My One And Only Elyen Girl (Completed)

Chapter Twenty-One

“BUHAY na buhay pa rin talaga ang industriya ng comics sa bansa natin.”
“At dahil iyon sa pagsisikap ng anak natin. I’m so proud of you, Luka.”
Nginitian ni Luka nang matipid ang kanyang mga magulang na masayang-masaya sa katatapos lang na comics convention ng kanyang Crackers Comics. Dinayo ng comics enthusiasts ang event na iyon. Panay papuri ang natanggap niya at ng mga talented artist na kasama niya roon. Binigyan daw nila ng bagong bihis ang Pinoy comic books. Pinakapinuri ang bagong drawing style na ipinamalas ng kanyang mga artist na patuloy raw sa pag-e-evolve.
“Magagaling at masisipag lang po talaga ang mga  kasama kong artists ng Crackers Comics kaya naging successful kami kahit tatlong taon pa lang kami,” sabi niya sa mga magulang niya.
Kasalukuyan silang naglalakad papasok sa paborito nilang restaurant nang makasalubong nila si Khaki na kalalabas lang doon. May kasama itong babae na nakakapit sa braso nito. Obviously ay girlfriend nito iyon dahil nakita niyang hinalikan niyon ang binata kanina.
Hindi niya alam kung bakit parang may matulis na bagay na tumusok sa kanyang puso.
“Luka!” bati ni Khaki sa kanya. Halatang nagulat ito nang makita siya. Pagkatapos ay binati rin nito ang mga magulang niya.
Halata ang pagkadismaya sa mukha ng mga magulang niya, subalit binigyan pa rin ng mga ito ng ngiti si Khaki.
“Let’s go, Mom, Dad.” Nauna na siyang pumasok sa loob.
“I didn’t know he already has a girlfriend,” naiiling na komento ng kanyang ama. Ang ina naman niya ay nanatiling nakasimangot.
Nagkibit-balikat siya. “Hindi naman kami ni Khaki, Dad.”
Bigla na lang sumama ang pakiramdam niya dahil sa natuklasan niyang may nobya na pala si Khaki. Halos hindi niya magalaw ang pagkain niya.
Ang kiti-kiti na 'yon. Ang kapal ng mukhang sabihing mahal ako. 'Tapos, may girlfriend na pala!
Ginagawa rin kaya nito sa nobya nito ang mga ginagawa nito para sa kanya? Ipinaglilinis ng bintana? Ipinipitas ng bulaklak kahit walang dahilan? Pinapangiti at pinapatawa?
Hindi niya gusto ang nararamdaman pero pakiramdam niya, napagtaksilan siya. Ayaw niya ng may kahati kay Khaki kahit hindi pa siya sigurado kung anong lagay nito sa puso niya.
“Anak, what’s the problem?” untag sa kanya ng mommy niya.
Tiningnan niya ito. “Bakit po?”
“You look like you want to stab someone with your steak knife,” komento ng kanyang ama.
Awtomatikong nabitawan niya ang steak knife. Sumimsim siya ng wine bago sumagot. “N-napagod lang po siguro ako,” pagsisinungaling niya.
Tumango lang ang mga magulang niya. Alam niyang hindi naniniwala ang mga ito pero hinayaan na lang siya.
May sasabihin sana siya nang may mahagip siya ng tingin. Khaki was outside the glass window in front of her. Pasimple siyang napahawak sa kanyang dibdib nang tila tumalon ang puso niya pagkakita rito.
Relax, Luka. Si Khaki lang 'yan.
May kung anong isinesenyas ang binata. Marahas nitong ipinipilig ang ulo habang pinag-eekis ang mga braso.
Pasimple niyang sinulyapan ang mga magulang niya na abala sa pagkukuwentuhan. Then she mouthed “what?” to Khaki.
Tila sumuko na ito sa pagsenyas nang marahil mapansin na hindi niya iyon naiintindihan. Ibinuka na lang nito ang bibig and mouthed something.
“She’s not my girlfriend” ang mga salitang nabasa niya sa bibig nito. Lihim siyang nakahinga nang maluwag dahil sa sinabi nito at tila gumaan din ang pakiramdam niya na kanina lang ay parang nalugi sa pansitan. Hindi naman pala siya nito ‘pinagtataksilan’.
Nang tingnan uli niya si Khaki, nakita niyang bumuga ito ng hangin sa glass wall at nagsulat doon. This time, tama na ang pagkakasulat nito para mabasa niya nang maayos.
Cute.
Napangiti siya. And it wasn’t a good sign.