Nadia's Passies & Beproevingen (Voltooid)

Hoofdstuk 17

Afgepeigerd namen Ramona en ik bezweet van de hitte en de lange reis, een aangename koele douche.
Nadat we zichtbaar waren opgefrist, plofte we met een koude frisdrank bij het zwembad op de buitenterras.
Wat een aangename ontlading in al die hitte!
Dries en Mounir stelden voor om nog even bij de bekende boulevard iets te gaan eten, alvorens het huis vol zou stromen met familieleden die ons zouden komen groeten.

Het was gelukkig niet superdruk op de boulevaard.
Normaal gesproken kon je in het hoogseizoen niet eens je bips keren.
Het was 'zien en gezien' worden.
Op elke hoek kwam je wel een bekende uit nederland tegen, bij wijze van spreken.
Nu hing er een serene rust en de sfeer was aangenaam.

Toen ik Mounir vroeg naar de stand van zaken, wat betreft de scheiding, vertelde hij dat ze ondanks de bekende bureaucratie, al best veel hadden geregeld.
"Mooi zo!, riep Ramona..."Ik zal blij zijn als deze hele poppenkast snel voorbij is.

"Volgende keer nemen we Imane mee naar Marokko, zei Dries opgewekt.
Goed plan van hem, het duurde vaak te lang voordat we naar Marokko afreisden.
Als we eenmaal daar waren, kregen we spontaan allerhande plannen.
De relaxatie en lage stresslevel die Marokko uitstraalde, was in één woord overweldigend.

Na het eten maakten we een lange wandeling over de boulevard.
Tijdens de prachtige zonsondergang begon Ramona te klagen over opgezwollen voeten.
"Ewa vind je het gek met die hoge palen,...We kopen wel een paar simpele belghath in de soukh voor jou, grapte Mounir.
Ergens was ik wel blij, dat ik naast de nodige nette haken, een paar comfortabele lage sandalen had ingepakt.

"Ik heb spijt dat ik mijn 'Fenty' slippers niet mee heb genomen riep Ramona terwijl we richting huis reden.
"Maak je niet druk!...In de grote moderne shoppingcenter kun je echt van alles kopen, riep ik geruststellend.
"Owhhhh...yessss, gilde Ramona, terwijl ze me een high five gaf. 'Morgen is daar het 'feestje'!...lekker shoppen.

Thuis aangekomen friste we ons weer op en pakten onze koffers uit.
Inmiddels was Zahira de huishoudster druk in de weer met het bereiden van voedsel in de grote woonkeuken.
De heerlijke authentieke geuren van de marokkaanse keuken, bracht mij in gedachten weer terug naar mijn jeugdvakantie's in Marokko.

Zo was ik ook dol op de simpele traditionele Marokkaanse klederdracht.
Géén constante hoofdbrekens over welke 'outfit of the day' je wel of niet aan moest..
Gewoon plain and simpel, je huisjurk aan en klaar.
Ik had ze in alle soorten en kleuren, van elegante goudkleurige tot eenvoudige fleurige dessins.

Het huis stroomde intussen vol met bezoek van Dries' familie.
Ondanks dat sommigen puur uit nieuwsgierigheid kwamen pottenkijken, waren ze allemaal even vriendelijk en superlief.
De tante van Dries, Ouafa, raakte niet uitgesproken over Ramona's lange blonde lokken, en mijn smalle middel en ronde heupen.
In Marokko waren dat één van de schoonheids idealen.

Waar men in Nederland zich tactvol inhield over persoonlijke privé zaken, waren ze in Marokko één grote spraak waterval, en deinsden ze er niet voor terug om soortgelijke vragen, openlijk in een groot gezelschap te droppen.
We zaten omringd met alle vrouwen onderling in de enorme woonkeuken.

Algauw begon Nabila, de nicht van Dries over Latifa.
"Ik heb haar nooit gemogen!, gaf ze ruitelijk toe.
De vader van Latifa was hoofdcommissaris van de politie, en hij heeft ooit de man van Nabila bij een demonstratie laten oppakken voor opruiing.
Volgens Nabila werd haar man, om niets kortdurend in de cel gegooid.
Na zijn arrestatie bleek dat hij, zonder aanwijsbaar reden gewelddadig was mishandeld.
Volgens Nabila stond Latifa's vader bekend als een berekende, corrupte commissaris.

Hoewel Ramona niet vloeiend Marokkaans sprak, kon ze wel degelijk alles verstaan.
Toen Nabila nieuwsgierig vroeg of zij nou de moeder van Aicha, Mounir's 1e kind was, beantwoorde Ramona zelf die vraagstellingen in het Marokkaans.
De dames keken verrast en begonnen keihard te lachen.
"Kijk uit over wie je smoest!, gierde Ouafa...."Zélfs shab Hollanda vrouwen spreken tegenwoordig perfect Marokkaans.

Het was een drukke, doch gezellige avond met de families.
Ze vertrokken pas in de late uurtjes.
In Marokko was het zelfs s'nachts géén saaie bedoening.
Het had een levendige bedrijvigheid die je gewoon een keer moest voelen, om het exact te kunnen beschrijven.
Terwijl Mounir en Ramona zich terugtrokken in hun slaapkamer, bleven Dries en ik relaxen aan de rand van het zwembad.

In die zwoele hitte, hield hij mij intens vast, en dicht tegen zich aangedrukt.
Hij keek hij mij diep in mijn ogen aan.
"Er is iets dat ik je nog moet vertellen, zei hij kalm.
Latifa is óók in Marokko.....
Hij wist het pas sinds de dag van hun aankomst, toen de advocaat van Mounir belde over aanvullende informatie.

Het bleek dat Latifa al een paar weken in Marokko was.
Ze had geprobeerd om op slinkse wijze hun gezamenlijk appartement in de stad over te nemen.
Ze beweerde bij hoog en laag dat het huis op haar naam stond, en een 'gift' van haar vader was.

De Advocaat van Mounir kwam daar, bij toeval achter toen hij hun vermogen aan het inventariseren was.
Dat was dus de ware toedracht waarom Mounir halsoverkop naar Marokko afreisde.
Het was tevens ook de reden waarom Dries hem pertinent wilde bijstaan.

In een omweg was dat ook de aanleiding voor Dries en Mounir ons een ticket sturen.
Hun streven naar die 'paar dagen' Marokko, was door Latifa's aanwezigheid voorlopig verlengd naar onbepaalde tijd.
Nu maar afwachten hoe Ramona deze ommekeer gaat opnemen.....