Thunder

06-02-2301

Fianna:

"Omdat ik van haar hou." Galmt door mijn hoofd heen.

Hoezo?

O god! Is dat het! Is dat wat je denkt!

"Hoezo?"

Is dat serieus wat je denkt als degene waar je al 5 jaar lang een crush op hebt zegt "Omdat ik van haar hou." En jij denkt "Hoezo?"

Ugh wat ben je een gek.

"Je weet dat ik dit allemaal kan horen, toch?" Galmt Tobias door mijn hoofd.

O shit.

"Ja...." Denk ik.

"Goed, laten we dit maar even achter ons laten. Ik zal hem zo wel op zijn bek slaan...." Zegt Tobias met op geklemde kaken.

"NEEE!" Denk ik boos.

"Dat mag niet!" Vervolg ik mijn gedachte.

"Kun je me stoppen?" Vraagt hij uitdagend.

"Nou nee, maar ik kan je het wel vragen!" Zeg ik hoopvol.

"Vraag het dan." Zegt hij lachend.

"Wil je hem asjeblieft niet slaan..." Vraag ik dan poeslief.

"Okeeeeeee." Zegt hij met tegenzin.

Dan hoor ik voetstappen door de gevangenis hal komen. Ze galmen heen en weer tussen de betonnen deuren.

"Ssst." Denk ik.

Dan zie ik de koning verschijnen voor de tralies en doet me akelig denken aan vroeger. In de gevangenis met Gale.

Gale...

"Stop dan wel met denken over die klootzak!" Galmt Tobias....

"Hmm, misschien." Denk ik terug.

"Zo, je bent terug." Zegt de koning met een zware, hooghartige stem.

"Het voelt zeker vertrouwt aan." Zegt hij plagend.

Ik sta op en loop naar de tralies toe.

Ik merk nu pas dat ik de O zo bekende groene handboeien om heb.

Ik voel een vurige haat op bloeien hoe dichter ik bij hem kom.

"Je hebt mijn vader vermoord, dat weet je, je hebt me gevangen genomen met de reden dan ik hem heb vermoord. Alsnog ben ik ontsnapt aan die bende terroristen." Ik spuug het woord terroristen haast uit.

"En ben naar jullie gekomen. Is dat niet een teken van loyaliteit aan deze kant van de zwakke oorlog die ze willen voeren. En dan bedoel ik niet dat wij zwak zijn." Fluister ik hem toe. Zonder dat er haat van mijn woorden over hem druipt en zonder ook meer een klein stukje van een andere emotie te laten zien dan alleen woede.

"Hmm, je kan ook een spion zijn." Zegt hij alsof het een oplossing is.

"Ik vecht voor jullie en jullie beschuldigen me van dat soort kletskoek!" Ik schud bedroefd mijn hoofd.

"Controleer me maar..." Zeg ik alsof ik geen andere keus heb.

Als je het zelf voor stelt zal het er minder raar uitzien.

"Het enige waar ik spijt van heb is dat ik op TV heb laten zien dat ik een vrouw met krachten heb en niemand kent me dus ze weten dat ik niet van adel ben." Zeg ik zacht. Alsof ik er echt spijt van heb.

"Ik wou dat ik dat niet heb gedaan!" Zeg ik met vastberadenheid.

De koning lijkt me te geloven.