Reunie

8 0 0
                                    

    "Ik ben blij dat ik je niet neergeschoten heb in het bos." Zei Damien terwijl hij door een nauwe steeg naar de ontmoetingsplaats met Mirko wandelde. Die had Emily enkele minuten geleden gecontacteerd.
"Alsof je dat kon." Zei Emily terwijl ze haar neus optrok. Jamba had hun ondertussen opnieuw verlaten. Ze wilde samen met Djiko andere wolven zoeken om hun roedel uit te breiden. Zoals Emily had verwacht was Jamba de alfa geworden.
"natuurlijk wel. Ik was gewoon betoverd door je natuurlijke charme." Antwoordde Damien gevat.
Langs haar kuchte Julian om zijn lach te maskeren. Emily gaf hem een por in zijn zij terwijl ze hem vernietigend aankeek. Onschuldig keek Julian haar aan.
"Wat gaan jullie nu doen?" vroeg Damien aan niemand in het speciaal.
"Kijken wie zich nog bij ons aangesloten heeft. En dan nemen we je aanbod aan om naar jouw plaats te gaan en een aanvalsplan te bedenken." Antwoordde Emily resoluut.
"Goed voor mij." Zei Damien terwijl hij een andere steeg insloeg.
Daar stond een gestalte hun op te wachten.
Emily haalde opgelucht adem. Mirko. Ze liep op hem af en sloeg haar armen om zijn nek.
"Ik ben zo blij je te zien."
"Idem meisje. Idem." Zei Mirko terwijl hij haar innig knuffelde.
"Waar is de rest?" vroeg Julian terwijl hij in zijn haren krabde.
Mirko gebaarde naar het gebouw achter hem.
"Kom, ze wachten op jullie."
Mirko ging hun voor en Emily ging vlak achter hem binnen.
Ze was blij dat ze onmiddellijk Lia zag staan. Naast haar stonden Midas en Mike, de overige leden van de Raad. Voor de rest zag ze nog een honderdtal Lanto's en een evenredig aantal huurmoordenaars.
Een groepje overwinnaars. Een groepje uitgestotenen.
"Je weet wat we moeten doen?" vroeg Mirko aan Emily toen hij haar even apart nam.
Emily keek hem vragend aan.
"De sleutels vinden voor John deze vindt?"
Emily had toen ze door de gangen liepen en haar ketting tegen haar borstkas sloeg er over nagedacht. De wolf. De groefjes. Het kettinkje dat haar vader perse wilde dat ze zou vinden.
"Ik denk dat ik de eerste heb." Zei ze tegen Mirko terwijl ze de ketting van onder haar jurk boven haalde.

Niemand is te vertrouwen  - Strijders boek 1 ✅Kde žijí příběhy. Začni objevovat