instaddicted ; taekook

✧ 38 ✧

W oczekiwaniu na aktora, Jeona dopadł szaleńczy stres. Oczywiście, to przecież on przyjął propozycję, aczkolwiek nie do końca wiedział, czego może oczekiwać od idola, zważywszy na to, iż dnia wczorajszego, za kulisami przedstawienia, muskał ustami wargi starszego, który był przecież rozpoznawalną osobistością. Nie wyobrażał sobie, że mogłoby ich łączyć coś więcej niż relacja idol-fan, ponieważ nie chciałby psuć Taehyungowi reputacji, do którego zapewne doszyto by łatkę z napisem 'obrzydliwy pedał', jak przy pierwszym spotkaniu nazwał go Jeongguk, toteż postanowił psychicznie nie nastawiać się na zbliżenia, mimo iż naturalnie pragnął spędzić z nim dużo więcej czasu niż powinien.

Usłyszawszy zduszone nawoływanie swojego imienia, zwrócił się ku źródle dźwięku, a jego oczom ukazał się elegancko, jak również schludnie odziany aktor, którego celem był ratunek młodszego z opresji. Doskonale rozumiał, dlaczego ten zgubił się, bowiem Seul do małych miast nie należy, a on sam, gdyby w przeszłości nie zamieszkiwał metropolii przez kilkanaście lat, zapewne również błądziłby po różnorodnych częściach miasta, desperacko łaknąc dotarcia do upragnionej lokalizacji.

— Wow... wyglądasz dziś niesamowicie. — Usłyszawszy komplement, Jeon spuścił głowę w dół, by towarzysz nie był w stanie dostrzec nikłego rumieńca, nachalnie pchającego się na jego policzki. — Chodź za mną, zaprowadzę cię do samochodu. Nie miałem gdzie zaparkować, dlatego będziemy musieli przejść kilka małych uliczek. Mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza? — Energiczne kiwanie głową utwierdziło aktora w przekonaniu, iż Jeon nie będzie miał nic przeciwko, aby wsiąść z nim do pojazdu, choć pierwotnie obawiał się odmowy z jego strony. Zdecydowanie zbyt często zamartwia się naprawdę błahymi sprawami.

Jeon starał się ukryć fakt, iż zrobiło mu się naprawdę przykro, gdyż Taehyung nie powitał go nawet krótkim objęciem, jednakże był świadom, że niepożądani intruzi w późniejszym czasie byliby zdolni do zamieszczenia fałszywych informacji o ich spotkaniu w Internecie, a tego Jeongguk stanowczo nie chciał, a także rozumiał, że nie powinien oczekiwać od starszego niczego, albowiem mógłby nieziemsko zawieść się poprzez swą własną naiwność.

— Hoseok i Yoongi nadal nie skończyli załatwiania swoich spraw, a moi rodzice wybrali się na spotkanie biznesowe, dlatego jesteśmy sami, ale mam szczerą nadzieję, że nie czujesz się przez to ani trochę nieswojo — wyznawszy, Taehyung spojrzał na młodzieńca, który właśnie przekraczał próg mieszkania rodzicieli Kima.

Naturalnie, Jeon zaprzeczył, mimo iż w głębi duszy wrzeszczał z podenerwowania, ponieważ idea przebywania sam na sam z idolem w zamkniętym budynku przyprawiała go jednocześnie o mdłości, zawał oraz problemy z oddychaniem.

— Masz bardzo ładne i nowoczesne mieszkanie — skomentowawszy, Jeon pozwolił sobie postąpić głębiej, by móc przyjrzeć się powieszonym na ścianie w holu fotografiom przedstawiającym Taehyunga w wieku nastoletnim. Uśmiechnąwszy się szeroko na widok zadowolonego nastolatka otoczonego gronem przyjaciół, odwrócił się w stronę gospodarza, opartego o szafkę na buty, usytuowaną nieopodal Jeongguka. — Kiedyś wyglądałeś naprawdę uroczo — dopowiedziawszy, powrócił do starszego, wnet stanął przed nim, nie wiedząc, co powinien począć, gdyż nie był u siebie.

— Ty nadal tak wyglądasz — odrzuciwszy, wyciągnął ręce przed siebie w celu chwycenia fana w pasie i przyciągnięcia go do uścisku. Sparaliżowany młodzian nie myślał do końca trzeźwo, aczkolwiek pozwolił sobie na oplecenie karku artysty oraz wtulenia nosa w zagłębieniu jego szyi. — Chyba nie powitałem cię tak, jak powinienem, co? — zadawszy pytanie retoryczne, chwycił podbródek Jeona między dwa palce, ażeby złożyć na jego ustach delikatny pocałunek.

Taehyung nie chciał się spieszyć, ponieważ nie chciał spłoszyć uroczego króliczka, lecz nie potrafił powstrzymać się przed chętnym badaniem struktury warg młodszego, bo od wczorajszego wieczora były jedną z dwóch rzeczy, o których Kim myślał najwięcej. Drugą z nich był sam Jeon Jeongguk.