Nadia's Passies & Beproevingen (Voltooid)

Hoofdstuk 46

Hij bleef roerloos en gespannen naar zijn gsm staren...........
"Tfoe Nadia! Hoe vaak moet ik je uitleggen dat ik niets met dat wijf heb!?

"Daar gaat het niet om! Stamelde ik.
"Ik wil dat je haar vóór eens en altijd mondeling duidelijk maakt dat je haar stalker gedrag niét apprecieert!

"Nadia.....Ik voer géén gespreken met haar!
We hébben nooit diepzinnige conversaties. gevoerd!
Onze lichamelijk contact is bij die ene keer gebleven! Klaar! Riep hij geïrriteerd.

Hij pakte mij bij mijn hand en sleepte mij al lopend weg van de inmiddels verlaten aankomsthal...........

En nu stoppen met deze heisa! Brieste hij kwaad terwijl hij nog harder mijn polsen klemde.
In de lift naar de garage duwde hij mij tegen de spiegelwand en gaf mij een stevig kus........

Ik hou van jouw punt!
"Je doet me pijn! Snauwde ik, en trok mijn hand uit zijn gespannen handgreep.
"Ewa......is dat zó?!....Stop dan eens met zeiken! Riep hij terwijl hij naar zijn auto liep en mij voorin duwde.............

Tamimount reed op zijn seintje met de anderen in haar taxibus alvast vooruit richting huis..........
In de auto probeerde hij mij duidelijk te maken, dat hij niet meer met mij over anderen vrouwen wilde discussiëren.

"Dan hoef je mij vandaag niet meer aan te raken! Gilde ik machteloos........
"Owhhhhh.....Safi! Ga je het nu zo spelen! Wacht maar!

"En wat?!.....wat ga je daar aan doen? Riep ik provocerend.
"Nadia......geef me vandaag niet nog meer Zjnoen alstublieft!
"Als ik niet van je hield zou ik je met géén vinger aanraken!

"Je weet dondersgoed dat ik niet van je af kan afblijven en nu ga je mij ook nog chanteren? Denk je dat het mij koud laat? Siste hij terwijl hij expres de muziek van Muno 'Slow slow' voluit omhoog drukte.........

Ik kreeg een kortsluiting en vroeg hem de auto te stoppen.
"Oké.....moet ik je hier afzetten? Is dat wat je wilt?
"Safi....stap maar uit schreeuwde hij terwijl hij op een landweg richting huis de auto aan de kant zette.........

Ik stapte uit en liep eigenwijs naar het hobbelige  looppad..............
Hij bleef nors met zijn armen over elkaar in de auto zitten.

Ik bedacht me al lopend met mijn hoge naaldhakken in het zand, dat dit een onbegonnen strijd was.............
En toch bleef ik trots als ik was standvastig doorlopen terwijl mijn hakken bij elke stap in het zand verdween.

Hem Confronteren vond ik dus noodzakelijk, terecht en liefdevol............
Malika's geobsedeerde manier van toenadering jegens hem is een zonde,.....En zondes vragen om confrontatie en bekering!

Ik wilde hem het liefst thuis onder vier ogen de gelegenheid bieden om te praten en zijn kant van het verhaal te vertellen...........

Diep van binnen wilde ik geen 'oude koeien uit de sloot' halen door er van alles bij te halen wat hij ooit verkeerd zou hebben gedaan.

Nogmaals: niemand is perfect en door er andere zaken er bij te halen, gaat het gesprek al snel over andere dingen dan waarover ik hem daadwerkelijk  wilde spreken.

Mijn persoonlijke confrontatie, waarin ik die misstap ook een  zonde noem, en waarin ik mag aandringen en hopen op een ommekeer was nu van belang voor mij.

Wat wilde ik nou bereiken?
En wat is er nodig om met hem verder te gaan, om me veilig te voelen, om vertrouwen te krijgen, om.....? Wat wil ik dat hij gaat doen? Waar liggen mijn grenzen? 

En wat is nu het beste moment voor zo'n gesprek?
Nou,....In elk geval niet nu op een verlaten zanderige weggetje met zero levendigheid om mij heen........
Een boerendorp was er niets bij vergeleken.