Σαν Ένα (boyxboy)

Γιατί μου το έκανες αυτό? (Επίλογος)

Ίθαν ποβ

{...} Πέρασαν έξι μήνες από τότε που ο Κάρτερ αυτοκτόνησε και έξι μήνες από την τελευταία φορά που χαμογέλασα. Τώρα είμαι καλύτερα αν με ρωτήσετε, όχι ότι νοιάζεστε, είμαι απλά ένας φανταστικός χαρακτήρας στην ιστορία ενός λυπημένου κοριτσιού που αντιπροσωπεύω δυστυχώς πολλά αδικοχαμένα παιδιά που δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν τον εαυτό τους, όπως ο Κάρτερ, ιστορίες που δεν είχαν ένα αίσιο τέλος αν και μπορούσαμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι, όπως η δικιά μας, φίλοι και συγγενείς παιδιών που έχουν χάσει την γη κάτω από τα πόδια τους, όπως εμείς, η καθηγήτρια είπε να γράψουμε μια έκθεση ρεαλιστική ή μη σε ένα πρόσωπο δικό μας που τώρα μας κοίτα από ψηλά. Πολύ θα ήθελα να ήταν ψέμα όλο αυτό αλλά δεν είναι, είναι ότι πιο κοντινό έχω νιώσει στην πραγματικότητα ποτέ, και δεν μου αρέσει.

Γιατί μου το έκανες αυτό? Δεν σκέφτηκες κανέναν? Εμένα, την μητέρα σου, την αδερφή σου, τους φίλους σου? Σε αγαπούσαμε Κάρτερ. Αλλά σου έχω ξεθυμώσει εδώ και καιρό {...} ξέρεις πάντα μου άρεσαν τα χάπι έντ, εσύ δεν μου έδωσες ένα τέτοιο, η δέκαπενταετή ιστορία μας τελείωσε άδοξα, μια λεπίδα γυαλί στα χέρια σου την τελείωσε. Ξέρω πως με ακούς τώρα, σε παρακαλώ επισκέψου με στα όνειρα μου. Θέλω να ξανά δω το χαμόγελο σου live άλλη μια φορά. Δεν θα το πω σε κανέναν, θα είναι το μυστικό μας {...} Σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες πάντως. Είναι τιμή μου που σε γνώρισα.

Υ/Γ: φοράω τον ατριχόρνη πάντα στον λαιμό μου κρεμασμένο, σε θάψαμε με τον δικό σου να τον κρατάς στην γροθιά σου.
Υ/Γ2:Θυμάσαι το φιλί που μου έδωσες όταν κοιμόμουν αγάπη μου? Κατάλαβα, μην φοβάσαι, κατάλαβα πως με αποχαιρετούσες. Και πως με αγαπούσες πολύ.
Υ/Γ3: Σε αγαπάω και εγώ με ακούς?!

"Υπέροχο Ίθαν" μου είπε η Αθανασίου δακρυσμένη.
"Δεν τελείωσα" είπα απότομα.

Αυτό για εσένα Κάρ, ένα αγόρι που δεν πρόλαβε να ζήσει.

_________________________________________

ΤΈΛΟΣ