Σαν Ένα (boyxboy)

Προδοσία

Ίθαν P.O.V.

Μ-Τι κάνει λέει?!
Ι-Τον χτυπάει, αυτον και την μάμα του.
Π-Εισαι σίγουρος αγορι μου?
Ι-Απολυτως. Ειδα τα σημάδια απο τσιγάρο στα χέρια του, ασε που μου το εκμυστηρεύτηκε και ο ιδιος.
Μ-Πρεπει να παρουμε την αστυνομία Τζάκ.
Ι-Του υποσχεθηκα πως δεν θα το πω σε κανεναν.
Π-Μα τι ειναι αυτα που λες Ίθαν!?
Μ-Φυσικα και θα μας το πεις!
Π-Αυτα δεν ειναι αστεια!
Μ-Θεε μου, δεν ηξερα πως θα το τραβήξει τόσο.
Π-Τι εννοείς Ίζαμπελ?
Ι-Ναι μαμα εσύ τους ξερεις χρόνια.
Μ-Το μονο που ηξερα ειναι πως ο Άντρε πίνει πολύ και μιλα άσχημα. Αλλα μονο αυτο. Αλλιώς δεν θα καθόμουν με τα χερια σταυρωμένα.
Ι-Και γιατί στο καλο δεν μου ειπες τίποτα για αυτο?!
Π-Δεν εχει σημασία τωρα πια.
Μ-Δικιο εχει ο Τζάκ αγαπη μου.
Π-Αυτο ηταν. Περνώ την αστυνομία.

***

Κάρτερ P.O.V

Μόλις είχα αφήσει τον Ίθαν στο σπίτι του και ακολουθούσα το δρόμο του πάρκου για να συντομία. Τώρα που έλειπε ο πατερας μου ηθελα να ευχαριστηθώ λιγο ξένοιαστες στιγμες στο σπίτι.

Μόλις εφτασα ωστοσο, βρηκα την πορτα ανοιχτή. Μπήκα μεσα σιγα σιγα για να βρω την αδερφή μου να κλαίει στον καναπε και την γιαγιά μου, μητέρα της μαμάς, να την παρηγορεί.

Κ-Τι στο καλο συνέβη?!
Ν-Κάρτερ!
Η αδερφή μου έτρεξε στην αγκαλια μου.
Κ-Νίκη ηρέμησε και πες μου.
Μετα απο λίγη ωρα πηρε τα χερια της που ηταν τυλιγμένα στον λαιμο μου και συνήλθε.
Ν-Ο μπαμπάς...
Πρώτη φορα την άκουγα να τον αποκαλεί έτσι.
Κ-Τι έπαθε?!
Ν-Τον συνέλαβαν Κάρτερ! Ειναι φυλακή!
Κ-Πως?!?
Γαμώτο Ίθαν.
Ν-Ναι.
Γ-Παιδια μου ηρεμήστε σας παρακαλώ.
Κ-Ευκολο να το λες!
Γ-Ξερω πως σας ειναι δύσκολο.
Ν-Μην της φωνάζεις Κάρτερ.
Γ-Δεν πειράζει, είναι φυσιολογικό μετα απο ολα όσα περασε.
Κ-Οχι συγνώμη. Δεν έπρεπε.
Μου χαμογέλασε.
Κ-Και η μαμα?
Γ-Ειναι στο δρόμο. Έρχεται.
Κ-Πρεπει να φύγω.
Ν-Τι?!
Γ-Αγορι μου που πας?
Ν-Μα μολις ηρθες.
Κ-Και θα ξαναερθω. Απλα πρέπει να παω, οκκ?
Γ-Ελα γρήγορα πισω σε παρακαλώ.
Κ-Εγινε.
Έσκυψα και τις αγκάλιασα και τις δυο, μετα έφυγα για το σπιτι του Ίθαν.

_________________________________________