Ίθαν P.O.V
Περίμενα να σχολάσουμε για να βρω τον Κάρτερ στην σταση λεωφορείων και να μιλήσουμε για την εργασία. Δεν ήθελα να με δουν οι φίλοι του μαζι του και μετά να του κανουν σαρκαστικά αστεία.
Όταν έφτασα λοιπόν τον είδα να κάθετε στο παγκάκι με την πλάτη του στηριγμένη στον τοίχο και τα πόδια του απλωμένα στον απέναντι.
Ι: Κάρτερ?
Γύρισε ξαφνικά πίσω του ξαφνιασμένος, έβγαλε τα ακουστικά και κατέβασε τα πόδια του στο έδαφος.
Ι: Εμ...ηθελα να σου πω για την εργασία...
Κ: Έλα σπίτι μου το Σάββατο, θα λείπουν οι γονείς μου έτσι και αλλιώς αυτο το ΣΚ. Μπορούμε να δουλέψουμε εκεί.
Ι: Αα ωραία. Οκευ, το Σάββατο λοιπόν. Ωραία...εμ, γεια.
Μου έκανε ενα νεύμα και ξανα εβαλε τα ακουστικά του.
Ο τόνος του ηταν απότομος, ουτε που μου χαμογέλασε.
Ενα χαμόγελο, πολλα ζητάω?
_________________________________________
YOU ARE READING
Σαν Ένα (boyxboy)
Teen Fiction-Ίθαν...σε παρακαλώ μωρό μου, άσε κάτω το όπλο. -Γιατί να ζω ακόμα Κάρ? Δίκιο έχουν, ενα λάθος είμαι. Ένας πούστης. -Σ' αγαπάω ρε χαζό, έλα εδώ τώρα και άσε τις μαλακίες. -Αυτό θα κανω. Θα αφήσω τις μαλακίες, και θα πεθάνω. Να κανω και εγω κατι σω...
