβαιωθω πως ειναι καλα γυριζω να αγκαλιασω τον Σεμπαστιαν.

-Ευχαριστω. του λεω και εκεινος γνευει.

Υστερα μας πλησιαζει ο Ααρον.

Ουτε που θελω να ξερω τι απεγινε ο τυπας με την βαλιστρα.

Και τοτε συνειδητοποιω.

-Σεμπαστιαν; ρωταω και ξεροκαταπινω. Δεν εχει πανσεληνο, ετσι;

-Οχι.

-Τοτε πως εγινες Λυκος;

-Αα. παιρνει τον λογο ο Ααρον. Οι Φυλακες επεσαν. Ολοι μπορουν να το κανουν αυτο τωρα. λεει σαν να ειναι οτι πιο φυσιολογικο ενω εγω εχω μινει με τι στομα ανοιχτο.

-Τι; ειναι το μονο πραγμα που καταφερνω να πω.

Κοιταζω την Λιν μπερδεμενος.

Εκεινη ανασηκωνει τους ομους της ενω προσπαθει να συνειδητοποιησει τη εγινε πριν λιγο.

Σκεψεις Λιν

-Ναι. συνεχιζει ο Ααρον χαλαρος. Ας πουμε κι εσυ μπορεις να βγαλεις νυχια τωρα. του εξηγει και τιναζει το χερι του φανερονοντας τα νυχια του.

Ο Ντερεκ πεταγεται τρομαγμενος πισω.

Κοιταει το χερι του και μετα εμας.

-Τι στο... μουρμουριζει.

Μαζευει βιαστικα τα νυχια και βαζει το χερι στην τσεπη του.

-Τι σημαινει αυτο;

-Σημαινει οτι δεν υπαρχουν αγελες πια, οτι ο Μπλακ καταφερε να μας αποκαλυψει στους ανθρωπους και οτι ειναι "λιγο" θυμωμενοι μαζι μας εξαιτιας των πραξεων του. λεει ο Σεμπαστιαν.

-Οποτε τι κανουμε τωρα; ρωταει.

-Περιμενουμε. απανταει ο Ααρον.

-Περιμενουμε τι; ρωταω εγω παραξενεμενη.

-Τον πολεμο να αρχισει.

_____
Hey! Τι κανετε;

Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο.

Ξερω πως εχουν γινει λιγο μικρα τα κεφαλαια και συγγνωμη για αυτο αλλα ηθελα να τελιωνουν με λιγη αγωνια.

Το επομενο πραγματικα δεν εχω ιδεα ποτε θα ανεβει.

Επισης εχω καιρο να το πω

Ευχαριστω που διαβαζετε, ψηφιζετε και σχολιαζετε. Με κανετε πολλη χαρουμενη.

Και οπως παντα

Μεχρι το επομενο

Τα λεμε